دستان خالی مدعیان اصلاحات برای تخریب سیاست خارجی عزتمندانه دولت
سرویس سیاسی-
روزنامه اعتماد روز گذشته در مطلبی در واکنش به توافق ایران و عربستان نوشت:
« از نگاه مردم كوچه و خيابان رابطه دو كشور گرچه مهم است، فقط يك معبر براي رسيدن به منافع بزرگتر است. مگر ايران و عربستان جز در مورد حج، تعاملي با يكديگر دارند؟ مگر مبادلات و معاملات اقتصادي دارند كه داشتن و نداشتن رابطه به آن آسيب بزند؟ پس ناظر عادي حق دارد به جاي اينكه به اين رابطه و توافق بينديشد، به نكات مهمتري فكر كند...يكسال و نيم از عمر دولت سيزدهم در شرايط سخت تحريم خارجي و ناكارآمدي داخلي سپري شده و بهرغم شعارهاي نچسب، حتي در دل طرفدارانش جاي مناسبي ندارد. تبليغات مبتني بر دستاوردتراشي هم نتيجهاي جز درآوردن لج مردم نداشته.»
گفتنی است طیف مدعی اصلاحات و دولت برآمده از آن که نزدیک به ۸سال همه امکانات و بودجه و ظرفیتهای کشور را پای مذاکره با آمریکا هزینه کردند که تحریمها را لغو کنند ولی نه فقط هیچ تحریمی را لغو نکردند بلکه صدها تحریم دیگر هم به تحریمهای قبلی اضافه کردند! و بعد از آنهمه امتیازات نقدی که به حریف دادند، به قول خودشان تنها دستاوردشان «تقریباً هیچ» بود! طبیعی است که هرگونه توفیق و دستاوردی از سوی دولت سیزدهم را برنتابند و با این خزعبلات از روی خشم و عصبانیت تلاش کنند یا به آن شبهه و ایراد وارد کنند یا آن را کم اهمیت جلوه دهند.
توافق ایران و عربستان مهم نیست
باید دنبال رابطه با آمریکا باشیم!
روزنامه مردمسالاری در گزارشی نوشت: «با گذشت چهار روز از انعقاد توافقنامه شروع مجدد روابط دیپلماتیک بین ایران و عربستان، هنوز هم این موضوع در صدر اخبار رسانهها قرار دارد و مورد تحلیل قرار میگیرد. اگرچه واکنشهای اولیه این توافق را دارای تاثیرات اقتصادی میدانست و کاهش نرخ دلار را تاثیر مستقیم این توافق عنوان میکرد اما برخی صاحبنظران معتقدند که اگر این توافق چنین تاثیری داشته، بیشتر تاثیر روانی است و از آنجا نشات میگیرد که این توافق به معنای افزایش واقعنگری در عرصه سیاست بینالملل ایران است و میتواند مقدمهای بر تغییر وضعیت بلاتکلیف «برجام» باشد.»
در ادامه این مطلب به نقل از فعال سیاسی اصلاحطلب آمده است: «توافق بین ریاض و تهران را باید در سطح خودش دید و از آن انتظار و توقع داشت. توافقی به وجود آمده بین دو کشور در مسائل دو جانبه تا بتوانند از فضای ایجاد شده استفاده کنند و با دنیا ارتباط خود را توسعه بدهند. اما این شبیه توافق برجام نیست اما به طور مستقیم میتواند در برجام تأثیر داشته باشد. این تحول دیپلماتیک فضا را برای رسیدن به توافقات بهتر و وسیعتر مساعد میکند.»
مردمسالاری به نقل از یک فعال سیاسی دیگر نوشت: «مسئله اقتصادی ما تحت تاثیر مناسبات ما با آمریکا و اروپاست نه عربستان و چین! هیچکدام از اینها بدون حل مشکلات ما با آمریکا نمیتوانند رابطه دائمی و عادی با ایران داشته باشند... درباره توافق اخیر ایران و عربستان میتوان خوشبین بود و اینگونه فکر کرد که یک گام به پیش رفتهایم؛ البته برجام دو وجه دارد،یک وجه توافق هستهای است اما در وجه دیگر، برجام 2015 از نظر زمانبندی ماههای پایانی خود را طی میکند، بنابراین امکان بازگشت به دیپلماسی و احیای توافقات با زمانبندی جدید وجود دارد»
مدعیان اصلاحات که 8 سال زلف همه مشکلات کشور را به برجام گره میزدند و سرانجام چیزی جز «تقریبا هیچ»، «سندی توخالی» و «روی هوا» عاید کشور نکردند، بازهم نمیخواهند از تجربه گذشته و آسیبهای سیاست سازش و تسلیم، درس عبرت بگیرند؛ آنها به دنبال این هستند تا در هر فرصتی که پیش میآید برای غربیها خوش رقصی کنند تا از رهگذر حمایت غرب، دوباره بتوانند به قدرت بازگردند.