روزنامه فیگارو دراین‌باره استراتژی ائتلاف علیه داعش را «نسخه‌ای برای به گل‌ نشستن» توصیف کرد و نوشت: حمله هوایی کم‌شدت هیچ کمکی برای نجات مردم شهر کوبانی نمی‌کند.
روزنامه لیبراسیون نیز به رفتار انفعالی در برابر داعش می‌پردازد و می‌نویسد، این نقش خشم کردها را برانگیخته است. این روزنامه همچنین به «استراتژی یک بام و دو هوای» غرب درباره کردهای عراق و سوریه اشاره می‌کند و می‌نویسد: «اوضاع بحرانی شهر کردنشین کوبانی در شمال سوریه، نشانگر تناقض آشکار در نگرش ائتلاف بین‌المللی نسبت به مردم کرد منطقه است».
از سوی دیگر روزنامه اومانیته، سیاست آمریکا و فرانسه درباره نجات شهر کردنشین کوبانی را به «اشک تمساح» تشبیه کرد و نوشت: «در حالی که نبردهای بسیار سنگینی بین داعش و رزمندگان کرد به عنوان تنها مدافعان شهر کوبانی در جریان است، واشنگتن و متحدان عرب او در خلیج‌فارس برای خاموش کردن انتقادها و خشم جهانیان، تنها به چند حمله هوایی به مواضع داعش در اطراف کوبانی اکتفا کرده‌اند؛ حملاتی که ماهیتا نمی‌توانند تعادل قدرت در صحنه نبرد کوبانی را به نفع رزمندگان کرد تغییر دهند.
‌اومانیته، افزود: مبارزان کرد که از هرگونه پشتیبانی تدارکاتی نیروهای ائتلاف محروم گردیده‌اند، به نبردی قهرمانانه علیه نیروهای داعش همت گمارده‌اند. این در حالی است که واشنگتن و پاریس دست روی دست گذاشته و آنها در مقابل چشم‌های سربازان ترک قهرمانانه می‌میرند.
این روزنامه می‌نویسد: سربازان ترک به زمین افتادن مبارزان کرد در کوبانی را نظاره می‌کنند، ولی به دستور دولت ترکیه هیچ اقدامی و کمکی برای دفاع از این رزمندگان کرد در برابر داعش نمی‌کنند.
روزنامه فرانسوی خاطر نشان کرد: در کوبانی یک تراژدی در حال به وقوع پیوستن است و این در حالی است که واشنگتن و پاریس مواضع و خط‌مشی آنکارا را تقویت می‌کنند؛ آنکارا دست نگاه داشته است آخرین مقاومت رزمندگان کرد کوبانی توسط نیروهای داعش در هم شکسته شود تا پس از در هم کوبیده شدن نسبت به ایجاد یک منطقه حائل در نوار مرزی در خاک سوریه اقدام نماید.
اومانیته می‌نویسد: غرب و ترکیه اجازه دادند که داعش به سهولت بر 338 روستای کردنشین تسلط یافته و مردم این روستاها را قتل‌عام کندو جمعی را به اسارت بگیرد و بسیاری دیگر را آواره کند.