دگرگونی سیا در عصر رقابت
ایران، چین و فناوری‌های نوظهور چالش‌های آمریکا از نگاه رئیس سیا
مترجم: سید حسین جعفری
اشاره
مجله آمریکایی «فارین افرز» در مقاله‌ای مهم از «ویلیام برنز» رئیس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) به چالش‌های جدید سازمان سیا و نحوه برخورد این سازمان با تهدیدات جدید، فناوری‌های نوظهور و همچنین مسئله چین، روسیه و ایران پرداخته است. این مقاله به خوبی خوی امپریالیستی آمریکا برای مداخله در تمامی مناطق جهان را نشان می‌دهد. این یادداشت همچنین نشان می‌دهد که چگونه رئیس سازمان سیا ارتباط شناختی خود را با جهان اطراف خود از دست داده و قادر نیست واقعیات منطقه غرب آسیا، جبهه مقاومت، جنگ اوکراین و قدرت در حال رشد چین را به درستی ببیند و تحلیل کند.اگرچه بسیاری از ادعاهای برنز در این مقاله مورد تأیید نیست اما انتشار متن کامل ترجمه این مقاله می‌تواند چشم‌اندازی مفید از عملکرد داخلی سازمان سیا، فعالیت جاسوسان این سازمان در کشورهای هدف، ارتباط‌گیری با نیروهای محلی و نگاه سازمان سیا به تحولات مهم جهانی ارائه دهد؛ نگاهی که البته مسبب بسیاری از بحران‌های جهانی و منطقه‌ای نیز هست. نگاهی که آمریکا را یک دولت خیرخواه و در طرف درست تاریخ می‌داند و دشمنان آمریکا را در طرف اشتباه تاریخ قرار می‌دهد که باید نابود شوند. در ذیل مشروح مقاله برنز را می‌خوانید؛
سرویس بین‌الملل کیهان
تحول در ابزارهای جاسوسی
تا زمانی که کشورها اسرار یکدیگر را مخفی نگه می‌داشتند سعی بر این بود که آنها را از یکدیگر بدزدند. جاسوسی بخشی جدایی‌ناپذیر از حکومت‌داری بوده و خواهد ماند، حتی اگر تکنیک‌های آن به طور مداوم در حال تکامل باشد. اولین جاسوسان آمریکا جنگ را با استفاده از رمزها، شبکه‌های پیک مخفی و جوهر نامرئی برای مکاتبه با یکدیگر و متحدان خارجی خود سپری کردند. در جنگ جهانی دوم، حوزه نوظهور اطلاعات سیگنال به کشف نقشه‌های جنگی ژاپن کمک کرد. در اوایل جنگ سرد، با ظهور یو-2 و دیگر هواپیماهای جاسوسی در ارتفاع بالا که می‌توانستند از تأسیسات نظامی شوروی با وضوح چشمگیر عکسبرداری کنند، توانایی‌های اطلاعاتی ایالات متحده به معنای واقعی کلمه به هوا- فضا رسید.
ستاره‌های ساده حک شده بر روی دیوار یادبود مقر سیا در لنگلی، ویرجینیا، برای تجلیل از 140 افسر این سازمان که جان خود را برای خدمت به کشورشان فدا کردند، است. این یادبود یادآوری ماندگار از اقدامات بی‌شماری از شجاعت است. با این حال، آن نمونه‌های قهرمانی و موفقیت‌های بی‌سروصدا سیا برای عموم مردم آمریکا بسیار کمتر از اشتباهاتی که گاهی تاریخ این سازمان را مخدوش کرده است، شناخته شده است. آزمون تعیین‌کننده برای سازمان‌های جاسوسی همیشه پیش‌بینی و کمک به سیاست‌گذاران برای مدیریت تغییرات شدید در چشم‌انداز بین‌المللی بوده است- لحظات کلیدی که تنها چند بار در هر قرن اتفاق می‌افتند.
آمریکا دیگر برتری ندارد
همان‌طور که «جو بایدن» تکرار کرده است، آمریکا امروز با یکی از آن لحظات نادر مواجه است که پیامدهای آن طلوع جنگ سرد یا دوره پس از 11 سپتامبر است. ظهور چین و توسعه‌طلبی روسیه چالش‌های ژئوپلیتیکی دلهره‌آوری را در دنیای رقابت استراتژیک ایجاد می‌کند که در آن ایالات متحده دیگر از برتری بلامنازع برخوردار نیست و در آن تهدیدات اقلیم وجودی در حال افزایش است. پیچیده‌تر کردن مسائل، انقلابی در فناوری مسائل را پیچیده‌تر کرده است که حتی فراگیرتر از انقلاب صنعتی یا آغاز عصر هسته‌ای است. از ریزتراشه‌ها گرفته تا هوش مصنوعی تا محاسبات کوانتومی، فناوری‌های نوظهور جهان از جمله هوش حرفه‌ای را متحول می‌کنند. از بسیاری جهات، این تحولات کار سیا را سخت‌تر از همیشه می‌کند و به دشمنان ابزارهای قدرتمند جدیدی می‌دهد تا ما را گیج کنند، از ما فرار کنند و از ما جاسوسی کنند.
