یک رسانه انگلیسی در یادداشتی نوشت
چرا بایدن از ایران میترسد؟
یک رسانه انگلیسی در یادداشتی با توجه به تحولات اخیر منطقه و با ادعای نقش داشتن ایران در اقدامات نیروهای مقاومت منطقه علیه نظامیان و مواضع آمریکا، مطرح کرد که رئیسجمهور آمریکا نشان داده است از ایران میهراسد و این موضوع منجر به تضعیف قدرت بازدارندگی ارتش آمریکا شده است.
در پی جنگ غزه که منجر به بالارفتن تنشها میان نظامیان آمریکایی با گروههای مقاومت منطقه شده و بهانهای برای تکرار ادعای حمایت نظامی و مالی ایران از گروههای مقاومت و کنترل آنها از سوی واشنگتن قرار گرفت، «جیسون برادسکی» مدیر سیاستگذاری گروه «اتحاد علیه ایران هستهای» در یادداشتی در یک رسانه انگلیسی با تیتر «چرا بایدن از ایران میترسد؟» اشاره کرد که دولت بایدن بیشتر مواقع از ایران میهراسد و این امری بسیار خطرناک برای آمریکا است و مانعی در قابلیت آمریکا برای ایجاد بازدارندگی به شمار میرود که نهتنها یکی از کارکردهای توانمندی قابل توجه ارتش آمریکا، بلکه اراده آن در زمینه استفاده از این توانمندی برای دفاع از منافع آمریکا است.
برادسکی در این یادداشت که در مجله اسپکتیتور منتشر شده نوشت: اغلب به نظر میرسد که رئیسجمهور بایدن درباره صحبت کردن راجع به ایران احساس خوشایندی ندارد. او در مدت ریاست جمهوریاش هیچ گاه سخنرانی مهم و مفصلی درباره سیاستهایش در قبال ایران نداشته است. این برای رژیمی که تهدیدی جدی علیه منافع و ارزشهای آمریکا ایجاد میکند، غیرعادی است. وقتی در ۳۰ ژانویه(دو روز پس از حمله مقاومت عراق به نظامیان آمریکایی در اردن) از رئیسجمهور درباره کشتن سه نظامی آمریکایی در حملهای پهپادی در اردن توسط گروه مقاومت ایران سؤال شد، او در حالی که «مرین وان» پشت سر او با سر و صدای زیاد منتظر عزیمتش از کاخ سفید بود، تنها پاسخهای کوتاهی به این سؤال داد. او درباره تمامی چیزهای مرتبط با ایران، به پاسخهای کوتاه و مکتوب اکتفا کرده است، از جمله هنگام اعلام مرگ نظامیان آمریکایی در ۲۸ ژانویه و آغاز اقدامات تلافیجویانه آمریکا.
نیروهای مقاومت منطقه تاکنون، بیش از ۱۵۰ بار مواضع آمریکا در منطقه را در پاسخ به حمایتهای تمامعیار آن از جنایتهای جنگی رژیم صهیونیستی در غزه هدف قرار دادهاند. در پی این حملات، حداقل ۷۰ مورد آسیبدیدگی نظامیان آمریکایی گزارش شده است که بیشترشان جراحات مغزی هستند. حمله پهپادی ۲۸ ژانویه مقاومت عراق به «برج ۲۲» در اردن نیز منجر به کشتهشدن سه نظامی آمریکایی و مجروحشدن حداقل ۴۰ نفر شده است.
غرب مدعی حمایت نظامی و مالی ایران از نیروهای مقاومت منطقه و کنترل اقدامات آنها است. این در حالی است که ایران بارها این ادعا را رد کرده و اقدامات نیروهای مقاومت منطقه را صلاحدید خود آنها و تصمیماتی مستقل تلقی کرده است.
دستگاه دیپلماسی ایران نیز در موضعی رسمی اعلام کرد که «گروههای مقاومت در منطقه در تصمیمات و اقدامات خود از جمهوری اسلامی ایران دستور نمیگیرند و جمهوری اسلامی ایران ضمن اینکه از توسعه درگیری در منطقه استقبال نمیکند، در تصمیمات گروههای مقاومت برای نحوه حمایت از ملت فلسطین و یا دفاع از خود و مردم کشورشان در برابر هر گونه تجاوز و اشغالگری دخالتی ندارد.»
برادسکی نیز با ادعای مرتبط بودن اقدامات نیروهای مقاومت منطقه با ایران آورده است: گفته میشود که رئیسجمهور حتی درباره ایراد یک سخنرانی رسمی درباره این رخداد(کشته شدن نظامیان آمریکایی در اردن) مردد بوده است، چیزی که رئیسجمهور پیشین آمریکا با اعلام مجوز اقدام نظامی آن را انجام داد. طبق گزارش پالیتیکو، او احساس میکند یک سخنرانی مهم ممکن است تنشها با ایران را گسترش داده و آغازگر یک درگیری گستردهتر منطقهای باشد. دولت او در روزهای اخیر، نتایج برخی ارزیابیهای اطلاعاتی را درز داده است که نشان میداد ایران کنترل کاملی برای نیروهای نیابتی خود ندارد. این درز اطلاعاتی به نظر ماهیتی سیاسی داشت تا هدف قرار دادن بازوهای اختاپوس، یعنی نیروهای نیابتی ایران را به جای سر آن در تهران توجیه کند.
