به فرایض دینی خیلی پایبند بود و سعی می‌کرد نماز اول وقت را به جای بیاورد. در يکى از سفرها با آقاى ناصرى و تعدادى از برادران اهل تسنن افغانى همراه بوديم. هنگام خواندن نماز مغرب و عشاء برادران اهل تسنن فرا رسید. در اين هنگام دیدم که آقاى ناصرى هم مشغول خواندن نماز مغرب شده است! وقتى نماز تمام شد پرسيدم: «حاجی‌آقا! وقت شرعى ما ديرتر از برادران تسنن هست. شما چرا به نماز ايستادي؟»

در جوابم گفت: «با توجه به این‌که میان برادران اهل تسنن هستيم، بايد وحدت و يکپارچگى بين اهل تسنن و تشيع رو حفظ کنيم.»

زمانی که نماز به‌وقت شرعى خودمان رسيد، نماز مغرب را دوباره خواند.(1)

خاطره‌ای از شهید محمدناصر ناصری

راوی: ‌هادی حسینی، همرزم شهید

_________________________

1- اسناد بنیاد شهید، مصاحبه، سند شماره 356.