و با این حال، به همان اندازه که جهان در حال تغییر است، جاسوسی همچنان یک اثر متقابل بین انسان و فناوری است. همچنان رازهایی وجود خواهد داشت که فقط انسان‌ها می‌توانند آنها را جمع‌آوری کنند و عملیات‌های مخفی که فقط انسان‌ها می‌توانند انجام دهند. پیشرفت‌های تکنولوژیکی، به‌ویژه در هوشمندی سیگنال‌ها، چنین چیزهایی عملیات‌های انسان محور را همان‌طور که برخی پیش‌بینی کرده‌اند بی‌ربط نکرده است، بلکه در عمل، انقلابی در عمل آنها ایجاد کرده است. سیا برای اینکه یک سرویس اطلاعاتی مؤثر در قرن بیست و یکم باشد، باید تسلط بر فناوری‌های نوظهور را با مهارت‌های انسانی و جسارت فردی که همیشه در قلب حرفه ما بوده است، درهم آمیزد. این به معنای تجهیز افسران عملیات به ابزارها و مهارت‌هایی برای انجام جاسوسی در دنیای تحت نظارت مداوم فناوری است. و همچنین تجهیز تحلیلگران به مدل‌های پیشرفته هوش مصنوعی که بتوانند مقادیر عظیمی از اطلاعات منبع باز و اطلاعات مخفیانه به‌دست آمده را آنالیز کنند تا تحلیلگران بتوانند بهترین قضاوت را داشته باشند.
در عین حال، آنچه سیا با اطلاعاتی که جمع‌آوری می‌کند انجام می‌دهد نیز در حال تغییر است. خارج کردن اسناد از طبقه‌بندی استراتژیک، افشای عمدی اسرار خاص برای تضعیف رقبا و متحدان، به ابزار قدرتمندتری برای سیاست‌گذاران تبدیل شده است. استفاده از این روش به معنای به خطر انداختن منابع یا روش‌های مورد استفاده برای جمع‌آوری اطلاعات نیست، بلکه به معنای مقاومت عاقلانه در برابر میل برای طبقه‌بندی کردن همه چیز است. جامعه اطلاعاتی آمریکا همچنین در حال یادگیری ارزش روزافزون دیپلماسی اطلاعاتی است و به درک جدیدی از اینکه چگونه می‌تواند با تلاش‌هایش برای تقویت متحدان و مقابله با دشمنان از سیاست‌گذاران پشتیبانی کند، می‌رسد.
با تغییرات ژئوپلیتیکی و تکنولوژیکی که آزمون بزرگی را به همراه داشته است، زمان حاضر دوره چالش‌های تاریخی برای سیا و کل حرفه اطلاعاتی است. موفقیت وابسته است به به ترکیب هوش انسان با فناوری‌های نوظهور به روش‌های خلاقانه. به عبارت دیگر، این امر مستلزم انطباق با جهانی است که تنها پیش‌بینی مطمئن در مورد آن، سریع‌تر شدن تغییرات در آن است.
پوتین را نباید دست‌کم گرفت
دوران پس از جنگ سرد در لحظه‌ای که روسیه در فوریه 2022 (اسفند 1400) به اوکراین حمله کرد، به پایان قطعی رسید. من بیشتر از دو دهه گذشته را صرف درک ترکیب قابل احتراق نارضایتی، جاه‌طلبی و ناامنی کرده‌ام که ولادیمیر پوتین رئیس‌جمهور روسیه تجسم می‌کند. چیزی که من آموخته‌ام این است که همیشه دست‌کم گرفتن علاقه او به کنترل اوکراین اشتباه است. بدون کنترل روسیه بر اوکراین، او معتقد است که غیرممکن است که روسیه یک قدرت بزرگ باشد یا او یک رهبر بزرگ روسیه باشد. این تعلق خاطر غم‌انگیز همین حالا هم باعث شرمساری روسیه شده است و نقاط ضعف خود را آشکار کرده است، از اقتصاد تک‌بعدی گرفته تا قدرت نظامی متورم و سیستم سیاسی فاسد. تهاجم پوتین همچنین عزم و اراده قابل تحسین مردم اوکراین را برانگیخته است. من شجاعت آنها را در سفرهای مکرر زمان جنگ به اوکراین که با حملات هوائی روسیه همراه بود، از نزدیک دیده‌ام.
