فضیلت بسم‌الله گفتن
عبدالله بن يحيى بر اميرالمؤمنين (ع) وارد شد، صندلى ، در برابر آن حضرت بود، حضرت امر فرمود كه بر آن بنشيند؛ عبدالله نشست، چيزى نگذشت كه چيزى بر سرش افتاد و سرش شكست و خون جارى شد. حضرت امر فرمود آب آوردند و خون سرش را شست‌وشو داد و فرمود: نزديك شو به من؛آن‌گاه دست بر شكاف سرش گذارد، در حالى كه عبدالله سخت بی‌تابى مى‌كرد، جراحت سر را به هم آورد و بهبود پذيرفت، گويا شكستگى پديد نگشته بود؛ پس از آن فرمود: اى عبدالله! سپاس خدايى را كه گرفتاريها را كفاره گناهان پيروان ما در دنيا قرار داد تا در فرمان بردن حق، سالم بمانند و سزاوار مزد و اجر شوند. عبدالله عرض كرد: اى اميرالمؤمنين! مجازات گناهان ما فقط در دنياست؟ حضرت فرمود: «آرى؛ مگر نشنيده‌اى گفته پيامبر
(صلى الله عليه و آله) را كه فرمود: «الدنيا سجن المؤمن وجنة الكافر، دنيا زندان مؤمن و بهشت كافر است.» (بحار الأنوار ، ج۶۴ ص۲۴۲) خداوند پيروان ما را در دنيا به وسيله مصائب و ناراحتي‌ها و به عفو خود از گناهانشان پاكيزه گرداند ، چنان‌كه مى فرمايد: «ما أصابكم من مصيبهًْ فبما كسبت أيديكم و يعفو عن كثير»: آنچه مصيبت مى بينيد از كردار خود شماست و بسيارى از آنها را می بخشد. (شورى ، آیه 30 )
آن‌گاه پيروان ما در قيامت وارد شوند و طاعت‌هاى آنان را زياد كند و لكن دشمنان ما را خداوند در دنيا جزاء دهد به طاعاتشان گرچه وزنى ندارد، زيرا طاعتشان اخلاص ندارد و چون وارد قيامت شوند، سنگينى گناهان و كينه‌هايشان به محمد و آل محمد و ياران واقعى آنان، بر شانه آنهاست و در آتش فرو روند».
عبدالله عرض كرد: اى اميرالمؤمنين، استفاده كردم و به من آموختى، اگر به من مى فرموديد كه چه گناهى سبب محنت مجلس شد( واین حادثه شکستن سر اتفاق افتاد؟)، بسيار نيكو بود كه ديگر مرتكب نشوم؟
حضرت فرمود: هنگام نشستن، بسم الله نگفتى، اين مصيبت ،كفاره گناهت گشت؛ مگر نمى دانى كه پيامبر از جانب خداوند مرا حديث كرد كه خداوند فرمايد: هر كارى كه در آن بسم الله گفته نشود، آن كار ناتمام خواهد ماند. (التفسير المنسوب إلى الإمام العسكري ، ج7، ص25)
عبدالله عرض كرد: پدر و مادرم فداى شما! ديگر بسم الله را ترك نمى كنم›.حضرت فرمود: پس تو سعادتمند خواهى شد! عبدالله عرض كرد: تفسير بسم الله چيست؟› حضرت فرمود: بنده چون بخواهد شروع در كارى كند مىگويد: بسم الله، يعنى من به نام اين اسم، اين كار را انجام دهم، پس در هر كارى كه به بسم الله ابتداء كند آن عمل مبارك خواهد بود.
* تفسير البرهان ج 1، ص45
داستان‌هايى از زندگانى حضرت على (ع)، ص208