اخبار ویژه
بیبیسی: اسرائیل از اقتدار و محبوبیت منطقهای حزبالله میترسد
شبکه دولتی انگلیس ضمن عقدهگشایی علیه حزبالله لبنان عنوان کرد؛ حزبالله میتواند با ۱۵۰ هزار موشک و راکت از انواع مختلف، اسرائیل را هدف قرار دهد.
وبسایت بیبی سی فارسی نوشت: شیخ ]سید[حسن نصرالله، یک روحانی شیعه است که از بهمنماه سال ۱۳۷۰، رهبری گروه «حزبالله» در لبنان را برعهده دارد. نصرالله هم در لبنان و هم در دیگر کشورهای عربی از محبوبیت برخوردار است و در چرخش تاریخی این گروه برای ورود به عرصه سیاست، نقشی کلیدی بازی کرده است.
او رابطه بسیار نزدیک و ویژهای با جمهوری اسلامی ایران دارد. بهرغم اینکه گروه «حزبالله» در سال ۱۳۷۶ از سوی ایالات متحده در فهرست سازمانهای تروریستی قرار گرفت، اما نه سران ایران و نه نصرالله هرگز رابطه نزدیکشان را پنهان نکردند.
پس از پیروزی انقلاب در ایران، نه فقط رابطه شیعیان لبنان با ایران به کلی متحول شد، بلکه زندگی سیاسی و مبارزه مسلحانه شیعیان این کشور نیز به شکلی جدی تحت تاثیر وقایع ایران و ایدئولوژی اسلامگرایی شیعه قرار گرفت.
اسلامگرایان شیعه در ایران، نهتنها به سابقه تاریخی و پیوندهای دینی با شیعیان لبنانی بسیار اهمیت میدادند، بلکه مانند دیگر انقلابیون در جهان، در چارچوب گفتمان «صدور انقلاب» به دنبال بازتولید تحولی مشابه در دیگر کشورهای مسلمان بودند.
غربستیزی، یکی از بنیانهای نسخه ایرانی اسلامگرایی شیعه بود که از سوی روحالله خمینی تبلیغ میشد؛ سیاست خبرسازی که در خاورمیانه به شکل اسرائیلستیزی، نمودی عینی پیدا کرده بود و به همین دلیل «آرمان فلسطین» به یکی از مهمترین اولویتهای سیاست خارجی ایران انقلابی تبدیل شد.
حمایت ایران از گروه حزبالله لبنان موجب شد تا نصرالله بتواند با شکل دادن یک شبکه درهمتنیده و پیچیده از مدارس، بیمارستانها و انجمنهای خیریه، به بسیاری از شیعیان لبنان خدمات رفاهی و اجتماعی برساند. این سیاست که تا امروز ادامه داشته، به یکی از جنبههای مهم هویت جنبش سیاسی- اجتماعی شیعیان در لبنان تبدیل شد.
در سال ۱۳۷۹ اسرائیل اعلام کرد که خاک لبنان را به کلی ترک میکند و به اشغال مناطق جنوبی این کشور پایان میدهد. گروه «حزبالله» این اتفاق را به عنوان یک پیروزی بزرگ جشن گرفت. این نخستین بار بود که اسرائیل، بدون توافق صلح و به شکل یکطرفه، خاک یک کشور عربی را ترک میکرد و این در نگاه بسیاری از شهروندان منطقه، یک دستاورد مهم بود.
نصرالله در سال ۱۳۸۲ در جریان مذاکرات با واسطه با اسرائیل، به توافقی برای تبادل زندانی دست یافت که در جریان آن بیش از ۴۰۰ زندانی فلسطینی، لبنانی و شهروندان کشورهای دیگر عربی آزاد شدند.
در تابستان ۱۳۸۵، شبهنظامیان «حزبالله» وارد خاک اسرائیل شدند و یک سرباز این کشور را کشتند و دو سرباز را به گروگان گرفتند. پاسخ اسرائیل، حمله سهمگینی بود که ۳۳ یا ۳۴ روز به طول انجامید و در جریانش نزدیک به هزار و ۲۰۰ لبنانی کشته شدند. نتیجه این جنگ نیز افزایش محبوبیت نصرالله بود.
نصرالله در تمامی این سالها به پشتوانه حمایت بیچون و چرای جمهوری اسلامی ایران توانست از پس بحرانهایی تاریخی مانند بهار عربی، جنگ داخلی سوریه و بحران اقتصادی دنبالهدار لبنان بر بیاید. او حالا در ۶۳ سالگی، نه فقط یک رهبر سیاسی- نظامی منحصربهفرد در لبنان محسوب میشود، بلکه اعتبار دههها مبارزه را نیز در کارنامه دارد و از این اعتبار، برای تبلیغ مبانی ایدئولوژیک اسلامگرایی شیعه بهره میبرد.