جنگ پوتین در بسیاری از سطوح برای روسیه یک شکست به بار آورده است. هدف اولیه او از تصرف کیف و تحت سلطه در‌آوردن اوکراین، احمقانه و توهم‌آمیز بود. ارتش او صدمات زیادی را متحمل شده است. حداقل 315000 سرباز روسی کشته یا زخمی شده‌اند، دو سوم موجودی تانک‌های روسیه نابود شده‌اند، و برنامه نوسازی نظامی پوتین که دهه‌ها طول کشیده بود، از کار افتاده است. همه اینها نتیجه مستقیم شجاعت و مهارت سربازان اوکراینی است که با حمایت غرب پشتیبانی می‌شود. در همین حال، اقتصاد روسیه با شکست‌های طولانی‌مدت روبهرو است و این کشور به‌عنوان دست‌نشاندۀ اقتصادی چین، سرنوشت خود را رقم می‌زند. جاه‌طلبی‌های بیش از حد پوتین از راه دیگری نیز نتیجه معکوس داشته است: آنها ناتو را تشویق کرده‌اند تا بزرگ‌تر و قوی‌تر شود.
اگرچه به نظر نمی‌رسد که قدرت سرکوبگرانه پوتین به این زودی‌ها تضعیف شود، جنگ او در اوکراین بی‌سروصدا قدرت او را در داخل کشور از بین می‌برد. شورش کوتاه‌مدتی که در ژوئن گذشته توسط رهبر مزدور «یوگنی پریگوژین» راه‌اندازی شد، تصویری اجمالی از برخی از ناکارآمدی‌های نهفته در پشت نگاه مصمم پوتین را عیان کرد.
برای بسیاری از نخبگان روسی، سؤال این نبود که آیا امپراتور لباس نداشت بلکه سؤال این بود که چرا لباس پوشیدن او این‌قدر طول می‌کشد.پوتین در نهایت با پریگوژین، که دو ماه پس از شروع شورش خود در یک سقوط هواپیمای مشکوک کشته شد، تسویه حساب کرد. اما انتقاد گزنده پریگوژین از دروغ‌ها و قضاوت‌های نادرست نظامی در هسته جنگ پوتین، و فساد در قلب سیستم سیاسی روسیه، به زودی ناپدید نخواهد شد.
امسال احتمالاً سال سختی در میدان نبرد در اوکراین خواهد بود، آزمونی برای حفظ قدرت که پیامدهای آن فراتر از مبارزه قهرمانانه این کشور برای حفظ آزادی و استقلال خواهد بود. در حالی که پوتین در حال بازسازی تولیدات دفاعی روسیه (با اجزای حیاتی از چین، و همچنین تسلیحات و مهمات از ایران و کره شمالی) است، او همچنان شرط می‌بندد که زمان به نفع اوست و می‌تواند اوکراین را نابود کند و حامیان غربی آن را از بین ببرد. چالش اوکراین این است که غرور پوتین را خنثی کند و هزینه‌های سنگین ادامه درگیری‌ها را برای روسیه نشان دهد، نه تنها با پیشرفت در خط مقدم بلکه با انجام حملات عمیق‌تر پشت سر آنها و دستیابی به دستاوردهای ثابت در دریای سیاه. در این شرایط، پوتین ممکن است دوباره درگیر شمشیربازی هسته‌ای شود و نادیده گرفتن خطرات تشدید‌کننده به طور کامل احمقانه است. اما به همان اندازه احمقانه خواهد بود که بیهوده توسط آنها مرعوب شویم.
کلید موفقیت در حفظ کمک‌های غرب به اوکراین نهفته است. با کمتر از پنج درصد بودجه دفاعی ایالات متحده، این یک سرمایه‌گذاری نسبتاً متوسط با بازده ژئوپلیتیک قابل توجه برای ایالات متحده و صنعت آمریکا است. در صورت ایجاد فرصتی برای مذاکرات جدی، تداوم جریان تسلیحات، اوکراین را در موقعیت قوی‌تری قرار می‌دهد. این فرصتی را برای تضمین یک برد بلندمدت برای اوکراین و یک باخت استراتژیک برای روسیه ارائه می‌دهد. اوکراین می‌تواند از حاکمیت خود محافظت کند و کشور خود را بازسازی کند، در حالی که روسیه باید با هزینه‌های پایدار حماقت پوتین مقابله کند. خروج ایالات متحده از درگیری و قطع حمایت از اوکراین در این لحظه حیاتی یک گل به خودی تاریخی خواهد بود.
