یادی از شهید عبدالله فیاضی بارجینی(حدیث دشت عشق)
شهادت با لبی خندان
شهید عبدالله فیاضی بارجینی در سال ۱۳۲۶ در خانوادهای مذهبی، با اصالتی از شهرستان میبد استان یزد در تهران دیده به جهان گشود. پرورش در بستر این خاندان متدین، عشق به سرور و سالار شهیدان را از نوجوانی تا پایان زندگی پربركتش با او همراه كرد. از دیگر خصوصیات این شهید بزرگوار گشادهرویی و خوشرفتاری با دیگران در تمام حالات زندگی بود، كه این ویژگی را در مواقع مشكلات نیز حفظ میكرد. چه زیبا این سرسختی در برابر دشمنان و خشم مقدس در جان نگارنده به یادگار مانده آنگاه که در آغوشش کشید و دلداری وصیتگونهاش را در پس لبی خندان، در بحبوحه حملات وحشیانه دشمن به شهرها، در گوش كودكی ترسیده از ددمنشی شبپرستان بعثی نجوا كرد كه «جان عمو، تا من هستم هرگز از دشمن ترس به دل راه نده...» شهید عبدالله فیاضی در فردای پیروزی انقلاب به عضویت كمیته انقلاب اسلامی درآمد و تا روز شهادت در این كسوت ماند. سرانجام در یكم اسفند سال ۱۳۶۴ در پرواز حامل مسئولان و فرماندهان نظامی به مناطق جنگی، با دسیسه منافقین كوردل، در آسمان اهواز با شلیك موشك جنگندههای دشمن به همراه شهید «سیدحسن شاهچراغی» سرپرست وقت موسسه كیهان و جمعی دیگر از یاران انقلاب، آسمانی شد و جسم صدپارهاش بر خاك وطن بوسه زد و روح بلندش به ملكوت اعلا پر كشید. یادش تا ابد زنده باد.