امام علی(ع) فرمود: هیچ نعمت و شادابی زندگی‌ای نابود نشد، مگر به سبب گناهانی که صاحبانش مرتکب شدند. خداوند هرگز به بندگان ستم نمی‌کند. اگر با دعا و ناله به استقبال بلا می‌رفتند، آن نعمت‌ها و خوشی‌ها نابود نمی‌شدند، اگر زمانی که عذاب بر ایشان فرود آمد و نعمت‌هایشان را گرفت، با نیت پاک به خداوند عزوجل پناه می‌بردند و سستی و زیاده‌روی (و ستم بر خویشتن) نمی‌کردند، بی‌گمان خداوند، نابسامانی‌های آنان را به سامان می‌آورد و خوبی‌ها را به ایشان بازمی‌گرداند. (1)

____________

1- خصال شیخ صدوق، ص 624، ح 10