بازی قدرت رئیس‌جمهور چین
هیچ کس بیشتر از رهبران چین حمایت آمریکا از اوکراین را پیگیری نمی‌کند. چین تنها رقیب ایالات متحده است که هم قصد دارد نظم بین‌المللی را تغییر دهد و هم قدرت اقتصادی، دیپلماتیک، نظامی و تکنولوژیکی برای انجام این کار را نیز دارد. تحول اقتصادی کشور در پنج دهه گذشته فوق‌العاده بوده است. این یکی از مواردی است که مردم چین به خاطر آن مستحق اعتبار زیادی هستند و بقیه جهان به طور گسترده با این باور که چین مرفه یک اتفاق خوب جهانی است حمایت کرده است. مسئله به خودی خود افزایش قدرت و خیزش چین نیست، بلکه مسئله اقدامات تهدیدآمیزی است که به طور فزاینده‌ای با آن همراه است. «شی جین پینگ»، رهبر چین، سومین دوره ریاست جمهوری خود را با قدرتی بیشتر از هر یک از اسلاف خود از زمان «مائو تسه تونگ» آغاز کرده است. شی به جای استفاده از این قدرت برای تقویت و احیای سیستم بین‌المللی که دگرگونی چین را ممکن کرد، به دنبال بازنویسی آن است. در حرفه اطلاعاتی، آنچه رهبران چین می‌گویند را به دقت مطالعه می‌کنیم. اما ما حتی بیشتر به آنچه آنها انجام می‌دهند توجه می‌کنیم. سرکوب فزاینده شی در داخل و رویکرد تهاجمی او در خارج از کشور، از شراکت «بدون محدودیت» با پوتین تا تهدیدات او برای صلح و ثبات در تنگه تایوان، غیرممکن است که نادیده گرفته شود.
با این حال، تأثیر همبستگی غرب بر محاسبات شی در مورد خطرات استفاده از زور علیه تایوان که در ژانویه رئیس‌جمهور جدیدی به نام «لای چینگ ته» را انتخاب کرد، نیز همین است. برای شی، مردی که تمایل دارد ایالات متحده را به عنوان یک قدرت در حال محو شدن ببیند، رهبری آمریکا در اوکراین قطعاً غافلگیرکننده بوده است. توان آمریکا برای تحمل مشکلات اقتصادی برای مقابله با تجاوزات پوتین و توانایی این کشور به همراه کردن متحدانش برای انجام همین کار به شدت با باور پکن مبنی بر اینکه آمریکا یک قدرت در حال افول است تناقض دارد. نزدیک‌تر به سواحل چین، انعطاف‌پذیری شبکه متحدان آمریکایی و شرکای آنها در سراسر منطقه آسیا- پاسفیک تأثیری هشیارکننده بر محاسبات پکن داشته است. یکی از مطمئن‌ترین راه‌ها برای احیای مجدد تصورات چینی‌ها از بی‌تفاوتی آمریکا و دامن زدن به چین تهاجمی، کنار گذاشتن حمایت از اوکراین است. ادامه حمایت مادی از اوکراین به قیمت تایوان تمام نمی‌شود. این پیام مهمی از عزم واشنگتن است که به تایوان کمک خواهد کرد.
رقابت با چین برخلاف وابستگی متقابل اقتصادی و روابط تجاری بین این کشور و ایالات متحده صورت می‌گیرد. این روابط به طور قابل توجهی به دو کشور و سایر نقاط جهان خدمت کرده است، اما همچنین آسیب‌پذیری‌های حیاتی و خطرات جدی برای امنیت و رفاه آمریکا ایجاد کرده است. همه‌گیری کووید-19 خطر وابستگی به هر کشوری را برای تامین تجهیزات پزشکی ضروری برای هر دولتی روشن کرد. جنگ روسیه در اوکراین خطرات وابستگی به یک کشور برای انرژی را برای اروپا روشن کرد. همچنین نشان داد در دنیای امروز، هیچ کشوری نمی‌خواهد خود را تحت‌الحمایه یک تامین‌کننده مواد معدنی و فناوری‌های حیاتی بیابد، به‌ویژه اگر این تامین‌کننده قصد داشته باشد که این وابستگی‌ها را تبدیل به اسلحه‌ای برای پیشبرد اهداف خود کند. همان‌طور که سیاست‌گذاران آمریکایی استدلال کرده‌اند، بهترین پاسخ این است که با تنوع بخشیدن به تامین‌کنندگان به طور معقولی «ریسک‌زدایی» انجام شود. ایمن‌سازی زنجیره تامین ایالات متحده، حفاظت از برتری تکنولوژیکی آن و سرمایه‌گذاری در ظرفیت صنعتی آن.
