دین یک امر مرکب است و ایمان تعلق قلبی به آن است. دل مرکز ایمان است و هیچ‌گاه تخلف نمی‌کند. ایمان به یک شیء با عمل نسبت به آن شیء ارتباط دارد... ایمان از واردات قلبی است و ادراک نیست، بلکه دریافت دل است. دل فرمانده افعال انسان است، فرمانده تمام اعضا و جوارح دل انسان است. وقتی می‌پرسی چرا این کار را می‌کنی؟ می‌گوید دلم خواست. فرمانده فرمان داده است.(1)

____________

1- سلوک عاشورایی، آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی(ره)، منزل چهارم، ص127