بی بیسی همچنین از قول جرمی بوئن، سردبیر بخش بینالملل خود نوشت: گروه حزبالله به طور قابل توجهی قدرتمندتر از گروه حماس است. تخمین زده میشود که آنها حدود ۱۵۰ هزار موشک و راکت از انواع مختلف دارند که عمدتا توسط ایران تامین شده و میتوانند اسرائیل را هدف قرار دهند. فیلم کوتاه تبلیغاتی سخنرانی نصرالله در کانالهای رسانههای اجتماعی با یک تبلیغ ساده پخش شد که در آن هیکل یک شخص با عمامه و ریش و انگشتر بزرگی در دست دیده میشود. این انگشتر خیلی شبیه به انگشتری است که قاسم سلیمانی، از رهبران سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران آن را در دست داشت. بنابراین همه در منطقه این نشانه خاص را میشناسند و پیام آن را دریافت خواهند کرد و این باعث میشود که اسرائیل واقعا نگران آنچه حزبالله میتواند انجام دهد، باشد.
فایننشال تایمز: اسرائیل در غزه در حال تکرار شکست در لبنان است
روزنامه فایننشال تایمز تاکید کرد جنگ فعلی غزه یادآور شکست سال ۱۹۸۲ اسرائیل در لبنان است؟
این روزنامه به قلم یک دیپلمات اسبق انگلیسی نوشت: جنگ غزه شدیدا برای من یادآور حمله سال 1982 اسرائیل به لبنان است. من مسئول میز اعراب و اسرائیل در وزارت خارجه انگلیس بودم. تلاش برای ترور سفیر اسرائیل در لندن، بهانهای شد تا آریل شارون وزیر دفاع اسرائیل برای بیرون راندن ساف از لبنان اقدام کند. ارتش اسرائیل ضمن حمله گسترده به مدت هفت هفته، بخش غربی بیروت را محاصره کردند، جایی که مقر ساف بود و غذا، آب و برق را قطع کردند. برای مدتی کوتاه به نظر میرسید شارون به پیروزی مهمی رسیده اما همه چیز خراب شد. بشیر جمیل، رئیسجمهور جدید لبنان و متحد اسرائیل، ترور شد. در اقدامی تلافی جویانه، غیرنظامیان فلسطینی در اردوگاههای آوارگان صبرا و شتیلا قتل عام شدند. دولت اسرائیل نیروهای خود را از بیروت عقب راند. این امر موجب شد دولت ضعیف و بیثبات لبنان قادر به جلوگیری از کنترل و تسلط سوریه بر این کشور یا حضور حزبالله با حمایت ایران که خود را در جنوب مستقر کرده نباشد.
تجربه اسرائیل در لبنان با درس دردناکی که آمریکا و انگلیس بعداً در افغانستان، عراق و لیبی آموختند، انطباق دارد. مداخلات نظامی اهداف سیاسی را عملی نمیکند. اسرائیلیها درباره اینکه در صورت توقف جنگ در غزه چه برنامهای دارند، حرفی نزدهاند. تاکید آنها بر نابودی حماس است.
دولت نتانیاهو به استراتژی برای ثبات در مورد غزه نیازدارد. پس از پایان جنگ، نیاز شدید به کمکهای بشردوستانه و بازسازی وجود خواهد داشت. باید یک تشکیلات موقت ایجاد شود که بتواند نظم را حفظ کند. این فرآیند بسیار دشواری است. مناسبات اسرائیل با سازمان ملل آنقدر بد است که تصور اداره غزه از سوی این سازمان دور از ذهن است. کشورهای خلیجفارس و دیگر دولتهای معتدل عربی تنها منبع قابل تصور بودجه و پرسنل برای انجام چنین وظیفهای هستند. اما این تنها در صورتی اتفاق میافتد که اسرائیل با شیوهای جنگ را جلو برد و با همکاری با کسانی که ممکن است مایل به تحمل بار پس از جنگ باشند، این امکان را فراهم کند.
در آغاز جنگ ۱۹۸۲ لبنان، مناخیم بگین، نخستوزیر اسرائیل وعده داد که این جنگ ۴۰ سال صلح را به ارمغان خواهد آورد اما حزبالله به تهدیدی بسیار قدرتمندتر از حماس برای امنیت اسرائیل تبدیل شد.
آفتاب یزد: دلقک اوکراینی به خاطر اعتماد به غرب سرشکسته شد
در حالی که برخی نشریات اصلاحطلب تا چند ماه قبل از ولادیمیر زلنسکی را «قهرمان» معرفی میکردند، روزنامه آفتاب یزد تأکید کرد زلنسکی دلقکی بیش نیست و به اوکراین خیانت کرده است.