در این دنیای پرنوسان و قطبی شده نقش کشورهای وسط باز در حال افزایش است. دموکراسی‌ها و حکومت‌های استبدادی، اقتصادهای توسعه‌یافته و کشورهای در حال توسعه، و کشورهای جنوب جهانی به طور فزاینده‌ای قصد دارند روابط خود را برای به حداکثر رساندن گزینه‌های خود متنوع کنند. آنها منافع کمی و خطرات زیادی را در پایبندی به روابط ژئوپلیتیک تک‌محوری با آمریکا یا چین می‌بینند. کشورهای بیشتری احتمالاً جذب وضعیت روابط ژئوپلیتیکی «باز» (یا حداقل وضعیت «پیچیده») خواهند شد، به دنبال رهبری ایالات متحده در مورد برخی مسائل و در عین حال روابط با چین را تقویت می‌کنند. و اگر گذشته مسبوق به سابقه باشد، واشنگتن باید مراقب رقابت بین تعداد فزاینده قدرت‌های متوسط باشد، که از لحاظ تاریخی به جرقه برخورد بین قدرت‌های بزرگ کمک کرده است.
درگیری آشنا
بحرانی که توسط حماس در اسرائیل در 7 اکتبر 2023 (15 مهر 1402) ایجاد شد، یادآوری دردناکی از پیچیدگی انتخاب‌هایی است که خاورمیانه همچنان برای ایالات متحده مطرح می‌کند. رقابت با چین بالاترین اولویت واشنگتن خواهد بود، اما این بدان معنا نیست که واشنگتن می‌تواند از چالش‌های دیگر فرار کند. این فقط به این معنی است که ایالات متحده باید با دقت و انضباط حرکت کند، از تجاوزات اجتناب کند و از نفوذ خود عاقلانه استفاده کند.
من بخش زیادی از چهار دهه گذشته را در خاورمیانه و روی آن کار کرده‌ام، و به ندرت آن را پیچیده‌تر یا انفجاری‌تر از امروز دیده‌ام. پایان دادن به عملیات زمینی شدید اسرائیل در نوار غزه، رفع نیازهای عمیق انسانی غیرنظامیان دردمند فلسطینی، آزادی گروگان‌ها، جلوگیری از گسترش درگیری به دیگر جبهه‌ها در منطقه، و شکل دادن به رویکردی کاربردی برای «روز بعد» در غزه. همه مشکلات فوق‌العاده دشواری هستند. امید به صلحی پایدار که امنیت اسرائیل و همچنین تشکیل کشور فلسطین را تضمین می‌کند و از فرصت‌های تاریخی برای عادی‌سازی روابط با عربستان سعودی و سایر کشورهای عربی استفاده می‌کند، همین‌طور است. تصور این احتمالات در بحبوحه بحران کنونی دشوارتر است، اما حتی سخت‌تر است که تصور کنیم از بحران بدون پیگیری جدی آنها خارج شویم.
کلید امنیت اسرائیل- و منطقه- شیوه مواجهه با ایران است. ایران به واسطه بحران جسورتر شده است و به نظر می‌رسد آماده است تا آخرین گروه نیابتی منطقه‌ای خود بجنگد، در حالی که برنامه هسته‌ای خود را گسترش داده و تجاوز روسیه را ممکن می‌سازد. در ماه‌های پس از 7 اکتبر، حوثی‌ها، گروه شورشی یمن متحد با ایران، شروع به حمله به کشتی‌های تجاری در دریای سرخ کردند و خطرات تشدید تنش در جبهه‌های دیگر همچنان ادامه دارد. ایالات متحده به طور انحصاری مسئول حل هیچ یک از مشکلات آزاردهنده خاورمیانه نیست. اما هیچ یک از آنها را بدون رهبری فعال ایالات متحده نمی‌توان مدیریت کرد، چه رسد به حل.
جاسوس‌هایی مثل ما
رقابت و عدم قطعیت ژئوپلیتیک- تغییرات آب و هوا و پیشرفت‌های بی‌سابقه فناوری مانند هوش مصنوعی- چشم‌انداز بین‌المللی پیچیده‌ای را ایجاد می‌کند. لازمه سیا این است که رویکرد خود را به اطلاعات تغییر دهد تا با این دنیای به سرعت در حال تغییر همگام شود. سیا و بقیه جامعه اطلاعاتی ایالات متحده (به رهبری آوریل هاینز، اداره‌کننده اطلاعات ملی) سخت کار می‌کنند تا با فوریت و خلاقیتی که نیاز دارد، این لحظه را برآورده کنند.
