مدیرعامل شرکت پخش فرآورده‌های نفتی گفت: تعمیر پالایشگاه حمص علاوه‌بر درآمدزایی برای شرکت‌های دانش‌بنیان ایرانی امکان صادرات روزانه 100 هزار بشکه نفت به سوریه را فراهم می‌کند.

‌جلیل سالاری در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس، با ‌اشاره به برنامه دولت سیزدهم برای حضور در پالایشگاه‌های فراسرزمینی در سوریه، عنوان کرد: در گذشته‌ تفاهم‌نامه‌ای سه‌جانبه بین ایران، ونزوئلا و سوریه امضا شده بود تا یک پالایشگاه 140 هزار بشکه‌ای جدید در سوریه احداث شود و نفت موردنیاز این پالایشگاه از طریق ترکیب نفت ایران و ونزوئلا تامین شود. مطالعات و طراحی بنیادین این طرح انجام شده است.

وی افزود: بر اساس مطالعات بازار که انجام شده بود نیاز به فرآورده نفتی در سوریه و کشورهای همجوار وجود داشت. در نتیجه بر اساس آن، یک پالایشگاه 140 هزار بشکه‌ای در کنار دو پالایشگاه موجود سوریه به نام حمص و بانیاس تعریف شد و هم‌اکنون نیز در دستور کار قرار دارد تا وارد مرحله تامین مالی و احداث شود.

 امکان صادرات نفت به سوریه

مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی تاکید کرد: همچنین در سفر اخیر رئیس‌جمهور ایران به سوریه در اردیبهشت‌ماه امسال نیز توافقی مبنی بر تعمیرات پالایشگاه 110 هزار بشکه‌ای حمص توسط مهندسان ایرانی مطرح شد که بعد از آن تیمی از شرکت ملی پالایش و پخش برای انجام مذاکرات و کارهای مطالعاتی اعزام شد و تقریبا یک ماه بعد از سفر رئیس‌جمهور تفاهم‌نامه تعمیرات پالایشگاه حمص بین ایران و سوریه امضا شد.

سالاری افزود: با تعمیرات اساسی این پالایشگاه می‌توان روزانه 100 هزار بشکه نفت ایران را به سوریه صادر کرد. از طرفی منجر به صدور خدمات فنی و مهندسی و درآمدزایی برای شرکت‌های دانش‌بنیان ایرانی نیز می‌شود. اخیرا نیز مدیر تعمیرات اساسی پالایشگاه حمص از طرف شرکت ملی پالایش و پخش تعیین شده تا ان‌شاءالله بعد از تکمیل مطالعات به زودی وارد مرحله امضای قرارداد و اجرای عملیات شویم.

وی ادامه داد: تعمیرات اساسی پالایشگاه‌های فراسرزمینی از جهت سرمایه‌گذاری به مبلغ بسیار کمتری در مقایسه با احداث یک پالایشگاه جدید نیاز دارد. ما هم‌اکنون لیستی از تجهیزات مورد نیاز پالایشگاه حمص را تهیه کرده و ظرفیت‌های شرکت‌های ایرانی برای ساخت‌ آنها نیز تطبیق داده شده است.

مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی‌اشاره کرد: تعمیرات پالایشگاه حمص از جنبه اقتصادی یک فعالیت برد- برد بین ایران و سوریه ایجاد می‌کند و همچنین از جنبه سیاسی نیز به کمک به تامین سوخت محور مقاومت، منجر به تقویت این جبهه خواهد شد. همچنین این امکان وجود دارد که ایران وارد حوزه عرضه سوخت در کشورهای محور مقاومت نیز شود.