وب‌سایت رادیو فرانسه ضمن طرح این سؤال که «پیروز جنگ تبلیغاتی در جنگ غزه کیست؟» نوشت: چندی پیش، ژان- ایو لودریان، وزیر دفاع و وزیر امور خارجه پیشین فرانسه، در گفت‌وگو با هفته‌نامه «اکسپرس» گفت: بحران خاورمیانه در حال حاضر پیروزی راهبردی برای ایران است. زیرا این بحران از سویی جلو عادی‌شدن روابط میان عربستان سعودی و اسرائیل را گرفت و از سوی دیگر، حمله ۷ اکتبر حماس نشان داد که ایده آسیب‌ناپذیر بودن اسرائیل بنیاد استواری ندارد.

نظرپه‌پردازی‌ها درباره سرنوشت این جنگ و نتایج آن از همان روزهای نخست آغاز شد. کارشناسان و تحلیلگران بین‌المللی با توجه به واقعیت‌ها و داده‌های تازه، هربار پیش‌بینی‌هایی درباره آینده این جنگ می‌کنند. اما هر جنگی پویایی خاص خود را دارد و نمی‌توان نتایج آن را در گرماگرم آن به یقین پیش‌بینی کرد، به ویژه از آن‌رو که افزون بر عرصه نظامی، طرف‌های درگیر در جنگ در عرصه‌های دیگر از جمله در عرصه تبلیغات نیز می‌جنگند.

بعضی از کارشناسان معتقدند که جنگ در عرصه تبلیغات، به اندازه جنگ در عرصه نظامی اهمیت دارد و طرفی که جنگ را در عرصه تبلیغات ببازد، ممکن است در نهایت بازنده جنگ باشد. برای همین است که امروز جنگ تبلیغاتی در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی حدی نمی‌شناسد. در قرن بیستم این مأموریت را بعضی از نویسندگان نیز به عهده گرفتند. آنان روانه میدان‌های جنگ‌ شدند، دلاوری‌ها کردند و بعضی‌هایشان آثاری ماندگار از خود به جا گذاشتند چنان که در افکار عمومی به پرسوناژهای اسطوره‌ای‌ تبدیل شدند.

گزارشگرانی که در صحنه جنگ حضور دارند همواره با خطر مرگ روبه‌رو هستند. از ۷ اکتبر تاکنون بیش از ۶۰ گزارشگر و کارگزار رسانه‌‌ای جان خود را در غزه از دست داده‌اند. «فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران» در گزارشی نوشت: جنگ غزه تاکنون بیش از هر درگیری دیگری از خبرنگاران و کارگزاران رسانه‌ها قربانی گرفته است.

امروز در کنار سه قدرت بزرگ جهان یعنی آمریکا، چین و روسیه، از قدرت بزرگ دیگری به نام «افکار عمومی جهان» نیز سخن می‌گویند. شالوده و ستون‌ اصلی این چهارمین قدرت بزرگ رسانه‌ها هستند که اکنون شبکه‌های اجتماعی نیز بر آنها افزوده شده‌اند. بعضی از کارشناسان معتقدند با ادامه جنگ کنونی غزه، فشار روزافزون افکار عمومی جهان بر اسرائیل و پشتیبانان جهانی آن، سرنوشت و نتیجه نهائی این جنگ را روشن خواهد داد.

افکار عمومی جهان را تنها دولت‌ها و رسانه‌های وابسته به آنها جهت نمی‌دهند. دولت‌ها می‌توانند یک یا چند رسانه‌ را به انحصار خود درآورند. اما دیگر کنشگران جهت‌دهنده به افکار عمومی نیز ابزارهای گوناگون در اختیار دارند. آنان برای بسیج افکار عمومی، افزون بر شبکه‌های اجتماعی از راهپیمایی‌های دسته‌جمعی، تظاهرات، کنفرانس‌ها، بیانیه‌های مطبوعاتی و انتشار آنی اطلاعات استفاده می‌کنند.

در جنگ کنونی اسرائیل و حماس، رسانه‌های بزرگ غربی خیلی زود به این حقیقت پی بردند که تبلیغات یک‌جانبه و به سود اسرائیل، نقض غرض است و در نهایت سبب‌ساز رویگردانی مردم از آنها می‌شود. از آغاز جنگ غزه، رهبران کشورهای بزرگ غربی (از جو بایدن تا امانوئل مکرون) زیر فشار افکار عمومی، چندین‌بار در حمایت بی‌چون و چرای خود از دولت نتانیاهو تجدیدنظر کرده‌اند. آیا دولت اسرائیل می‌تواند بدون پشتیبانی بی‌قید و شرط آنان به هدف نهائی خود یعنی نابودی حماس و به دست گرفتن کنترل نوار غزه دست یابد؟