تیم ملی فوتبال نه فقط در بازی ازبکستان که تقریبا تمام بازی‌های اخیر که برنده از میدان خارج شد وحتی در دو تورنمنت که کاپ قهرمانی را بالای سر برد، نتوانست از نظر انسجام تیمی و بازی گروهی و فوتبال تاکتیکی، رضایت کارشناسان و هواداران فوتبال را جلب کند. 

علاوه‌بر این تیم ملی به غیر از خط حمله که با وجود بازیکنانی مثل طارمی و آزمون و حتی محبی و انصاری‌فرد، نقطه قوت آن است و همچنین تقریبا درون دروازه که با وجود بازیکنانی که در این پست در اختیار دارد خاصه بیرانوند، در خطوط دفاعی و میانی از ضعف‌های ملموس و آشکاری رنج می‌برد که اگر برطرف نشود، بدون تردید در بازی‌های سخت‌تر و حساس‌تر و در برابر حریفان قدرتر، کار دستمان خواهد داد و ضربات جبران‌ناپذیری بر پیکر تیم ملی وارد خواهد کرد.

 دفاع تیم ملی به ویژه در قلب و مرکز آن بسیار پر اشتباه و ناهماهنگ است و در گل‌هایی که در همین بازی آخر مقابل ازبکستان دریافت کردیم از انجام ساده‌ترین اصول پوشش عاجز نشان داد. ضمن اینکه اصولا کار دفاعی تیم ملی ضعیف است و به ویژه خط میانی و دو هافبک میانی در شکل دادن به لایه‌های دفاعی اولیه، بسیار ناموفق و ضعیف نشان داده‌اند. 

خط میانی علاوه ‌بر این در بازی‌سازی و کنترل میدان و گرفتن نبض بازی به ویژه در لحظات حساس و مقاطع تعیین‌کننده، فاقد کارایی لازم هستند ودر چنین لحظاتی سخت آشفته و سردر گم و پر اشتباه ظاهر می‌شوند. سعید عزت‌اللهی علی‌رغم میدانی که قلعه‌نویی در اختیارش قرار داده، از روزهای خوب خود فاصله دارد ضمن اینکه ظاهرا کادر فنی در‌باره زوج و یار مکمل او هنوز مردد است و تصمیم نگرفته و میان نور‌اللهی‌، ابراهیمی‌، کریمی و قدوس‌، به گزینه مطلوب خود دست نیافته است. 

شک نداریم که سرمربی تیم ملی و کادر فنی بهتر از ما به وضعیت تیم و نقاط ضعف و قوت آن اشراف و آگاهی دارند، انتظار می‌رود که آنها با توجه به زمان باقیمانده تا جام ملت‌های آسیا، فرصت را هدر ندهند و بدون دلبستگی به سلائق و وابستگی‌ها و... با استفاده از نظرات کارشناسانه و انتقادات دلسوزانه، و آزمایش و استفاده از نفرات آماده و مستعدی که هم به تیم ملی دعوت می‌شوند و هم در لیگ فعال هستند، برای ترمیم نقاط ضعف نگران‌کننده خاصه در خط دفاع، تمام تلاش خود را انجام دهند.