در این زمینه روزنامه نیویورک تایمز به قلم راجر کوهن نوشت: در سالن‌‌‌های درخشان هتل «بایریشر هوف»، محل برگزاری کنفرانس سالانه امنیتی مونیخ، گروه‌‌‌هایی از محافظان همچنان قدرتمندان و افراد بانفوذ -بیشتر مردان- را به جلساتی که برای طرفداری از گفت‌وگو و صلح طراحی‌‌‌ شده است، راهنمایی می‌کردند. اما جنگ در اروپا چندان دور نیست و نمی‌‌‌توان از این تصور که جهان ازهم‌‌‌گسیخته است فرار کرد. به نظر می‌رسد اجماع در مونیخ بر این است که عصر رقابت شدید و خائنانه‌‌ قدرت‌‌‌های بزرگ در راه است. غرب با جنگ در اوکراین متحد شده؛ اما با روسیه‌‌ ستیزه‌‌‌جو، چین متخاصم و جنوب جهانی مواجه است که غالبا ریاکاری غرب را نادیده می‌گیرند.
مکالمات -روی صحنه و پشت‌‌‌صحنه- به‌طور عمده بر اوکراین متمرکز است. مدت بالقوه‌‌ جنگ (طولانی)، انعطاف‌‌‌پذیری اتحاد غرب (قابل‌‌‌توجه)، سرعت تحویل تسلیحات و مهمات به نیروهای اوکراینی (ناکافی) و طرز فکر پوتین (تسلیم‌‌‌ناپذیر) بدون ارائه‌‌ شفافیت زیادی در سال پیش‌رو در این زمینه تجزیه‌‌‌وتحلیل شده است. استفان ام. والت، استاد روابط بین‌الملل دانشگاه هاروارد، درباره‌‌ جنگ گفت: «گمان می‌‌‌کنم در سال آینده هم تقریبا به ‌‌‌جایی که اکنون هستیم خواهیم رسید.»
حمله‌‌ پوتین به اوکراین، اصول اولیه‌‌ منشور سازمان ملل را از هم گسیخت. جنگ اروپایی که یک‌طرف آن کشوری مجهز به سلاح هسته‌‌‌ای است، دوران جدیدی را به وجود آورده است که هنوز نامی ندارد. مونیخ کمتر جهانی شده و بیشتر محفلی از دیدارها است (حتی با حضور چینی‌‌‌ها) تا فرصتی برای گفت‌‌‌وگو میان رقبا. وزرا و مقامات روسی که بیانیه‌‌‌های آتشین‌شان در صحنه‌‌ بحث دیده می‌‌‌شد حضور ندارند.
تیرانا حسن، مدیر اجرایی دیده‌بان حقوق بشر، استدلال می‌کند که درک ناسازگار غرب در استناد به قوانین بین‌المللی، حمایت از غرب در جنگ اوکراین را تضعیف می‌کند. تیموتی گارتون اش، مورخ بریتانیایی و استاد مطالعات اروپایی دانشگاه آکسفورد، در حالی که در قهوه‌‌‌خانه‌‌‌ای ایستاده و سرنوشت جهان بی‌‌‌پایان مورد بحث بود، گفت: «غرب متحدتر است، اما بیشتر از بقیه جدا شده‌‌‌ایم.»
مایکل کرولی گزارشگر نیویورک تایمز هم معتقد است که چین در حال نزدیک شدن به جنگ اوکراین است. او می‌نویسد: هر سال در ماه فوریه، رهبران جهان در «بایریشر هوف» گرد هم می‌‌‌آیند تا در مورد وضعیت جهان گفت‌وگو کنند. برپایی کنفرانس این امکان را برای «دوستان» و «دشمنان» فراهم می‌کند تا در راهروهای شلوغ و تالارهای این هتل مجلل وارد تعامل و با یکدیگر روبه‌رو شوند. اما امسال از هیات روسی برای حضور در کنفرانس امنیتی مونیخ دعوت نشد. یکی از مسائلی که در کنفرانس امنیتی مونیخ در سال‌جاری بسیار جلب‌‌‌توجه کرد، منازعه میان وزرای خارجه‌‌ آمریکا و چین بود. آنتونی بلینکن، به‌‌‌صراحت گفت که «ایالات‌‌‌متحده هیچ‌ نقض حاکمیتی را تحمل نخواهد کرد.» خطاب او به همتای چینی‌‌‌اش بود که مبادا از این به بعد بالونی جاسوسی بر فراز خاک آمریکا فرستاده شود. او همچنین نسبت به «تدارک و تامین مادی» روسیه در جنگ با اوکراین به همتای چینی خود هشدار داد. آنتونی بلینکن می‌‌‌گوید دولت بایدن معتقد است پکن در آستانه‌‌ عبور از «خط قرمز» است. بلینکن در این کنفرانس به همتای چینی خود گفت که واشنگتن معتقد است چین «در حال بررسی ارائه‌‌ حمایت‌‌‌های مرگبار از روسیه در تلاش‌‌‌های جنگی این کشور در اوکراین است.» بلینکن گفت که این کمک شامل تسلیحات و مهمات خواهد بود، اما جزئیات بیشتری ارائه نکرد. در ماه ژانویه، ایالات‌‌‌متحده یک شرکت چینی را به دلیل دادن تصاویر ماهواره‌‌‌ای به گروه واگنر، شبه‌‌‌نظامیان روسی همسو با کرملین که در اوکراین می‌‌‌جنگند، تحریم کرد. مقامات آمریکایی گفتند این کشور همچنین چند شرکت چینی دیگر را به دلیل نقض کنترل صادرات علیه روسیه جریمه کرده است. پس از ماجرای بالون، سفر بلینکن به چین لغو شد. در سال‌های اخیر، روابط آمریکا و چین به پایین‌‌‌ترین حد از دوران نیکسون به این‌‌‌سو رسیده است. در نهایت، گزارشگر نیویورک‌‌‌تایمز بر این باور است که آمریکایی‌‌‌ها معتقدند چین «به‌‌‌صورت میلی‌متری» به جنگ در اوکراین نزدیک می‌شود.