خطر تغییر جهت نهضت و جریان سنت لا يتغيّر الهی
از جمله آفاتی- كه يك نهضت خدايى را تهديد مىكند، از نوع معنى است، از نوع تغيير جهت دادن انديشههاست، از نوع انحراف يافتن مسير نيت‌هاست.
نهضت خدايى بايد براى خدا آغاز يابد و براى خدا ادامه يابد و هيچ خاطره و انديشه غيرخدايى در آن راه نيابد تا عنايت و نصرت الهى شاملش گردد وگرنه باد غيرت خدايى به صد خار پريشان دلش مى نمايد.
پاك نگه داشتن انديشه و نيت در مراحل نفى و انكار كه همه سرگرمي‌ها درگيرى با دشمن بيرونى است، آسانتر است.
همين كه نهضت به ثمر رسد و نوبت سازندگى و اثبات- كه ضمناً پاى تقسيم غنائم هم در ميان است- برسد، حفظ اخلاص بسى مشكل‌تر است.
قرآن كريم در سوره مائده- كه آخرين سوره يا از آخرين سورههاى قرآن است و بالاخره در دو سه ماه آخر عمر رسول اكرم(صلی‌الله علیه و آله) نازل شده است و زمان، زمانى است كه مشركين يكسره به زانو درآمدهاند و خطرى از ناحيه آنها اسلام را تهديد نمى كند... يك اعلام خطر از ناحيه خدا به همه مسلمانان مى نمايد و آن اينكه:
تاكنون از دشمن مى ترسيديد كه ريشه شما را بركنَد، اكنون نگرانى از آن ناحيه منتفى است،
اكنون نگرانى از ناحيه من است، از اين پس از كافران و دشمنان خارجى نترسيد، از من بترسيد كه در كمين شما هستم.(مائده/ 3)
يعنى چه؟ يعنى جامعه اسلامى از اين پس از درون خود تهديد مى شود كه راه انحراف از مسير خدايى اخلاص پيش گيرد و خدا را فراموش كند.
سنت لا يتغيّر خداست كه هر ملتى كه از درون و از جنبه اخلاقى تغيير كند و عوض شود، خداوند متعال سرنوشت آنها را تغيير دهد:«انَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتّى يُغَيِّروا ما بِانْفُسِهِمْ»(رعد/ 11)
خداوند وضع و سرنوشت مردمى را عوض نمى كند، مادامى كه آنها خود را و آنچه به‌انديشه ها و رفتارهاى خودشان مربوط است تغيير ندهند.
* مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (نهضت‌هاى اسلامى در صدساله اخير)
ج24، صص: 94-92- با تلخیص و ویرایش جزئی