این بیماری خارش بسیار زیادی دارد. به سرعت در نتیجه تماس نزدیک و طولانی قابل انتقال است و معمولا وقتی فردی در خانواده این بیماری را بگیرد و به سرعت درمان نشود، سایر اعضای خانواده نیز درگیر این بیماری خواهند شد.
بیماری گال خود را بین انگشتان، روی مچ دست، ناحیه تناسلی و سینه به صورت زایده پوستی و خارش نشان می‌دهد که درطول شبانه روز ادامه دارد ولی شب‌ها به شدت افزایش می‌یابد و حتی فرد را از خواب بیدار می‌کند.
این خارش واقعا به درمان‌های معمول پاسخ نمی‌دهد و تنها درمان‌های ضدگال است که می‌تواند خارش‌های آن را کنترل کند.
وسایل شخصی، روتختی و روبالشی باید حتما ضدعفونی یا جوشانده شود. احتمال دوباره گرفتن بیماری گال بعد از درمان بسیار زیاد است و یک بار ابتلا به آن مصونیت ایجاد نمی‌کند.
این بیماری درمراکز عمومی، سربازخانه‌ها، زندان‌ها و مراکزی که اجتماعات طولانی و زندگی افراد برای مدت طولانی در کنار هم صورت می گیرد بسیار بیشتر دیده می‌شود و از طریق تماس مستقیم منتقل می‌شود.
گال در افراد دارای نقص ایمنی یا کسانی که پیوند کلیه شده‌اند، می‌تواند خیلی شدیدتر باشد.
اگر این بیماری به درستی تشخیص داده شود به راحتی کنترل و درمان می‌شود ولی اگر اشتباه تشخیص داده شود با داروهای دیگر از بین نمی‌رود و باقی خواهد ماند.
برای درمان بیماری گال معمولا در یک هفته دوبار از محلول ضدگال استفاده می‌شود.
این بیماری می‌تواند از طریق خارش یک منطقه پوست به مناطق دیگر منتقل شود و در تمام سنین و جنس‌ها وجود دارد.