این روزنامه در گزارشی با عنوان «سرشکستگی یک دلقک؛ غرب به زلنسکی خیانت کرد، یا زلنسکی به اوکراین» نوشت: 4ماه قبل که سران ناتو در «ویلنیوس» در «لیتوانی» گرد هم جمع شدند به وضوح معلوم شـد دیگر اوکراین اولویت غرب و ناتو نیست، آنها از زلنسکی و «نقزدن»های او خسته شده بودند مضافاً این که «ضد حملات» ادعایی کییف نیز هیچ نتیجهای در بر نداشت.
دستیاران رئیسجمهور اوکراین به مجله تایم گفتند، ولودیمیر زلنسکی احساس میکند حامیان غربیاش به او «خیانت» کردهاند زیرا آنها توجه کافی گذشته را به رئیسجمهور اوکراین ندارند.
روزی که بایدن، شولتس و فرمانده سنتکام راهی اسرائیل شدند یک درخواست دیگر هم برای سفر به سرزمینهای اشغالی وجود داشت؛ زلنسکی آماده سفر به تلآویو بود اما اجازه سفر به او داده نشد. دلیل این صادر نشدن مجوز هم روشن بود؛ آمریکا نمیخواست مسئله اوکراین و بحران اسرائیل در یک تیتر روی خروجی خبرگزاریهای بینالمللی قرار بگیرد. اینجا فقط اسرائیل مهم است نه اوکراین! امیدها رنگ باخت.
براساس گزارش مجله آمریکایی «تایم» ولودیمیر زلنسکی در جنگ اوکراین «یکه و تنها» مانده است.
براساس نظرسنجی خبرگزاری رویترز، حمایت عمومی از کمکها به اوکراین طی ماههای اخیر با کاهش مواجه شده است. حدود ۴۱ درصد از آمریکاییها از کنگره میخواهند تا تسلیحات بیشتری به کییف ارسال کند و این مقدار پایینتر از ماه ژوئن است که ۶۵ درصد خواهان چنین چیزی بودند. علاوهبر این، مجله تایم با تعدادی از دستیاران و نزدیکان ولودیمیر زلنسکی به شرط آنکه نامشان فاش نشود، مصاحبه کرده که آنها هم نارضایتی و دیدگاه منفی خود را نسبت به جنگ و ضدحمله اوکراین به اشتراک گذاشتهاند.
این مجله به نقل از اعضای دولت ولودیمیر زلنسکی مینویسد: زلنسکی احساس میکند حامیان غربیاش به او «خیانت» کردهاند. آنها زلنسکی را بدون هیچ ابزاری برای پیروزی در جنگ تنها گذاشتند.
روزگاری با آن که اوکراین زیر آتش گلوله باران ارتش روسیه بود، سران کشورهای اروپایی و آمریکا، با ژست قهرمانگونه، ادای «بناپارت» را در میآوردند که گفته شده، وسط میدان جنگ میخوابید اما این روزها که شرایط به وخامت ماههای قبل نیست، گفتوگوها تلفنی است. به نظر میرسد ایالات متحده نمیتواند یا حداقل نمیخواهد در دو جبهه وارد جنگ شود. بحران غزه نشان داد تمرکز آمریکا بر خاورمیانه است نه اروپا و نه حتی شرق دور.
در کنار این مسئله، «توفان الاقصی» کنار اثبات پوشالی بودن قدرت نظامی، اطلاعاتی و امنیتی اسرائیل یک حقیقت تلخ دیگر را نیز آشکار کرد و آن این که؛ متحدان و شرکای کاخسفید متوجه شدند در آمریکا نه کسی گوشی تلفن را جواب میدهد و نه کسی برای باز کردن گرهها، انگیزهای دارد. آنها میمانند و یک دنیا وهم و ترس و نومیدی؛ همانهایی که این روزها یقه زلنسکی را چسبیدهاند.
«ولودیمیر» که در زمان رقابتهای انتخاباتی ۲۰۱۹ به مردم اوکراین قول داده بود به درگیریهای طولانیمدت با روسیه پایان دهد اما برخلاف وعده خود در مسیری گام برداشت که مردمان اوکراین به آیندهای گیج و مبهم میاندیشند. و حال پرسش اصلی اما بیجواب نزد افکار عمومی اوکراین این است: «غرب به «زلنسکی» خیانت کرد یا «زلنسکی» به اوکراین؟» دلقک این بار بد جوری دچار سرشکستگی شده زیرا بیش از آن که لازم بود به کاخ سفید و متحدان بزدل ایالات متحده آمریکا تکیه داد و اعتماد کرد!
منتجبنیا: دولت روحانی مردم را از اصلاحطلبان نا امید کرد
عضو مستعفی حزب اعتماد ملی و دبیرکل حزب اصلاحطلب جمهوریت تاکید کرد: عملکرد دولت روحانی و اعضای بیخاصیت فراکسیون امید در مجلس قبل، مردم را از اصلاحطلبان ناامید کرد.
