سرویس سیاسی-

روزنامه شرق در گفت‌وگویی سؤال خود را این‌گونه مطرح می‌کند: «‌بعد از اعتراضات سال‌های ۱۳۹۶ و ۱۳۹۸ و در ادامه اعتراضات صنفی و اعتراضات آب که رخ داد، تحلیل این بود که فاصله بروز و ظهور اعتراضات از یک دهه به یک تا دو سال رسیده‌ است. با این توصیف به نظر شما اعتراضات سال ۱۴۰۱ که نقطه شروع آن ماجرای مهسا امینی بود، قابل پیش‌بینی بود یا غافلگیرکننده؟»

اگر تنها درکی از ابعاد و فاکتورهای شورش، اغتشاش، اعتراض‌، آشوب و... را داشته باشیم خواهیم دید که خطاب قرار دادن اغتشاشات 1401 به هر چیزی جز اعتراض می‌تواند نام‌گذاری شود. در اغتشاشات 1401 کوکتل مولوتف، میخ‌ (برای پنچر کردن ماشین‌ها به جهت ایجاد ترافیک)، قمه، چاقو، اسلحه گرم، شیشه‌های شکسته در کف خیابان، آتش زدن آمبولانس و... دیده می‌شد. اگر با وجود این موارد هنوز برخی بر اعتراض خواندن این اغتشاش، اصرار دارند باید بدانند که با جریان معاند و رسانه‌های اجیر شده‌ خارجی هم‌صدا هستند. اعتراضی که در آن 90 شهید می‌دهیم اعتراض نیست. یک اغتشاش است که مشخص شد همه این اغتشاشات با هدایت کشورهای خارجی بود.

 انسانیت در رفتار و گفتار خود را نشان می‌دهد. اقدام خاصی برای داشتن انسانیت نیاز نیست. این گفتار ماست که نیت ما را نشان می‌دهد. زمانی که نیروهای سپاه، فراجا و وزارت اطلاعات با گروهک‌های تروریستی در داخل و خارج از کشور درگیر بودند تا سلاح وارد کشور نشود و جلوی آسیب رسیدن به مردم را بگیرند و در این راه شهید دادند، خوب است کمی با دقت‌تر و گزیده‌تر مواضع خود را مشخص کنیم.