شما چه زمانی به صندوق رأی پایبند بوده‌اید که سنگ آن را به سینه می‌زنید؟!
سرویس سیاسی-
روزنامه حزبی سازندگی دیروز در مطلبی نوشت: «کسانی که امروز بر مسند دولت و مجلس نشسته‌اند، علاقه‌ای به برگزاری انتخابات رقابتی و پرشور ندارند. اقدامی که مجلس و دولت برای اضافه کردن مرحله ثبت‌نام زودهنگام تحت عنوان پیش‌ثبت‌نام انجام دادند، نشان می‌دهد که علاقه‌مند به حضور افراد توانا و موثر در انتخابات نیستند. حتی علاقه‌ای به مشارکت جدی مردم هم ندارند.»
مدعیان اصلاحات همواره بر طبل جمهوریت و انتخابات حداکثری می‌کوبند و سنگ صندوق رای را به سینه می‌زنند. این در حالی است که پیشینه این جریان نشان می‌دهد آنها اصولا درکی از صندوق رای نداشته و میانه خوبی هم با انتخابات پرشور ندارند.
مدعیان اصلاحات هرگاه در انتخاباتی با مشارکت بالا حضور یابند و با رای مردم، نتیجه را به حریف واگذار کنند، صندوق رای را بی‌اعتبار دانسته و به آشوب و اردوکشی خیابانی روی می‌آورند (سال 1388). هرگاه در انتخابات ولو با فاصله کم پیروز شوند، ابتدا مستانه بر طبل پیروزی می‌کوبند و به مخالفین حمله می‌کنند، و آن گاه که ناکارآمدی‌شان آشکار شد، با فرافکنی مشکلات را به گردن دیگران انداخته و حاضر به عذرخواهی از ملت نمی‌شوند. (سال 1392) و هرگاه احساس کنند جایگاهی میان مردم یا کاندیدایی برای معرفی ندارند، از عرصه انتخابات کنار رفته و حاکمیت را مقصر می‌کنند! (سال 1400)
همین طیف از زمان روی کار آمدن دولت سیزدهم، در رسانه‌های خود به طور گسترده به انکار دستاوردهای دولت و بزرگنمایی اخبار منفی و در نتیجه ناامید‌سازی مردم می‌پردازند و در عین حال مدعی می‌شوند که اگر انتخابات پرشور نباشد، مقصر حاکمیت است!