حذف تیم فوتبال امید محصول برنامهنویسی روی یخ! (ضربه آزاد)
حمید ترابپور خبرنگار اعزامی به بازیهای آسیایی هانگژو
کاروان ورزشی کشورمان روز هشتم کار خود در رقابتهای آسیایی هانگژو را پشتسر گذاشت اما توفیق چندانی که به مدال طلا ختم شود را به دست نیاوردیم. در کوراش، دنیا آقایی موفق به مدال نقره شد و برادران عالمیان نیز به فینال نرسیدند تا برنزشان را قطعی کنند. توقف برادران عالمیان در تنیس دوبل برابر چینیها بود که فاصله خود را سالهاست با ما حفظ کردهاند.
روز کممدال برای کاروان کشورمان در حالی سپری شد که وزنهبرداران ایرانی قبل از شروع کارشان که از دوشنبه خواهد بود تمرین پرفشاری را انجام دادند و کاراتهکاهای ایرانی نیز صبح یکشنبه در هانگژو تمرین کردند.
اما با این حال همه نگاهها به دیدار یکچهارم نهایی فوتبال و دیدار ایران و هنگکنگ بود؛ جایی که در حضور حدود دههزار تماشاگر چینی که حامی هنگکنگ و ورزشگاه کوچک اما زیبای شانگ چنگ را روی سرشان گذاشته بودند، شاگردان رضا عنایتی برای صعود به نیمهنهایی جنگیدند. درباره تیم فوتبال امید صحبت بسیار است؛ تیمی که با کمبود بازیکن در هانگژو روبهرو شد و بعد از جدایی سه بازیکن پرسپولیسی از آنها حاشیههایی برایش ایجاد شد.
سالهاست که تیم فوتبال ما شرایط نامشخصی دارد و به سبب همین موضوع صعود به المپیک همچون رؤیایی محال برایمان شده است. از سوی دیگر هنوز تکلیفمان با بازیهای آسیایی را هم نمیدانیم و گاهی صحبت از حضور آیندهنگرانهمان در این رقابتها میشود و گاه با صحبت کردن درباره شانس قهرمانیمان برنامه جدید و خلقالساعهای را طراحی میکنیم. این در حالی است که رقبای آسیایی ما و تقریبا ۸۰ درصد تیمهای حاضر در هانگژو با تیم اصلی خود در این پیکارها حاضر نشدهاند.
فقدان برنامه و دورنمای درست در این زمینه سبب شده تا ماجراهایی مثل چالش اخیر میان تیم امید و باشگاه پرسپولیس را شاهد باشیم.
اما فارغ از این بحث، جوّ شب گذشته ورزشگاه محل برگزاری دیدار ایران و هنگکنگ بهدلیل قرابت چینیها و هنگکنگیها، از سوی تماشاگران کشور میزبان بازیهای آسیایی علیه بازیکنان ما شده بود و استادیوم را روی سرشان گذاشته بودند. در این میان تعدادی از دانشجویان ایرانی حاضر در هانگژو با در دست داشتن پرچم کشورمان به تشویق بازیکنانمان پرداختند.
گل دقیقه ۴۷ هنگکنگ که اولین گلخورده سیدحسین حسینی تا اینجای مسابقات و پس از ۴ بار کلینشیت بود، کار را دشوارتر کرد. در نیمه دوم و در آن جوّ وحشتناک بازیکنان کشورمان با ارسالهای خود بهویژه از جناح چپ فشار مضاعفی را بر تیم هنگکنگ گذاشتند و چندینبار تا مرز گلزنی پیش رفتند اما فقدان دقت و نداشتن پلن مشخص نزد کادر فنی مانع جبران گل هنگکنگیها شد تا بعد از ناکامی در صعود به المپیک در هانگژو هم تیم امید ناامیدمان کند.
بعد از این بازی چینیهای حاضر در ورزشگاه حتی از بازیکنان تیم برنده بیشتر خوشحالی کردند و حدود نیم ساعت پس از پایان مسابقه روی صندلیهایشان ماندند. شکست تیم فوتبال امید که مقابل چشم جمعی از مسئولان ورزش و مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال اتفاق افتاد بار دیگر نشان داد محصول فوتبال بدون برنامه و نتیجهگرا جز همین ناکامیهای سریالی نخواهد بود.