این چشم‌انداز جدید چالش‌های خاصی را برای سازمانی که بر هوش انسانی متمرکز است، ارائه می‌کند. در دنیایی که رقبای اصلی ایالات متحده- چین و روسیه- توسط مستبدان شخصی رهبری می‌شوند که در حلقه‌های کوچک و منزوی مشاوران فعالیت می‌کنند، دستیابی به بینش در مورد اهداف رهبران مهم‌تر و دشوارتر از همیشه است. همان‌طور که 11 سپتامبر دوران جدیدی را برای سیا آغاز کرد، حمله روسیه به اوکراین نیز دوران جدیدی را در پی داشت. من عمیقاً به کاری که سیا و شرکای اطلاعاتی ما برای کمک به رئیس‌جمهور و سیاست‌گذاران ارشد ایالات متحده- و به ویژه خود اوکراینی‌ها- برای ناکام گذاشتن پوتین انجام داده‌اند، افتخار می‌کنم. ما با هم هشدارهای اولیه و دقیقی درباره تهاجم آینده ارائه کردیم. این دانش همچنین به رئیس‌جمهور این امکان را داد که تصمیم بگیرد من را به مسکو بفرستد تا در نوامبر 2021 به پوتین و مشاورانش در مورد عواقب حمله‌ای که می‌دانستیم آنها در حال برنامه‌ریزی هستند هشدار دهم. آنها متقاعد شده بودند که پنجره آنها برای تسلط بر اوکراین در حال بسته شدن است و زمستان پیش رو فرصت مساعدی را ارائه می‌دهد، واکنشی نشان ندادند و عذرخواهی نکردند- به شدت مقاومت اوکراین و عزم غرب را در حمایت از کیف دست‌کم گرفتند.
اطلاعات خوب از آن زمان به رئیس‌جمهور کمک کرده است تا ائتلاف قدرتمندی از کشورها در حمایت از اوکراین را بسیج و حفظ کند. همچنین به اوکراین کمک کرده است تا با شجاعت و استقامت قابل توجهی از خود دفاع کند. رئیس‌جمهور همچنین استفاده خلاقانه‌ای از حذف طبقه‌بندی استراتژیک کرده است. قبل از تهاجم روسیه، دولت بایدن همراه با دولت بریتانیا، طرح‌های روسیه را برای عملیات «پرچم دروغین» افشا کردند که برای مقصر دانستن اوکراینی‌ها و ایجاد بهانه‌ای برای اقدام نظامی روسیه طراحی شده بود. این افشاگری‌ها و افشاگری‌های بعدی آن، روایات نادرستی را که پوتین اغلب به آن می‌پرداخت را رد کرده است. این افشاگری‌ها هم پوتین را در موقعیت ناخوشایند و غیرعادی قرار داده‌اند و هم اوکراین و ائتلاف حامی آن را تقویت کرده‌اند. در همین حال، نارضایتی از جنگ همچنان رهبری روسیه و مردم روسیه را در زیر سطح ضخیم تبلیغات و سرکوب دولتی درگیر کرده است. این جریان پنهان نارضایتی از پوتین، فرصتی برای جذب نیرو در یک نسل برای سیا ایجاد می‌کند که ما نمی‌گذاریم هدر برود.
در حالی که روسیه ممکن است فوری‌ترین چالش را ایجاد کند، چین تهدید بلندمدت بزرگ‌تری است و در دو سال گذشته، سیا خود را برای انعکاس این اولویت سازماندهی مجدد کرده است. ما با تصدیق یک واقعیت سازمانی که مدت‌ها پیش آموختم شروع کرده‌ایم: اولویت‌ها واقعی نیستند مگر اینکه بودجه آنها را منعکس کند. بر این اساس، سیا منابع بیشتری را برای جمع‌آوری، عملیات و تحلیل‌های اطلاعاتی مرتبط با چین در سرتاسر جهان اختصاص داده است؛ بیش از دو برابر درصد بودجه کلی ما که تنها در دو سال گذشته بر چین متمرکز شده است. ما افراد بیشتری که مسلط به زبان چینی هستند را استخدام و آموزش می‌دهیم و در عین حال تلاش‌ها را در سرتاسر جهان برای رقابت با چین، از آمریکای لاتین گرفته تا آفریقا تا هند و اقیانوس آرام افزایش می‌دهیم.
سیا چندین «مرکز مأموریت» دارد، گروه‌های خاص که افسرانی را از ادارات مختلف سازمان‌ها را گرد هم می‌آورند. در سال 2021، ما یک مرکز ماموریت جدید را راه‌اندازی کردیم که به طور انحصاری روی چین متمرکز بود. تنها مرکز مأموریت تک کشوری، مکانیزم مرکزی برای هماهنگی کار در چین فراهم می‌کند، کاری که امروزه به هر گوشه از سیا گسترش یافته است. ما همچنین بی‌سر و صدا در حال تقویت کانال‌های اطلاعاتی برای همتایان خود در پکن هستیم، ابزاری مهم برای کمک به سیاست‌گذاران برای جلوگیری از سوء تفاهم‌های غیرضروری و برخوردهای سهوی بین ایالات متحده و چین.