رسول منتجبنیا، ضمن اعلام مخالفت با «جبهه اصلاحات»، به ایسنا گفت: اصلاحطلبان یک جمع منسجم نیستند. در این سالها شورای هماهنگی جبهه اصلاحات و شورای سیاستگذاری فعالیت داشتند که من منتقد شورای سیاستگذاری بودم زیرا معتقد بودم که این شورا جایگاه احزاب را تضعیف میکند که بعدها فهمیدند اشتباه کرده و آن را جمع کردند. اما الان جبهه اصلاحات را تشکیل دادند که با این تشکل هم مخالف هستم، چون یک نفر که پیش از این مسئولیتی را داشته در کنار حزبی قرار میدهند که شاید هزاران عضو دارد. این تصمیم برخلاف تحزب و روح اصلاحطلبی است. ما مخالف جبهه اصلاحات هستیم و عضو آن نشدهایم و نخواهیم شد. این استبداد است، تحزب نیست. شخصیتهای مهم اصلاحطلب باید احزاب را تقویت کنند نه اینکه به احزاب ضربه بزنند.
وی افزود: در دوره دهم انتخابات مجلس مقداری فضا مناسبتر بود. در نهایت تصمیم گرفتیم کسانی که با دولت روحانی مخالف نیستند در لیست قرار بگیرند. یعنی ما از جایگاه اصلاحطلبی پایین آمدیم و لیستی تهیه کردیم به نام لیست امید که اکثر آنها افراد بیخاصیت و خنثی بودند. همان موقع هم من مخالف تهیه لیست به این شکل بودم که کسانی که صرفاً مخالف دولت روحانی نباشند، در لیست قرار بگیرند ولی بالاخره تصمیم جمعی اینگونه بود. بعد هم معلوم شد که اکثر این افراد در انتخاب رئیس مجلس به محمدرضا عارف رأی
ندادند.
وی با بیان اینکه «جبهه اصلاحات میخواهند در انتخابات لیست بدهند»، افزود: جامعه که از ما جلو افتاده و عبور کرده است. با انتخاب دولت روحانی، مردم از اصلاحطلبان مأیوس شدند و هرچه به جامعه گفته شد که دولت روحانی اصلاحطلب نبود، جامعه میگفت شما اصلاحطلبان او را معرفی کردید. آنها از اصلاحطلبان از این جهت دلخوری دارند که معتقدند اصلاحطلبان باید مطالبات آنها از نظام را پیگیری میکردند نه اینکه محافظهکار شوند
و حرف مردم را نزنند.
سقوط سهمگین صادرات گازوئیل اسرائیل پس از حمله غافلگیرانه حماس
رصد گران اقتصادی غرب از «سقوط سهمگین صادرات گازوئیل اسرائیل تحت تأثیر جنگ با حماس» خبر دادند.
به گزارش رادیو فردا، آمارهای شرکت اطلاعات انرژی «وُرتکسا» نشان میدهد صادرات دریایی گازوئیل معمولی و گازوئیل با ترکیب گوگرد بسیار پایین اسرائیل، در ماه گذشته بهشدت سقوط کرده است.
صادرات گازوئیل معمولی اسرائیل از بندر حیفا در کل ماه اکتبر
تنها ۶۲۰۰ تن (۲۰۰ تن در روز) بوده و هیچ محموله گازوئیل با ترکیب گوگرد بسیار پایین نیز از این بندر صادر نشده است. بندر اشکلون، دیگر پایانه نفتی اسرائیل نیز از تاریخ ۹ اکتبر، دو روز بعد از حمله حماس به اسرائیل، فعالیت خود را کلاً متوقف
کرده است.
سقوط صادرات گازوئیل اسرائیل طی ماه گذشته (اکتبر همزمان با شروع حمله غافلگیرانه حماس) در حالی است که طی ۹ ماه سال ۲۰۲۳، روزانه به طور متوسط ۳۲۰۰ تن گازوئیل معمولی و ۲۷۰۰ تن گازوئیل با کیفیت بسیار بالا از این دور بندر اسرائیل صادر میشد.
مجموع صادرات محصولات نفتی سبک و سنگین اسرائیل نیز از این دو بندر در ماه گذشته ۱۷۶ هزار تن بوده که کمترین رقم از سال ۲۰۱۶ است.
حدود ۳۶ هزار تن از این رقم راهی اتحادیه اروپا و بریتانیا شده و بقیه عمدتاً به کشورهای حوزه بالکان صادر شده است.
یادآور میشود در پایان چهارمین هفته جنگ غزه، شهرها و بنادر مهم اسرائیل همچنان آماج حملات راکتی و پهپادی مقاومت فلسطین است.