ماکرون، رئیسجمهوری متوهم که همه از او عصبانیاند
سرویس خارجی-
روزنامه انگلیسی «دیلیمیل» در گزارشی با حمله به رئیسجمهور فرانسه نوشته است: ماکرون رئیسجمهور متوهمی است که فرانسویها از دست وی شوکه و عصبانی هستند و مترصد انتقام سیاسی از رئیسجمهور نالایق خود هستند.
این روزها همه از رئیسجمهور فرانسه شاکیاند و او را به «رؤیاپردازی»، «توهم» و «عدم توجه» به اولویتهای فرانسه متهم میکنند. همین هفته گذشته بود که رئیس سنای فرانسه با انتقاد صریح از رئیسجمهور این کشور به دلیل «عدم توجه به اولویتها و مشکلات واقعی مردم فرانسه» گفته بود: ماکرون ارتباط خود را با واقعیت و نگرانیهای روزمره مردم از دست داده است. «ژرار لارشه» در مصاحبه با روزنامه «لاتریبون» گفته بود: فرانسویها با مشکلات بیمارستانی دستوپنجه نرم میکنند، جرایم خیابانی تشدید شده است، ناآرامی در حومه شهرها افزایش پیدا کرده است و قاچاق موادمخدر در کشور رو به افزایش است و هیچیک از این مسائل اولویتهای ماکرون نیستند.
در ادامه موج انتقادها از رئیسجمهور پرحاشیه فرانسه، نشریه انگلیسی «دیلیمیل» گزارشی متفاوت در اینباره تهیه کرده و در آن نوشته است: «ماکرون در ماه مارس (اسفند) قول سرکوب جدی و گسترده قاچاقچیان موادمخدر و گانگسترهای خشن را داد، متعاقب آن پلیس، مظنونان معمولی سطح پایین را دستگیر کرد و بارونهای جنایتکار بیرحم، مثل همیشه مشغول کار خود بودند؛ حتی همین تازگی، یکی از بدنامترین آنها با نام مستعار «مگس»، در یک کمین بزرگراهی توسط همدستانش موفق به فرار شد. این نمونه دیگری از لفاظیهای ماکرون در برخورد با واقعیت خشن زندگی در فرانسه و تحقیر دیگری برای رئیسجمهوری بود که خود را با ژوپیتر، پادشاه خدایان رومی مقایسه کرده است!»
«دیلیمیل» در ادامه بررسی اوضاع فرانسه و ماکرون به قلم «جانان میلر» آورده است: از زمان روی کار آمدن ماکرون با وعده «سپیدهدمی جدید» برای کشورش، حوادث مربوط به نفرت افزایش قابلتوجهی داشته و همه اینها در حالی است که کمتر از ۷۰ روز دیگر، پاریس به استقبال مراسم افتتاحیه المپیک ۲۰۲۴ خواهد رفت، فرصتی نایاب برای ماکرون تا خود را در صحنه جهانی نمایش دهد. مقامهای امنیتی بیم آن دارند که این بازیها بستری را برای تروریستها و جنایتکاران فراهم کند. وزارت امور خارجه انگلیس به شهروندانی که قصد سفر به فرانسه را دارند در مورد حملات احتمالی «غیرمشخص» در مراکز خرید، مکانهای تفریحی، رویدادهای فرهنگی، حملونقل عمومی و عبادتگاهها هشدار داده است.
ماکرون محکوم به فناست
دیلیمیل در گزارش خود میافزاید: شکست فاحش ماکرون در برقراری نظم پوشیده نیست، باندهای قاچاق انسان، خدمات کشتیرانی خود را بدون مجازات آشکار انجام میدهند و این مسئله تقریباً در تمام شهرهای بزرگ فرانسه، که در آن پلیس با دستمزد کم و آموزش ضعیف تمایلی به کار ندارد، کاملاً آشکار است. بسیاری از شهرها مقررات منع آمد و شد شبانه را برای مقابله با همهگیری جنایات نوجوانان وضع کردهاند.
به گزارش ایسنا در ادامه این گزارش میخوانیم: ماکرون نمیتواند ضعیفتر از این باشد و ریاستجمهوری او محکوم به فنا است- مگر اینکه بتواند رکود عمیق حزبش را در انتخابات پارلمان اروپا در ماه آینده بشکند. نشانههای کمی وجود دارد که او بتواند این کار را انجام دهد. حمایت از «اجتماع ملی»، که قبلاً «جبهه ملی» نامیده میشد و برخی آن را چهره راست افراطی میدانند، همچنان در حال افزایش است. این حزب در سالهای اخیر خود را سمزدایی کرده و اکنون یک رئیس جوان را در صدر فهرست خود برای انتخابات اتحادیه اروپا قرار داده که هنوز ۳۰ سالش نشده است. «باردلا» که از طبقه متوسط جامعه است، از ۱۹سالگی از دستیاران رهبر حزب پارلمانی مارین لوپن بوده است. آخرین نظرسنجیها نشان میدهد که حزب رنسانس ماکرون بسیار از اجتماع ملی عقبتر است و این به معنای پیروزی برای باردلا است. مدیر یکی از نظرسنجیهای برجسته این کشور میگوید: در شکل فعلی لوپن تقریباً جایگزین ماکرون در انتخابات ریاستجمهوری بعدی در سال ۲۰۲۷ خواهد شد. همه اینها به نظر میرسد که فاصله زیادی با لفاظیهای امیدوارکنندهای دارد که ماکرون زمانی که برای اولینبار در سال ۲۰۱۷ در سن ۳۹سالگی به قدرت رسید، مطرح کرد.