حتی با وجود اینکه چین و روسیه بیشتر توجه سیا را به خود اختصاص داده‌اند، سیا نمی‌تواند از چالش‌های دیگر، از مبارزه با تروریسم گرفته تا بی‌ثباتی منطقه‌ای، غافل شود. حمله موفقیت‌آمیز ایالات متحده در افغانستان در ژوئیه 2022 علیه ایمن الظواهری، یکی از بنیانگذاران و رهبر سابق القاعده، نشان داد که سیا به شدت بر روی تهدیدات تروریستی متمرکز است و توانایی‌های قابل توجهی برای مبارزه با آنها حفظ می‌کند. سیا همچنین منابع قابل توجهی را برای کمک به مبارزه با تهاجم فنتانیل، ماده افیونی مصنوعی که هر ساله ده‌ها هزار آمریکایی را می‌کشد، اختصاص می‌دهد. و چالش‌های منطقه‌ای آشنا نه تنها در مکان‌هایی مانند کره شمالی و دریای چین جنوبی که مدت‌ها از نظر استراتژیک مهم تلقی می‌شوند، بلکه در بخش‌هایی از جهان که اهمیت ژئوپلیتیکی آنها تنها در سال‌های آینده افزایش خواهد یافت، مانند آمریکای لاتین و آفریقا نیز وجود دارد.
جاسوسان باهوش‌تر
در همین حال، ما رویکرد خود را به فناوری نوظهور تغییر می‌دهیم. سیا در حال کار بر روی ترکیب ابزارهای پیشرفته با تکنیک‌های قدیمی برای جمع‌آوری اطلاعات از افراد یا هوش انسانی است. البته فناوری بسیاری از جنبه‌های جاسوسی را سخت‌تر از همیشه می‌کند. در عصر شهرهای هوشمند، با دوربین‌های فیلمبرداری در هر خیابان و فناوری، تشخیص چهره به طور فزاینده‌ای در همه جا امکان‌پذیر شده است و جاسوسی بسیار سخت‌تر شده است. برای افسر سیا که در خارج از آمریکا در یک کشور متخاصم کار می‌کند و با منابعی ملاقات می‌کند که امنیت خود را برای ارائه اطلاعات ارزشمند به خطر می‌اندازند، نظارت مداوم یک تهدید حاد است. اما همان فناوری که گاهی علیه سیا کار می‌کند می‌تواند برای آن و علیه دیگران کار کند. سیا در حال رقابت با رقبای خود برای استفاده از فناوری‌های نوظهور است. این آژانس اولین مدیر ارشد فناوری خود را منصوب کرده است. و مرکز ماموریت جدید دیگری را ایجاد کرده است که بر ایجاد مشارکت بهتر با بخش خصوصی متمرکز است، جایی که نوآوری آمریکایی مزیت رقابتی قابل توجهی را ارائه می‌دهد.
استعداد علمی و فناوری داخلی سیا همچنان عالی است. این آژانس در طول سال‌ها پشتوانه ابزار جاسوسی باارزش را توسعه داده است.مورد علاقه من دوربین جنگ سرد است که به گونه‌ای طراحی شده است که شبیه سنجاقک به نظر برسد و معلق باشد (در حال تغییر و عدم سکون است). انقلاب در هوش مصنوعی، و انبوه اطلاعات منبع باز در کنار آنچه به صورت مخفیانه جمع‌آوری می‌کنیم، فرصت‌های تاریخی جدیدی را برای تحلیلگران سیا ایجاد می‌کند. ما در حال توسعه ابزارهای هوش مصنوعی جدید برای کمک به هضم سریع‌تر و کارآمدتر همه این مواد هستیم، و به افسران اجازه می‌دهیم تا بر آنچه بهتر انجام می‌دهند تمرکز کنند: ارائه قضاوت‌ها و بینش‌های مستدل در مورد آنچه برای سیاست‌گذاران مهم‌تر است و آنچه برای منافع آمریکا بیشترین اهمیت را دارد. هوش مصنوعی جایگزین تحلیلگران انسانی نمی‌شود، اما در حال حاضر به آنها قدرت می‌دهد.
اولویت دیگر در این دوره جدید، تعمیق شبکه بی‌بدیل مشارکت اطلاعاتی سیا در سراسر جهان است، یک دارایی که رقبای ایالات متحده در حال حاضر فاقد آن هستند. توانایی سیا برای بهره‌مندی از شرکای خود- از مجموعه آنها، تخصص آنها، دیدگاه‌های آنها، و ظرفیت آنها برای عملیات راحت‌تر در بسیاری از مکان‌ها از آنچه آژانس می‌تواند- برای موفقیت سیا بسیار مهم است. در هسته خود، حرفه اطلاعاتی مربوط به تعاملات انسانی است و هیچ جایگزینی برای تماس مستقیم برای تقویت روابط با نزدیک‌ترین متحدانمان، برقراری ارتباط با شدیدترین دشمنانمان و پرورش همه افراد در این بین وجود ندارد. در بیش از 50 سفر خارج از کشور در نزدیک به سه سال به عنوان رئیس سیا، طیف وسیعی از این روابط را اجرا کردم.
