پاسدار شهید رضا چراغی اول فروردین ۱۳۳۶ در روستای ستق ساوه چشم به جهان گشود. چراغی پس از وقوع انقلاب ۱۳۵۷ به سپاه پاسداران پیوست. با شروع غائله کردستان به مریوان رفت. چراغی پس از شروع جنگ تحمیلی به جبهه جنوب رفت و مسئولیت‌های متعددی به عهده گرفت، ازجمله اینکه فرمانده لشکر ۲۷ حضرت رسول(ص) شد.وی ۲۵ فروردین ۱۳۶۲ در جریان عملیات والفجر یک در فکه به شهادت رسید درحالی که ۲۶ سال سن داشت.

در فرازی از وصیتنامه این شهید عزیز می‌خوانیم: «اولين سفارش كه به عنوان وصيت دارم همين كلمه است؛ روحانيت،آخوند، ملا، طلبه، چقدر اين كلمات ارزش و معنا دارد. اي همه‌ كساني كه سفارشم به گوش و ديده‌تان خواهد رسيد مبادا روحانيت را تنها بگذاريد، بدانيد كه تمام تلاش ابرقدرت‌ها در از بين بردن اسلام و روحانيت قرار دارد و شكست روحانيت، شكست اسلام است. من، خود امام عزيز را هم، در يك جرياني به‌نام روحانيت مي‌بينم و استمرار حركت انبياء را در ولايت فقيه مي‌دانم. سفارش دوم من درباره سپاه مي‌باشد به عنوان بازوي مسلح ولايت فقيه، پس روحانيت و سپاه باید آنچنان شوند كه روحانیون و پاسداران به‌عنوان فريضه واجب خدمت نمايند، نه به عنوان شغل. چرا كه اين دو، سپاه و روحانيت، بازوی ولایت‌فقیه هستند و نبايد سپاهي بودن و روحاني بودن را شغل حساب نمود. برادران فقط بايد به فكر اسلام بود و بس و براي ياري اسلام بايد اكنون از روحانيت و سپاه ياري جست و امام را ياري كرد.»