گنجهای جنگ هشت‌ساله
مهدی جبرائیلی تبریزی
جنگ ایران و عراق، در حقیقت دفاع نابرابر سپاه اسلام در مصاف کفر و الحاد بود. این جنگ، گنج‌هایی که در اعماق تاریخ پنهان شده بودند و باید روزی آشکار می‌شدند، نمایان کرد.
گرانبهاترین گنج جنگ ما در این عصر را باید بازگشت انسان دورمانده از اصل خویش به فطرت الهی دانست. انسان عصر مدرنیته آشفته‌خاطر و پریشان است. هیاهوی ماشینی او را در هاله‌ای از تحیر و سرگردانی و بر سر چندراهی باطل گرفتار کرده است.
در این وانفسای ظلم و ظلمات بود که نفحه‌ای الهی به جسم‌های خسته و درمانده، رمقی دیگر بخشید و ندایی آسمانی همگان را به سمت خدا فرا خواند.
فرعونیان زمان همچون همه فراعنه تاریخ در برابر آن تاب نیاوردند و به سویش هجوم آوردند. اما خداوند اراده کرده بود که نور خویش را بر تاریکخانه ایسمها و رسمهای الحادی بگستراند.
مردان خدا به دفاع برخاستند و بر دژخیمان تاختند. تاریخ هشت سال جنگ را باید بارها خواند و خواند و به تامل نشست. چگونه عِده اندک با عُده ناچیز در برابر آن همه توپ و تانک سینه سپر کردند و سرافرازانه بیرق فتح و ظفر بر قله عزت و غیرت به اهتزاز درآوردند؟
آثار دفاع مقدس را در سه سطح فردی، ملی و فراملی می‌توان واکاوی کرد:
بعد فردی؛ جنگ و دفاع سبب ایجاد تحول معنوی عمیقی در آحاد جامعه شد. فضای فرهنگی-اجتماعی آلوده و مسموم طاغوتی، به انحطاط اخلاقی و رفتاری منجر شده بود. نقش سینما و هنرهای نمایشی با ضریب جذابیتی بالا و نشریات و نظام آموزشی نقش بیشتری داشتند.
اما هنر امام و انقلاب و جنگ بر همه ناهنرها چیره گشت که شمایلی از آن را در جبهه‌های جهاد می‌توان دید. حالات معنوی و عرفانی رزمندگان در جبهه‌های نبرد، دلیل این ادعا است. دستکاری مدارک شناسایی برای اعزام به جبهه و شهادت‌طلبی و دلیلی غیر از این نداشت. وصیت‌نامه شهیدان سند زنده‌ای است که می‌توان تاثیر فرهنگ عاشورا را در ذهن و زبان رزمندگان دید.
بعد ملی؛ تاریخ طاغوت بدون لکنت می‌گوید که غبار ذلت این خاک را فراگرفته بود. ظلمت ظلم همه جا را فراگرفته بود. بیگانگان بر آن حکمرانی می‌کردند، مردم ایران ناباورانه تحقیر می‌شد و در خانه خود ذلت می‌دید. ثروت ایران و ایرانی به چپاول رفته بود.
مردی از تبار عاشورا برخاست و دست ما را گرفت و بلندمان کرد و سرافرازمان نمود. دشمن با جنگ تحمیلی و متجاوزانه می‌خواست سلطه و سیطره خود را بر ما بازگرداند. اما اراده مردان و زنان مجاهد بر همه امکانات و تجهیزات دشمن غالب گشت. با دفاع مقدس ایران از انحطاط فرهنگی نجات یافت. به استقلال و تمامیت ارضی و امنیت دست یافت. استعدادها شکوفا و خلاقیتها بروز و رشد کردند، اعتماد به توان خودی حاصل گشت.
بعد فراملی؛ دفاع مقدس در مرزهای ایران محصور نماند. دیگران از انقلاب و جنگ ایران الگو گرفتند و دفاع مقدس عامل شکل‌گیری گروه‌های مقاومت در منطقه شد. حزب‌الله لبنان، سازمان بدر عراق و سالها بعد حشدالشعبی عراق، انصارالله یمن، آفریقا و... مانیفست دفاعی خویش را از دفاع مقدس گرفتند و نتیجه آن شد که دیدیم. اکنون محور مقاومت بر صهیونیسم غالب گشته است. منحوسان روزگار دیگر در منطقه جایگاهی ندارند هر چند پایگاهی داشته باشند. خودشان بر نقش انقلاب اسلامی ایران در این تطور اعتراف دارند و سر درگم.
رزمندگان اسلام در دفاع مقدس عظمت و شوکت اسلام را به جهانیان نشان دادند. در دفاع مقدس، ما گنجهای گرانسنگ یافتیم که بی‌بدیل هستند.
رهبر معظم انقلاب حکیمانه فرمودند: «هشت سال دفاع مقدس ما صرفاً یک امتداد زمانی و فقط یک برهه زمانی نیست؛ گنجینه عظیمی است که تا مدت‌های طولانی ملت ما می‌تواند از آن استفاده کند... ما در جنگ، بسیار جان‌های عزیز را از دست دادیم و خسارت‌های مادّی و معنوی زیادی هم تحمل کردیم؛ اما چیزی در دل این ملت جوشید که برکات و ارزشش برای امروز و فردای این ملت، از همه چیز بالاتر است و آن، احساس اتّکاء به نفس، احساس عزّت، احساس استقلال، احساس خودباوریِ ملیِ عظیم و احساس اعتقاد به این بود که اگر یک ملت حول محور ایمان به خدا و عمل صالح جمع شوند، معجزاتِ نشدنی یکی پس از دیگری قابل شدن خواهد شد.»
حقا که امام ما دفاع را، مقدس نامید.