مقام رضا (سلوک عارفانه)
(بدان ای سالک راه خدا!) رضا مقامی است که در آن مقام هرچه برای سالک پیش آید سالک بدان راضی است. سالک راضی، رنج و راحت، موت و حیات، فقر و غنا در نزدش یکسان است، و فقط آنچه را که حق متعال میخواهد، میپسندد. به قول باباطاهر:
یکی درد و یکی درمان پسنددـ یکی وصل و یکی هجران پسندد
من از درمان و درد و وصل و هجران- پسندم آنچه را جانان پسندد.
جابرن عبدالله انصاری مریض شد، امام باقر(ع) به عیادتش رفت. حضرت به جابرفرمود: جابر چگونهای؟ جابر عرض کرد در نزد من فقر بهتر از غنا، مرض بهتر از صحت، موت بهتر از حیات است. امام باقر(ع) فرمود: ما این طور نیستیم، از موت، حیات، فقر، غنا، صحت ومرض هرچه برای ما پیش آید ما آن را میخواهیم. ما راضی هستیم به رضای حق متعال غراسمه.
سالک وقتی به مقام شامخ رضا برسد، نمیخواهد مگر آنچه را حق متعال برای او میخواهد. هرچه برای او پیش آید نزد او مطلوب و به کام او شیرین است. (1)
_________________________________
1- مقامات معنوی، محسن بینا، ج 2، ص 41