حتی یک مقام رسمی آمریکایی که میخواست نامش فاش نشود، به طور علنی، موضوع حمله آمریکا علیه ایران را رد کرد و مشاور امنیت ملی آمریکا مجبور شد بعدا، در یک گفتوگوی تلویزیونی این حرف را پس بگیرد، چراکه تا حد زیادی آسیبزا بود.
در این یادداشت با اشاره به این که حملات تلافیجویانه آمریکا علیه نیروهای مقاومت در پی حمله به برج ۲۲ با یک مقدمهچینی طولانی و شفافسازی بیسابقهای درباره زمان و رویه این پاسخ نظامی همراه بود، موضوعی که از سوی کاخ سفید رد شد، ادعا شده است که این موضوع به فرماندهان ایرانی مستقر در عراق و سوریه اجازه داد که برای امنیتشان از این کشورها به ایران بازگردند.
این مطلب میافزاید: این امر مسلم نیز که آمریکا به وضوح نشان میدهد به دنبال درگیری با ایران نیست، نشاندهنده ضعف بوده است. تصمیمگیرندگان ایران نیز به خوبی از این امر مطلع هستند. جمهوری اسلامی ایران، بر خلاف مماشات آمریکا، مقابلهبهمثل نکرده است. به دلهره رئیسجمهور پی برده است. رسانههای ایرانی بایدن را در صفحه اول روزنامههایی مانند «همشهری» با ظاهری پر از کبودی و خونین به تصویر کشیده و او را «کیسه بوکس منطقه» خواندهاند. دولت بایدن در پاسخ به حملات تحت حمایت ایران به برج ۲۲ اردن که منجر به کشتهشدن سه سرباز آمریکایی شد، پاسخ خود را بر «مراکز فرماندهی و کنترل، مقرهای فرماندهی و مراکز اطلاعاتی، تاسیسات راکتی، موشکی و پهپادی و تاسیسات تامین مهمات لجستیکی» متمرکز بوده است. در حالی که تعداد اهدافی که آمریکا به آنها حمله کرده بود، ممکن بود در مقایسه با حملات تلافیجویانه پیشین افزایش پیدا کند، کیفیت آن همانگونه باقی مانده است. تمرکز بر ساختار منطقهای نیروهای قدس سپاه پاسداران ایران است. آمریکا همچنین در تلاش بوده است از مرگ افراد ایرانی در این حملات جلوگیری کند.
برادسکی در حالی این عقیده را درباره رویکرد ایران نسبت به حملات اخیر آمریکا علیه گروههای مقاومت در سوریه و عراق مطرح میکند که «امیر سعید ایروانی» سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل در نشست اخیر شورای امنیت با عنوان «تهدید صلح و امنیت بینالملل» گفت که اقدام نظامی آمریکا غیرقانونی، غیرموجه، ناقض هنجارها و اصول اساسی حقوق بینالملل، منشور ملل متحد به ویژه بند ۴ ماده ۲ منشور ملل متحد بوده، و نقض آشکار تمامیت ارضی، حاکمیت و استقلال سیاسی عراق و سوریه است.
نماینده ایران در سازمان ملل در بخش دیگری از سخنان خود در نشست شورای امنیت با موضوع بررسی حملات آمریکا به سوریه و عراق گفت: ایران نه حضور نظامی در عراق دارد و نه پایگاه و مستشاران نظامی. در سوریه، مستشاران نظامی ایرانی از آنجایی که رسماً توسط دولت سوریه برای مبارزه با تروریسم دعوت شدهاند، به طور قانونی حضور دارند. ایروانی همچنین ادعاها مبنی بر اینکه پایگاههای ایران در عراق و سوریه مورد حمله قرار گرفته است را تکذیب کرده و گفت که چنین ادعاهایی برای دور کردن توجه از اقدامات تهاجمی آمریکا مطرح میشوند.
به گزارش ایسنا، در بخش پایانی یادداشتی که در این مجله منتشر شده، با اشاره به این که بررسی پیشینه پاسخهای ایران به حملات آمریکا و رژیم صهیونیستی علیه اهداف ایرانی نشان نمیدهد که رئیسجمهور بایدن باید تا این اندازه خویشتنداری نشان دهد، با ادعاهایی علیه ایران مطرح شده ایران از سال ۱۹۷۹، برخلاف خصومت ضدآمریکایی خود توانسته است به طور موفقیتآمیزی در قبال حملات نظامی آمریکا به خاک خود بازدارندگی ایجاد کند. اما آمریکا تردید و خودداری کرده و درجه تضمیننشدهای از تمکین و ملاحظه را در قبال ایران به نمایش گذاشته است.