سیاستهای ناشیانه
به نوشته دیلیمیل پس از سالها رکود اقتصادی فرانسه، ماکرون در آن سال در رأس یک حزب سیاسی جدید، که آن زمان «کار» نامیده میشد، نشان داد که میخواهد از گذشته فاصله بگیرد. او قول داد فرانسه را به قرن بیستویکم بکشاند. او حتی روی جلد مجله اکونومیست در حال راه رفتن روی آب به تصویر کشیده شد! اما همه اینها به سرعت تخریب شدند. در ماههای اول ریاستجمهوریاش، مالیاتها را ناشیانه برای ثروتمندان کاهش داد و در عوض مالیاتها بر روی سوخت که برای کارگران فرانسوی حیاتی هستند، افزایش داد که جرقه ماهها اعتراضات خشونتآمیز را زد که تنها با قرنطینههای کووید به پایان رسید. او مجدداً در سال ۲۰۲۲ برای دومین دوره پنجساله با اختلاف بسیار کم انتخاب شد و چند هفته بعد کنترل مجلس ملی را در انتخابات قانونگذاری از دست داد. وضع اما از آن زمان، بدتر هم شده است. سال گذشته تنها در مارسی ۴۹ نفر در تیراندازیهای مربوط به موادمخدر کشته شدند. 6 نفر در این هفته در یک درگیری داخلی در قلمرو فرادریایی فرانسه در کالدونیای جدید در سواحل استرالیا کشته شدند.
زندانها پر شدهاند
دیلیمیل در ادامه گزارش خود آورده است: افسران زندان میگویند در موقعیت غیرممکنی قرار دارند زیرا زندانهای جدید به اندازه کافی ساخته نمیشوند و زندانهای موجود مملو از جمعیت هستند. به نظر میرسد تعداد زندانیان از تعداد پلیسها بیشتر است. حتی سیستم بهداشتی مشهور فرانسه نیز تحت فشار است، به طوری که ۸درصد از مردم در «برهوت» پزشکی زندگی میکنند، اغلب مناطق روستایی بدون پزشک هستند. حالا در این میان ماکرون با همسرش بریژیت که ۲۴ سال از او بزرگتر است، مشکل دارد، گفته میشود بریژیت ظاهراً چنان خشمگین است که در تلاش است مشاوران ارشد او را پاکسازی کند.
سیاست اقتصادی ورشکسته
به نوشته دیلیمیل قرار بود اقتصاد نقطه قوت ماکرون باشد، اما سیاستهای او یک شکست بزرگ دیگر است. «شارلوت دو مونپلیه»، اقتصاددانان معتقدند که هدف دولت فرانسه برای کسری تولید ناخالص داخلی ۴.۴درصدی در سال ۲۰۲۴ به طور ناامیدکنندهای دستنیافتنی است. بدهی دولت فرانسه در سال گذشته تقریباً ۱۱۱درصد تولید ناخالص داخلی بود. رئیسجمهور رایدهندگانی را که با بحران هزینههای زندگی، مدارس ناموفق، پلیس غرقشده در بحرانها و دومین مالیات زیاد در اروپا پس از دانمارک دستوپنجه نرم میکنند، متقاعد نکرده است. بسیاری از اصلاحات اقتصادی که ماکرون اعلام کرده رها شدهاند. او هنگام انتخاب، متعهد شد که نظام متورم بوروکراسی فرانسه را لاغر کند، اما تعداد کارمندان دولت به شدت افزایش یافته است. یکی از اصلاحات مهم او افزایش اندک در سن بازنشستگی بود و پس از ناکامی در کسب موافقت پارلمان، این اصلاحات تنها از طریق مکانیسم فرمان ریاستجمهوری به تصویب رسید. در پایان این گزارش میخوانیم: «در حال حاضر ماکرون تنها کشور را علیه خود متحد کرده است. تقریباً در نیمه راه دور دوم ریاستجمهوری، رؤیاهای او برای رنسانس فرانسه از بین رفته است. جاهطلبی او برای بازسازی اتحادیه اروپا به پایان رسیده و شهرها از کنترلش خارج شدهاند. فرانسویها شوکه و عصبانی هستند و در انتخابات پارلمان اروپا در ژوئن(خرداد) از رئیسجمهور بدبخت خود انتقام سیاسی خواهند گرفت.»