ثروتمندی به معنی سعادتمندی نیست! (در پرتو وحی)
«(وقتی قارون با همه ثروت و امکاناتش در زمین فرو می‌رفت) او گروهی نداشت که وی را در برابر عذاب الهی یاری کنند، و خود نیز نمی‌توانست خویشتن را یاری دهد».
«کسانی که دیروز آرزو داشتند به جای او باشند، صبح می‌گفتند: وای بر ما گویی خدا روزی را بر هرکس از بندگانش بخواهد (و شایستگی داشته باشد) گسترش می‌دهد و یا تنگ می‌گیرد. اگر خدا بر ما منت ننهاده بود، ما را نیز به قعر زمین فرو می‌برد! ای وای (بر آرزویی که داشتیم و طرز فکری که در مورد قارون داشتیم) گویی کافران هرگز رستگار نمی‌شوند (حتی اگر همه ثروت و قدرت زمین را داشته باشند)».
قصص- آیات 81 و 82