امپرياليسم رسانه‌ای را باید مدل مدرن امپریالیسم دانست که در دهه ۱۹۵۰، توسط آمریکا برای غلبه بر طرف‌های متخاصم در جنگ سرد بنيانگذاری شد. صهيونيسم همان زمان به درستی به قدرت رسانه در کنترل ذهن مردم پی برده بود. سال ۱۹۸۷ پروتکل رهبران صهيونيسم در سوئیس منتشر شد که در آن آمده بود؛ «ما هنگامی در تشکيل دولت اسرائيل موفق خواهيم شد که بر ابزارهای تبليغاتی و مطبوعاتی جهان‌، تسلط داشته باشيم». 

از این‌رو صهیونیسم بین‌الملل از وسایل ارتباط جمعی و تبلیغاتی به عنوان مهم‌ترین ابزار اثبات خود استفاده می‌کند.

رسانه‌های صهیونیستی در یک خط مشترک و پروپاگاندای رسانه‌ای با استراتژی فریب، روایت جعلی، تحریف شده و وارونه از واقعیت غزه ارائه می‌کنند. این استراتژی در سه اتاق‌، طراحی و عملیاتی می‌شود؛ اتاق فکر و اتاق جنگ و اتاق روایت. 

کارکنان اتاق روایت‌، متجاوز را به عنوان نیرویی «دفاعی» و «مشروع» به مخاطب معرفی می‌کنند و جنبش مقاومت مردمی در برابر اشغالگران را به عنوان گروه «افراطی» یا «تروریستی» به تصویر می‌کشند. 

آنها به این منظور از راهبرد شبکه‌سازی تبلیغاتی هم بهره می‌برند. در همین روزهای اخیر یک فعال آمریکایی ادعا کرد که؛ «اسرائیل به ازای هر ویدیویی که علیه حماس منتشر می‌کند، 1000 دلار به اینفلوئنسرهای آنلاین می‌پردازد».

غول‌های رسانه‌ای 

تحت نفوذ صهيونيسم جهانی: 

بزرگ‌ترین شرکت‌های رسانه‌ای در ملکیت صهیونیسم هستند:

1- AOL تایم وارنر: بزرگ‌ترین کمپانی انحصار جهانی رسانه‌ای متعلق به «نورمن پرل اشتاین» یهودی است. بخش عظیم بازار فیلم، شبکه CNN، اینترنت و رسانه‌های چاپی از جمله مجله تایم را در اختیار دارد. تایم وارنر جایزه جوبیلی را به پاس پشتیبانی طولانی و همه‌جانبه از اسرائیل‌، از بنیامین نتانیاهو دریافت کرده است.

2- وایاکام: دومین شرکت بزرگ رسانه‌ای آمریکا که مالک شبکه‌های تلویزیونی متعددی چون شبکه سراسری CBS است، توسط «سامنر ردستون» یهودی اداره می‌شود. فیلم‌های سینمایی این شرکت توسط «پارامونت پیکچرز»، به مدیریت زنی یهودی به نام «شری لنسینگ» تولید می‌شوند.

3- نیوز کورپوریشن: متعلق به «رابرت مرداک» است. نیوزکورپ صاحب یک چهارم از کل رسانه‌های شنیداری، دیداری و چاپی جهان از جمله فاکس و فاکس‌نیوز است.

4- برتلزمان: احاطه و گستره نفوذ این کمپانی در خارج از آمریکا در مقایسه با دیگر رسانه‌های آمریکایی به حدی است که برخی آن را کمپانی غیرآمریکایی قلمداد می‌کنند.

انتشارات «رندوم‌هاوس» متعلق به «برتلزمان» سالانه میلیون‌ها جلد کتاب در سراسر جهان منتشر می‌کند.

5- جنرال الکتریک: به عنوان قدیمی‌ترین بنگاه اقتصادی جهان، در اوایل سال 2001 بخش‌هایی از شبکه‌های تلویزیونی خود را با بخش‌هایی از شرکت مایکروسافت ادغام کرد.

6- والت دیزنی: یک شرکت‌ رسانه‌ای و سرگرمی با مدیریت «میخاییل ایزنر» یهودی است. این شرکت در نمایشگاه هزاره واقع در ایالت فلوریدا، بیت‌المقدس را به عنوان پایتخت اسرائیل معرفی کرد.

مجموع اطلاعات و اخبار رسانه‌ای از قالب خروجی این ابررسانه‌های صهیونیستی منتشر می‌شوند که به ایجاد باورهای مهندسی شده و تأثیرگذاری بر اذهان مردم به ویژه کودکان و جوانان می‌پردازند.

شانتاژهای رسانه‌های صهیونیستی 

در جنگ اخیر هم دروغ‌هایی مانند سر بریدن کودکان، تجاوز به زنان اسرائیلی و نگهداری کودکان آنها در قفس، توسط سیانان و لس‌آنجلس تایمز و تلویزیون فرانسه مطرح و سپس توسط برخی مقامات غربی با هدف همسان‌‌سازی حماس با داعش ضریب داده شدند تا با ایجاد تنفر نسبت به حماس، اجماع جهانی برای مبارزه با تروریسم داعشی شکل گیرد. چنان که نتانیاهو گفت: «جنایات حماس از زمان جنایات داعش دیده نشده است. کودکانی که به همراه خانواده‌های‌شان اعدام می‌شوند. مردان و زنان جوانی که از پشت تیر می‌خورند و اعدام می‌شوند».

