سیدمحمد امین آبادی
83 روز از جنگ غزه می‌گذرد؛جنگی نابرابر که طی آن بیش از 20 هزار فلسطینی عمدتاً زن و کودک به علت بمباران‌های وحشیانه رژیم صهیونیستی شهید شده‌اند. طی این جنگ تمامی اصول و قواعد آمره بین‌المللی مبنی بر احترام به جان غیر نظامیان، مناطق مسکونی، بیمارستان‌ها و مراکز درمانی، نیروهای امدادی، خبرنگاران، اردوگاه‌های اسکان آوارگان، مدارس، مکان‌های مذهبی اعم از مسجد و کلیسا همه از سوی رژیم صهیونیستی بدون کوچک‌ترین ترس و واهمه‌ای و در کمال آرامش نقض شد و نهادهای حقوق بشری و دولت‌های مدعی حقوق بشر در بهترین حالت تنها از رژیم اسرائیل خواستند که به جان غیرنظامیان احترام بگذارد. دولت‌های غربی در این جنگ علی‌رغم لفاظی‌های ظاهری حقوق بشری حمایت کامل سیاسی، اطلاعاتی، امنیتی و تسلیحاتی از رژیم صهیونیستی به عمل آوردند و از این جهت می‌توان غرب را شریک جرم تمامی جنایت‌های اسرائیل طی نزدیک به 3 ماه گذشته دانست.
در این سو کشورهای عربی و اسلامی نیز متاسفانه نه تنها هیچ اقدام قابل توجه و قابل ملاحظه‌ای برای متوقف کردن جنایت‌های رژیم صهیونیستی در حق ملت مظلوم فلسطین انجام ندادند‌، بلکه اخبار و گزارش‌های موثق نشان می‌دهد که برخی از این کشورها در منطقه غرب آسیا مراودات سیاسی‌، اقتصادی و امنیتی خود را با رژیم صهیونیستی حفظ کرده و به این رژیم در طول این جنگ کمک‌های اقتصادی نیز کرده‌اند. آیندگان خواهند نوشت نزدیک به 50 کشور اسلامی با کلی امکانات و تسلط بر مناطق استراتژیک جهان نخواستند برای حمایت از ملت فلسطین که هم دین، هم نژاد و همزبان شمار زیادی از این کشورها بودند قدمی بردارند و ناظر و حتی حامی این جنایت‌ها بودند.
اما در سوی دیگر‌، جبهه مقاومت در این جنگ برای حمایت از ملت مظلوم فلسطین سنگ تمام گذاشت. در جنگ کنونی غزه نیروهای جبهه مقاومت در لبنان، عراق و یمن برای دفاع از ملت مظلوم فلسطین وارد میدان شده و عرصه را در زمین، هوا و دریا بر دشمن صهیونیستی و حامیان آن تنگ کردند. حزب‌الله لبنان از همان فردای شروع جنگ مستقیماً وارد نبرد با دشمن صهیونیستی شد و دوشادوش رزمندگان فلسطینی جنگید. حزب‌الله تاکنون در راه آرمان فلسطین و حمایت از ملت مظلوم فلسطین بیش از 122 شهید داده است. طی این مدت نیروهای حزب‌الله در بیش از 500 عملیات ده‌ها پایگاه رژیم صهیونیستی را با موشک و پهپاد در هم کوبیده و تلفات و خسارت‌های گسترده‌ای بر دشمن صهیونیستی تحمیل کرده‌اند. می‌توان به جرات گفت حزب‌الله سهم بسزایی در مشغول کردن بخش عمده توان نظامی رژیم اسرائیل در جبهه شمال فلسطین اشغالی داشته است و به همین دلیل صهیونیست‌ها در این جنگ نتوانستند در عملیات زمینی آن‌گونه که می‌خواستند تمامی نیروهای خود را متمرکز کنند. در نتیجه حملات حزب‌الله ده‌ها هزار شهرک‌نشین صهیونیست شهرک‌های شمالی فلسطین اشغالی را تخلیه کرده و حاضر و قادر نیستند به این شهرک‌ها برگردند.
جبهه مقاومت عراق نیز در یک راهبرد همسو با نیروهای مقاومت طی 83 روز گذشته پایگاه‌های اشغالگران آمریکایی در عراق و سوریه را آماج حملات خود قرار داد. بر اساس اذعان منابع آمریکایی طی این مدت نیروهای مقاومت عراق نزدیک به 100 حمله به پایگاه‌های اشغالگران آمریکایی در عراق و سوریه انجام داده و به صراحت نیز اعلام کرده‌اند که این حملات تنها در صورتی متوقف خواهد شد که جنگ غزه متوقف شود. با گسترش جنگ، نیروهای مقاومت عراق بندر «ایلات» رژیم صهیونیستی را نیز هدف قرار دادند و در جدیدترین تحول شامگاه روز جمعه، یکم‌ دی، مقاومت عراق در بیانیه‌ای از حمله به میدان گازی «کاریش» تحت اشغال رژیم صهیونیستی در دریای مدیترانه خبر دادند.
