لقمان مدائن
نجیب بارور شاعر خوب افغانستانی در مصرعی زیبا بیان می‌کند که «هر کجــا مــرز کشیدند، شمــا پُل بزنید» و این تمام معنای جشنواره فیلم مقاومت است. جشنواره‌ای که می‌تواند به این پتانسیل دست پیدا کند تا بی‌اعتنا به مرزهای جغرافیایی فرهنگ مقاومت را صادر کند، امت واحده را در هر زمین و با هر زبانی سامان بخشد، فاصله‌ها را کم کند و دل‌ها را به هم نزدیک گرداند، از قهرمانان واقعی الگو‌سازی کند، بنیان خانواده را تقویت کرده و امید بیافریند. زوایای جدیدی در نگرش‌های دینی، سیاسی و فرهنگی پدید آورد، تا جهاد تبیین را آغاز و مقابل جهل بایستد، شبهات را برطرف کند، تندروی‌ها و کندروی‌ها را عیان سازد، ضعف سیاسیون را در عرصه ملی جبران ساخته و با یک اثر درخشان سال‌ها تهاجم فرهنگی را از میدان به در کند.
اهمیت این جشنواره آن‌گاه فزونی می‌یابد، که در قلب محور مقاومت تشکیل گردد تا آرمان‌های اصیل انقلاب را خانه به خانه گسیل بخشد. تا زمینه فکری و فرهنگی را در انسان‌ها مهّیا سازد و در روزی که ملت‌های مقاومت به بیداری اسلامی دست می‌یابند و یکصدا فریاد واحدی را نجوا می‌کنند، رزمندگان به پشتوانه همین مردم، پرچم ایالات متحده اسلامی را برافراشته سازند.
و این جشنواره می‌تواند بازوی توانمند محور مقاومت باشد، چراکه پیروز واقعی هر نبرد کسانی هستند که از قبل باورهای فکری آن مردم را مجذوب خود کرده باشند.
و این سنت رسول گرامی اسلام(ص) است که با کار فرهنگی، چنان شتابی به رشد اسلام بخشید که نابخردان برای نشنیدن صدای اسلام در گوش‌های خود پنبه می‌گذاشتند و اما زمانی که وعده الهی فرا رسید همان پنبه‌ها نیز مانع شنیدن سخن اسلام نشد.
دیدیم که برادران و خواهران ایمانی ما در عراق، سوریه، لبنان، یمن، افغانستان، پاکستان، هند و دیگر هوشیاران منطقه پیش از آنکه آوازه سردار شهید اسلام حاج قاسم سلیمانی را شنیده باشند، مجذوب آثار دغدغه‌مند ایران شده و تصاویر آنان را بر در و دیوار شهر خود نصب می‌کردند.
و شاید تجربه تلخ مسلمانان آندلس در تاریخ کافی باشد که بدانیم جبهه فرهنگی به مقاومتی جدی نیاز دارد.
در این جشنواره یاد و خاطره مجاهدت‌های سردار شهید جبهه فرهنگی اسلام حاج نادر طالب‌زاده روشنی بخش مشتاقان این مسیر می‌باشد تا به ما یادآوری کند که اهمیت این فریضه تا چه‌اندازه وسیع و عمیق است، که اگر قلمی موثر واقع شود، سوژه ترور اصحاب تاریکی قرار خواهد گرفت.