همچنین دروغ‌هایی مانند؛ 

-معرفی حماس به عنوان شروع‌کننده جنگ،

-دشمن اهل بیت بودن مردم فلسطین 

-مجسمه‌ صدام در فلسطین

-ریختن خون‌های ایرانی در دریا 

-هدف قرار دادن مردم عادی توسط حماس 

-بریدن سر چهل کودک

-یهودی بودن ساکنان اولیه فلسطین 

-جدا کردن مردم فلسطین از حماس 

با هدف ایجاد گسل مذهبی، اجتماعی و سیاسی، تقلا برای بقای بیشتر یا حفظ آبرو و مدیریت افکار عمومی، سانسور خشم جهانی علیه اسرائیل، تبرئه اسرائیل از فاجعه المعمدانی در سطح داخلی و بین‌المللی به ویژه در ایران به عنوان محور مقاومت انجام می‌گیرد. 

سکوها و پلتفرم‌های حامی اسرائیل 

امپراتوری‌های فضای مجازی وظیفه هدایت و جهت‌دهی و ایجاد یک گفتمان غالب را برعهده ‌دارند؛ بخش اعظم از جست وجوهای فضای مجازی توسط گوگل (با مدیریت دو سرمایه‌دار صهیونیستی به نام‌های «لری پیج» و «سرگئی برین»)، یاهو و ام.اس.ان انجام می‌شود.

دولت‌ها و گروه‌ها از این موتور جست وجوها درخواست حذف برخی اطلاعات و یا سانسور آنها را می‌کنند؛ مثلا گوگل بنا به درخواست هند، فرانسه، آلمان، تایلند و ترکیه برخی فیلم‌های یوتیوب را سانسور می‌کند.

نمونه دیگر براساس گزارش روزنامه کالکالیست، به دستور نهاد‌های امنیتی؛

Google Maps و Waze از نشان دادن مناطق پرترافیک امتناع خواهند کرد تا گروه‌هایی همچون حماس نتوانند محل تجمع افراد و خودرو‌ها را از طریق این برنامه‌ها تشخیص دهند.

و یا برخی پلتفرم‌ها حساب‌های کاربری فلسطینیان را حذف می‌کنند. صدی سوشیال اعلام کرد که شرکت متا در ۳ روز نخست جنگ ۷۹۵ هزار پست منتشر شده در رسانه‌های مختلف زیرمجموعه خود را حذف و اعلام کرده که چندین هشتگ مانند «طوفان‌الاقصی» که از سوی حماس به عنوان نام نبرد انتخاب شده، در اینستاگرام ممنوع کرده است.

البته این رژیم جعلی در جنگ رسانه‌ای هم مانند جنگ نظامی با شکست مفتضحانه‌ای مواجه شد. خیزش‌های جهانی علیه رژیم غاصب اسرائیل و همچنین استعفای «گالیت دیستل» وزیر اطلاع‌رسانی کابینه نتانیاهو دلیل بر این ادعا است.

 همسویی صهیونیسم و رادیکال‌های داخلی در جنگ مقاومت و اسرائیل

اما فقط رسانه‌های خارجی و وابسته به صهیونیسم جهانی نیستند که به ‌شانتاژهای رسانه‌ای در جهت وارونه کردن حقیقت و واقعیت متوسل می‌شود، در داخل هم برخی رسانه‌ها و قلم به دستان مزدور که نقش پر رنگی در فتنه‌ها و اغتشاشات داخل کشور داشتند؛ به سمپاشی علیه جهاد اسلامی و محور مقاومت مشغول هستند. نکته حائز اهمیت اینکه چه بسا نقش این طیف رسانه‌ای از کارکرد جریان خارجی موثرتر و کاراتر باشد. زیرا به عنوان جریان داخلی با ایجاد تشکیک در اصل ماجرا در مقام نظریه‌پرداز، بخشی از جامعه را با مسئله شناختی و ذهنیتی مواجه می‌سازند.

ژورنالیست‌های اصلاح‌طلب هم با مطرح کردن مسئله بازار و دلار و نوسان قیمت ارز از همان آغاز جنگ، هرگونه کنش سیاسی و اجتماعی حمایتی به نفع گروه‌های مقاومت را مغایر با منافع اقتصادی قرار داده و در واقع یک گسل اجتماعی و دوگانه حاکمیت/ مردم در موضوع فلسطین و حمایت از مقاومت ایجاد کنند.

شاهد عینی این کنش، سخنان ظریف بود که در خوشبینانه‌ترین حالت می‌توان آن را ساده‌لوحی و فقر شدید بینش سیاسی دانست. محور سخنان او در چند جمله خلاصه می‌شود که بدون اشاره به عدم حضور خود در مبارزات مردم با رژیم پهلوی و نیز جنگ هشت ساله و حقوق میلیونی دلاری‌اش گفت:

«من هم معتقد هستم که مردم از پرداخت هزینه خسته شده‌اند. نیازی نیست ما هزینه پرداخت کنیم. ما می‌توانیم از حق دفاع کنیم و دلیلی ندارد وجود فلسطین را تکذیب کنیم.

اگر پای ایران را به وسط معرکه جنگ بکشانند برای هیچ‌کدام از مقام‌های حاکمیتی اتفاقی رخ نخواهد داد! بمب بر سر مردم ایران فرود می‌آید! 

تا حالا مگر تحریم‌ها به چه کسانی ضرر زده؟ به کسانی که روزی چند میلیون دلار درآمد دارند یا به مردم بیچاره؟».

همچنین تحلیل وارونه طیف رادیکال جریان اصلاح‌طلب مبنی بر ادعای عدم اقبال ملت ایران به مقاومت فلسطین را باید با این سنجه ارزیابی کرد.