اما انصارالله یمن را شاید بتوان شگفتی‌ساز این جنگ نام برد. نیروهای رزمنده، مبارز و غیور یمنی که طی 8 سال گذشته زیر شدیدترین تهاجم وحشیانه رژیم آل‌سعود قرار داشتند با شروع جنگ غزه با تمامی توان به میدان آمده و عرصه را بر رژیم صهیونیستی و حامیانش در دریا و هوا تنگ کردند. جدای از حملات موشکی و پهپادی به عمق سرزمین‌های اشغالی و بندر ایلات رژیم صهیونیستی انصارالله یمن اعلام کرد که اجازه نخواهد داد کشتی‌های متعلق به رژیم صهیونیستی از تنگه باب‌المندب عبور کرده و خود را به رژیم صهیونیستی برسانند.
آمریکا و رژیم صهیونیستی از اهمیت تنگه باب‌المندب و آب‌های دریای سرخ برای اقتصاد اسرائیل کاملاً آگاه هستند لذا با تشدید حملات یمن به کشتی‌های صهیونیستی در تنگه باب‌المندب و دریای سرخ آمریکا مجبور به تشکیل یک ائتلاف دریایی بر ضد یمنی‌ها شد. ائتلافی که ادعا شد بیش از 20 کشور عضویت خود را در آن اعلام کرده‌اند اما بعداً فرانسه، اسپانیا و ایتالیا از ترس واکنش انصارالله حضور خود در این ائتلاف را تکذیب کردند. از سوی دیگر بر اساس گزارش رویترز، شرکت‌های کشتیرانی جهانی نیز بی‌اعتنا و بی‌اعتماد به واشنگتن و ائتلافش همچنان از دریای سرخ و باب‌المندب عبور نمی‌کنند و تغییر مسیر می‌دهند. روزنامه گاردین نوشته است‌، در سایه تنش‌ها در دریای سرخ به دلیل عملیات‌های ارتش یمن علیه کشتی‌های وابسته به رژیم صهیونیستی، بیش از ۱۰۰ کشتی حامل کانتینر مسیر خود را از کانال سوئز تغییر دادند. همزمان اخبار و گزارش‌ها از فلج شدن کامل بندر ایلات رژیم صهیونیستی خبر می‌دهند. «گدئون گلبر»، مدیرکل بندر ایلات در اراضی تحت اشغال رژیم اسرائیل، تأیید کرده است که تهدیدات یمن در راستای جلوگیری از حرکت کشتی‌ها به سمت سرزمین‌های اشغالی ۸۰ تا ۸۵ درصد سود بندر ایلات را از بین می‌برد. رادیو ارتش رژیم صهیونیستی به نقل از گلبر اعلام کرده است که تهدیدهای نیروهای مسلح یمن از ۱۵ نوامبر (24 آبان) تاکنون مانع از ورود کشتی‌های حامل ۱۴ هزار خودرو به بندر ایلات شده ‌است. رسانه عبری «واللا» هم در گزارشی اعلام کرده است که وضعیت شهر بندری «ایلات» در جنوب سرزمین‌های اشغالی که حمل‌ونقل دریایی رژیم صهیونیستی از طریق آن انجام می‌شود، در نتیجه جنگ غزه و محاصره دریایی اعمال شده بر این رژیم توسط ارتش یمن، درحال فروپاشی است. چندی پیش نیز روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز در گزارشی اعلام کرده بود. انصارالله یمن با شلیک موشک به سمت اسرائیل و حمله به کشتی‌هایی که از دریای سرخ عبور می‌کردند در سراسر غرب آسیا محبوبیت به دست آورد و یک قدرت منطقه‌ای ایجاد کرد که می‌تواند به گسترش قدرت آن‌ها در داخل کشور یمن کمک کند. 
طی نزدیک به سه ماه گذشته جریانی در منطقه با اهداف کاملاً مشخص به دنبال القای این مسئله در افکار عمومی جهان اسلام بوده است که نیروهای مقاومت در منطقه در حمایت از فلسطین کاری نکرده‌اند اما رصد اخبار و گزارش‌های روزانه و آنچه تاکنون رخ داده نشان می‌دهد که جبهه مقاومت نه تنها در جنگ کنونی مثل بسیاری از دولت‌های عربی و اسلامی و البته مدعی در گوشه‌ای نظاره‌گر نبوده بلکه کاملاً در وسط میدان جنگ حضور داشته و برای حمایت از ملت فلسطین از هیچ اقدامی دریغ نکرده است. اگر جهان اسلام و دولت‌های اسلامی تنها اندکی از امکانات خود را به کار گرفته و در کنار جبهه مقاومت عرصه را بر اسرائیل و حامیان آن تنگ می‌کردند به طور قطع و یقین اسرائیل جرات و توان این وحشیگری گسترده را نداشت و چنان که گفته شد گذر زمان مشخص خواهد کرد که کدام طرف‌ها به ملت فلسطین خالصانه کمک کردند و کدام دولت‌ها و گروه‌ها جلوی رسانه‌ها برای کودکان فلسطینی اشک تمساح ریختند و در خفا امکانات خود را برای کمک به رژیم اسرائیل بسیج کردند و حتی حاضر نشدند تنها و در طول جنگ اندکی از مراودات اقتصادی خود را با رژیم صهیونیستی به طور موقت هم شده متوقف کنند.