بدان که ایمان به معارف الهیه و اصول عقاید حقه صورت نگیرد مگر به آنکه اولاً: آن حقایق را به قدم تفکر و ریاضت عقلی و آیات و بینات و براهین عقلیه ادراک کند، و این مرحله به منزله مقدمه ایمان است، و پس از آن که عقل خط خود را استیفا نمود، ‌به آن قناعت نکند، زیرا این قدر از معارف، اثرش خیلی کم است و حصول نورانیت از آن کمتر شود. پس از آن باید سالک الی‌الله اشتغال به ریاضیات قلبیه پیدا کند و این حقایق را به قلب رساند، تا قلب به آنها بگرود.»(1)

____________

1- شرح حدیث جنود عقل و جهل، ‌امام خمینی(ره)، ص 52