اعتماد نوشت: «14 ماه پيش بايد برنامه ششم جاي خود را به برنامه هفتم مي‌داد. اما برنامه ششم در دو مقطع تمديد شده است. آخرين بار 15 اسفند سال 1401 بود كه مجلس به دليل عدم تكميل برنامه هفتم، برنامه ششم را تا شهريور 1402 تمديد كرد. نكته تاسف‌بار اين است كه به رغم فرصت 7 سال و نيمه دولت براي اجراي قوانين برنامه بسياري از اهداف آن محقق نشد.  طبق گزارش مركز پژوهش‌هاي مجلس، اهداف برنامه در حوزه تامين مسكن ناكام بوده است. به‌طوري كه در مناطق شهري، بيش از نيمي از خانوارهاي هر دهك به مسكن در استطاعت دسترسي ندارند. هزينه مسكن براي 78 درصد از خانوارهاي دهك اول يعني فقيرترين خانوارهاي ايراني، بيش از 30 درصد سبد هزينه‌اي آنها را شامل مي‌شود. در قياس با فقرا در كشور 55 درصد ثروتمندان يا همان دهك دهم بيش از 30 درصد هزينه‌هايشان  را مسكن در بر مي‌گيرد.

همه اين داده‌ها بيانگر رشد فزاينده مسكن در 7 سال اخير است؛ رويدادي كه دولت را در رسيدن به اهدافش درحوزه مسكن ناكام كرده است. بخشي از احكام قانون برنامه ششم توسعه كشور به تامين مسكن اقشار كم‌درآمد و رفع فقر سكونتي آنها معطوف بوده است. براساس جزء «1» بند «چ» ماده80 اين قانون، دولت مكلف شد، نسبت به تدوين برنامه «مسكن حمايتي» و «مسكن اجتماعي» اقدام كند. در واقع دولت موظف شده بود، براي تامين مسكن گروه‌هاي كم‌درآمد در سال اول برنامه دو رويكرد را دنبال كند. در جريان ساخت و خريد مسكن ملكي ورود كند و همزمان به ساخت مسكن استيجاري، پرداخت كمك هزينه اجاره و وام قرض‌الحسنه و وديعه مسكن اقدام كند. سياست‌هايي كه در طول سال‌هاي اجراي قانون هيچ عملكردي نداشته است.

 بند «ب» ماده 59 اين قانون نيز اهدافي را براي تسهيل در ساخت يا خريد مسكن اين اقشار در مناطق روستايي و شهري در نظر گرفت. جزء «1» اين بند مربوط به اجراي طرح ويژه بهسازي و نوسازي مسكن روستايي است كه براساس آن بايد تا پايان دوره اجراي قانون برنامه ششم بيش از 1 ميليون واحد مسكن روستايي احداث مي‌شد. 

در سال‌هاي اخير، تورم  بالا و بي‌ثباتي در متغيرهاي كلان اقتصادي، مهم‌ترين مانع سياست‌گذاري در اين حوزه بوده است. قيمت هر متر مربع مسكن در شهر تهران در آذرماه ۱۴۰۱، نسبت به پنج سال گذشته در ماه مشابه يعني آذر ۱۳۹۶، بيش از ۸۴4 درصد افزايش يافته است. همچنين در كل خانوارهاي شهري، شاخص قيمت مسكن در آذر ۱۴۰۱ نسبت به آذر ۱۳96، حدود 247 درصد رشد داشته است».

اعتماد در پایان با ادعای شکست پروژه مسکن مهر می‌نویسد: «طرح «مسكن مهر» بزرگ‌ترين مداخله دولت است. البته يكي از گروه‌هاي هدف طرح «مسكن مهر» اقشار نيازمند مسكن شهري بوده است. اما شواهد نشان مي‌دهد كه حداقل بخشي از خانوارهاي كم‌درآمد نتوانستند با استفاده از اين طرح به مسكن مناسب دست يابند و برنامه‌هاي جايگزين ديگري با نمونه‌هاي موفق جهاني همچون طرح مسكن اجتماعي استيجاري هيچگاه به‌طور جدي دنبال نشده است».

فرار به جلوی روزنامه اعتماد در موضوع مسکن در حالی است که همین روزنامه، از حامیان عباس آخوندی (وزیر راه و شهر‌سازی دولت روحانی به مدت پنج سال،  از مرداد ۱۳۹۲ تا اواخر مهر ماه ۱۳۹۷) بود و هم اکنون هم از وی به عنوان نظریه‌پرداز، گفت‌و‌گو و مقاله منتشر می‌کند. منطق «نساخت» و انباشت تقاضا و تحقیر مسکن مهر و عدم جایگزینی آن با هیچ پروژه ایجابی دیگری موجب انباشت تورم هشت برابری در دولت روحانی شد.

ضمنا طراحی پروژه مسکن مهر در دولت نهم مجموعا موجب صاحب‌خانه کردن بیش از دو میلیون خانوار (جمعیتی حدود هفت هشت میلیون نفر) شد و با این وجود، روزنامه وابسته به مدیریت ‌اشرافی، چگونه رویش می‌شود که با وجود بی‌کفایتی مطلق دولت متبوعش در زمینه مسکن، تعبیر شکست را درباره مسکن مهر به کار ببرد.