گاهی اوقات، بهتر است افسران اطلاعاتی با دشمنان تاریخی در موقعیت‌هایی که تماس دیپلماتیک ممکن است به رسمیت شناخته شود، برخورد کنند. به همین دلیل است که رئیس‌جمهور من را در اواخر اگوست 2021 به کابل فرستاد تا درست قبل از خروج نهائی نیروهای آمریکایی با رهبری طالبان تعامل کنم.گاهی اوقات، روابط سیا در بخش‌های پیچیده جهان می‌تواند امکانات عملی ارائه دهد، مانند مذاکرات جاری با مصر، اسرائیل، قطر و حماس بر سر آتش‌بس انسانی و آزادی گروگان‌ها از غزه.گاهی اوقات، چنین روابطی می‌توانند در روابطی که پر از فراز و نشیب‌های سیاسی بالاست، جو محتاطانه‌ای ایجاد کنند و گاهی اوقات، دیپلماسی اطلاعاتی می‌تواند همگرایی منافع را تضمین کند و بی‌سروصدا از تلاش‌های دیپلمات‌ها و سیاست‌گذاران آمریکایی پشتیبانی کند.
در سایه
هر روز که از طریق ایستگاه‌های سراسر جهان گزارش‌ها را می‌خوانم، به پایتخت‌های خارجی سفر می‌کنم، یا با همکارانم در مقر سیا صحبت می‌کنم، مهارت و شجاعت افسران سیا و همچنین چالش‌های بی‌وقفه‌ای که با آنها روبهرو هستند، به یادم می‌آید. آنها در جاهای سخت مشغول انجام کارهای سخت هستند. به خصوص از 11 سپتامبر، آنها با سرعتی فوق‌العاده عمل کرده‌اند. در واقع، مراقبت از مأموریت سیا در این دوران جدید و دلهره‌آور به مراقبت از ماموران ما بستگی دارد. به همین دلیل است که سیا منابع پزشکی خود را در مقر اصلی و میدانی تقویت کرده است.
ما فرآیند استخدام خود را برای افسران جدید ساده کرده‌ایم. اکنون یک چهارم زمانی که دو سال پیش طول می‌کشد، طول می‌کشد تا از برنامه به پیشنهاد نهائی و مجوز امنیتی منتقل شود. این پیشرفت‌ها به افزایش علاقه به سیا کمک کرده است. در سال 2023، پس از دوره 11 سپتامبر، بیش از هر سال دیگر متقاضی داشتیم. ما همچنین سخت کار می‌کنیم تا نیروی کارمان را متنوع کنیم و در سال 2023 از نظر تعداد زنان و افسران اقلیت استخدام شده و همچنین تعداد ارتقا یافته به بالاترین رده‌های آژانس به بالاترین سطح تاریخی خود رسیدیم. بر حسب ضرورت، افسران سیا در سایه عمل می‌کنند، معمولاً دور از چشم و خارج از ذهن. خطرات و فداکاری‌هایی که انجام می‌دهند به ندرت به خوبی درک می‌شوند. در لحظه‌ای که اعتماد به نهادهای عمومی ایالات متحده اغلب کم است، سیا یک نهاد قاطعانه غیرسیاسی باقی می‌ماند و به سوگند من و سایرین در آژانس برای دفاع از قانون اساسی و تعهدات خود بر اساس قانون متعهد است.
افسران سیا همچنین با احساس جامعه و تعهد عمیق و مشترک به منافع عمومی در این لحظه حیاتی در تاریخ آمریکا به یکدیگر پیوند خورده‌اند. آنها حقیقت را در نصیحتی که سال‌ها پیش از پدرم که سابقه نظامی برجسته‌ای داشت، می‌دانند. در حالی که داشتم درگیر این بودم که با زندگی حرفه‌ای خود چه کنم، او دست‌نوشته‌ای برایم فرستاد: «هیچ چیز نمی‌تواند تو را به اندازه این که با افتخار به کشورت خدمت کنی، سربلند کند.» این به من کمک کرد تا در یک شغل طولانی و خوش‌شانس در دولت، ابتدا در سرویس خارجی و اکنون در سیا، فعالیت کنم. من هرگز از انتخابی که کردم پشیمان نشدم. من از خدمت با هزاران افسر دیگر سیا که همین احساس را نسبت به افسران خود دارند- و در حال مقابله با چالش‌های عصر جدید هستند، بسیار افتخار می‌کنم.