زهره یزدانپناه، مستندساز و داور جشنواره عمار:
زنان فلسطین سلاح هنری روایتگری و رسوایی ماهیت دشمن بشریت
مهدی امیدی
داور یازدهمین دوره جشنواره عمار در کنار تشریح اثرگذاری تعیینکننده زنان فلسطینی در مبارزه با رژیم صهیونیستی بر حضور کم آثار داستانی مربوط به فلسطین نسبت به سایر آثار هنری اشاره کرد.
زهره یزدانپناه متولد 1342 و فارغالتحصیل کارشناسی ارشد پژوهش هنر و همینطور، تاریخ و تمدن ملل اسلامی است. وی نگارش ۱۸ عنوان کتاب مستقل و ۷ عنوان کتاب مشترک را در کارنامه خود دارد. انتخاب به عنوان هنرمند برگزیده دربخش عماد مغنیه سیزدهمین جشنواره بینالمللی فیلم مقاومت، دریافت جایزه و تندیس جشنواره سینما حقیقت برای مستند «وقتی آنها آمدند»، تقدیر به عنوان هنرمند برگزیده اولین همایش بینالمللی ثمین، کسب جایزه شهید حبیب غنیپور و جایزه همایش زنان دفاع مقدس برای کتاب «قوارهای برای دونفر» و... از جمله عناوین و افتخارات یزدانپناه است. وی همچنین داور بخش نهضت جهانی مستضعفین در یازدهمین جشنواره مردمی فیلم عمار بوده است.
زهره یزدانپناه نویسنده و پژوهشگر حوزه مقاومت گفت: اگر مقاومت زنان فلسطینی و جریانسازیشان دراین زمینه نبود، در همان سالها قبل، با نسل کشیهایی که رژیم جعلی اسرائیل، در طی تاریخ اشغالگریاش برای فلسطینیها به راه انداخته است، دیگر نه نامی از فلسطین باقی میماند و نه، فلسطینی. جریانسازی و مقاومت زنان فلسطینی به شیوههای گوناگون، باعث ایستادگی، مقاومت و تداوم حماسهآفرینیهای مردم مظلوم فلسطین برای حفظ سرزمین و حتی اعتقاداتشان بودهاست. زنان فلسطین، بهوسیله سبک زندگی گرفته تا مبارزه مستقیم در مقابل رژیم اشغالگر قدس و نظامیان آنها و حتی تلاش در جهت روایتگری به شیوههای گوناگون از جمله هنر و رسانه، درجبهۀ مقاومت ایستادهاند. مصداقش شیرین ابوعاقله در عرصۀ رسانه و هبه ابوندا در عرصۀ شعر و داستان و ادبیات یا هبه زقوت، بانوی نقاش فلسطینی و همچنین هنرمندان دیگری از فلسطین که حتی جانشان را در این راه مقاومت و روایتگری گذاشته و به شهادت هم رسیدهاند.
یزدانپناه در ادامه ضمن اشاره به اینکه کمبود داستان و همینطور سایر آثار هنری با موضوع فلسطین، صرفا به کشور ما محدود نمیشود، گفت: به نظرم در کل دنیا، به ویژه جهان اسلام، باید به این موضوع حساسیت بیشتری نشان بدهند تا با ایجاد این حساسیتها، هنرمندان از جمله نویسندگان را ترغیب به پرداختن به موضوع فلسطین کنند. رسانههای عبری و عربی و غربی وابسته هم، نقش بسزایی در پنهان کردن ماهیت رژیم جعلی اسرائیل و جنایتهایشان در مورد مردم مظلوم فلسطین دارند. این روزها میبینیم با افشا شدن بیشتر ماهیت رژیم اشغالگر قدس و در رأس آن آمریکا، مردم جهان در هرگوشه و کنار، با بازگشت به فطرتشان، علیه این دشمنان بشریت، به طغیان و خُروش آمدهاند.
این داور یازدهمین جشنواره فیلم عمار ادامه داد: طرف دیگر، خود هنرمندان و نویسندگان هستند که دیگر نباید منتظر ایجاد حساسیت برای خود شوند و خودشان این حساسیت به موضوع فلسطین را داشته باشند. البته تولیدات آثار هنری دیگر در مورد فلسطین، نسبت به داستان، همیشه نمود بیشتری داشته؛ ولی با توجه به اهمیت موضوع فلسطین و 75 سال اشغالگری آن، در همینگونۀ آثار هنری هم، انتظار تولیدات هنری و فرهنگی بیشتری دراین زمینه، به خصوص از سوی هنرمندان جهان اسلام بوده است. در صورتی که در همین زمینه هم، تعداد معدودی دست به کار شده و حتی پُرکار بودهاند.
یزدانپناه در ادامه پیرامون اهمیت انجام روایتگری درست برای هر مسئلهای گفت: نه تنها در مورد فلسطین، بلکه در مورد هر موضوعی، تا روایتگری، بخصوص، روایتگری درست و مناسب، در موردشان نباشد، بعد از مدتی، هم رو به فراموشی میروند و هم، روایتهای جعلی و دروغین در موردشان شکل میگیرد و به مرور، جایگزین روایتهای اصلی و حقیقی در آن موضوع میشود.
یزدانپناه در پایان در توضیح علت انتخاب موضوع اسارت و شکنجه زنان مسلمان لبنانی توسط ایادی رژیم صهیونیستی برای مستند «وقتی آنها آمدند» گفت: هم این مستند و هم مستندی که در مورد ناوگان آزادی غزه ساختم و به دلیل بکر بودن موضوعش، دچار مشکلات عجیبی هم شد، در راستای آگاهیبخشی در مورد ماهیت رژیم جعلی اسرائیل بود. به قول حضرت امام (رحمهاللهعلیه): اسرائیل، غدۀ سرطانی است و باید از بین برود. این غدۀ سرطانی زمانی از بین میرود که ماهیت سرطانی بودنش، برای دیگران شناخته شود. کارهای هنری، یکی از راههای دادن این شناخت و آگاهی است. روایتگری از طریق مستندسازی در این زمینه، یکی از کارهایی بود که از دست من برمیآمد.
چهاردهمین جشنواره عمار در دیماه 1402 با بخش تازه «نظم جدید جهانی» برگزار میشود. نمایش مرکزی آثار بخش مسابقه بهصورت حضوری در سینما فلسطین تهران و نمایش برخط آثار منتخب در بسترهای جشنواره صورت میگیرد.