بالاترین شادی یک شهید (حدیث دشت عشق)
دانشجوی شهید عبدالامیر شاکور ششم مهرماه سال 1345 در اهواز چشم به جهان گشود و در دوران دفاع مقدس به جبهه اعزام شد. پس از حضور در جبهه در روز هجدهم تیر سال 1367 به درجه رفیع شهادت نائل آمد و پیکر پاکش در قطعه 2 گلزار شهدای اهواز، ردیف 27، مزار 29 آرام گرفت.
شهید عبدالامیر شاکور دانشجوی رشته دامپزشکی دانشگاه ارومیه بود که در سن 22 سالگی در منطقه عملیاتی دارخوین شهد شیرین شهادت را نوشید و آسمانی شد. شهید عبدالامیر شاکور در وصیتنامهاش نوشت: «درود و سلام ما نثار خانواده شهداء این صابران راه خدا که هر چه از جان و مال و فرزند داشتند در کف گرفتند و به خدای خویش هدیه کردند خداوندا حال که دوباره به این حقیر توفیق حضور در دفاع از اسلام را عطا نمودی از تو بسیار سپاسگزارم. خداوندا خودت شاهد بودی که از این حضور چقدر شادی در دل من موج میزد و من از ابراز آن در نزد خانواده و نزدیکان بنابر مسائلی که خود میدانی خودداری مینمودم. خدایا این توفیق را نیز به حقیر درگاهت، این رو سیاه گناه کار که چشم امید به رحمت و بخششت دوخته عطا کن تا جان ناقابل را در راه اهداف عالیه اسلام تقدیم کنم و قطرهای باشم از دریای بیکران انسانهایی که سرهای خود را به تو عاریه دادند و در راهت جان باختند. این اسلام محمدی دینی نیست که محصور در مرزها باشد. ای برادران و خواهران دینی من سعی کنید تا این امانت الهی را که اکنون در دست شما است خوب حفظ کنید و در نشر و گسترش آن تا سرحد جان کوشا باشید.»