راز و رمز ولادت امام علی(ع)(پرسش و پاسخ)
پرسش:
ولادت امام علی(ع) چه امتیاز ویژه‌ای در مقایسه با سایر ائمه(ع) دارد و فلسفه و راز و رمز آن چیست؟
پاسخ:
اعجاز و کرامت علی(ع)
ولادت امام علی(ع) در روز 13 رجب با شکافته شدن کعبه به روی فاطمه بنت‌اسد، معجزه‌ای از طرف پروردگار عالم برای نشان دادن تولد اسوه انسان کامل بود. آری سیزدهمین روز از ماه برکت و رحمت، به لطف پروردگار مظهر انسانیت و بندگی خدا پای بر عرصه جهان هستی گذارد، روزی که خداوند منان، منت بر عرشیان و فرشیان گذاشت و علی(ع) را تقدیم زمینیان کرد. مشهود و معروف است که امام علی(ع) در درون خانه کعبه به دنیا آمد و خداوند متعال این فضیلت را فقط به آن حضرت اختصاص داده، به نحوی که نه پیش از او و نه پس از او، کسی در داخل کعبه به دنیا نیامده است. این نحوه ولادت در حقیقت از کرامات آن حضرت محسوب شده و از جایگاه ویژه امام علی(ع) در نزد خداوند سبحان و در عالم هستی و در بین اهل بیت(ع) خبر می‌دهد. در سیزدهم رجب سال 30 عام‌الفیل، حادثه‌ای بس عجیب رخ داد که هرگز تاریخ بشریت سابقه نداشته و بعد از آن نیز تکرار نشده است.
دیدگاه اهل سنت و شیعه درباره ولادت علی(ع)
الف) اهل سنت
1- عالم مشهور اهل سنت حاکم نیشابوری در این باره ادعای تواتر نموده است: «اخبار متواتر است که فاطمه بنت‌اسد، امیرالمومنین‌علی‌ابن‌ابی‌طالب را در درون خانه کعبه به دنیا آورد. (مستدرک الصحیحین، ج 3، ص483)
2- حافظ گنجی از علمای اهل سنت(م 658 ه.ق) می‌گوید: امیرمومنان(ع) شب جمعه سیزدهم رجب سال سی‌ام بعد از واقعه عام‌الفیل در داخل خانه خدا به دنیا آمد. کسی پیش از آن حضرت و بعد از آن، در داخل کعبه به دنیا نیامده است و این از فضائل اختصاصی آن حضرت است که خداوند به جهت بزرگداشت مقام او به آن حضرت عطا کرده است. (کفایه الطالب، گنجی شافعی، ص 407)
3- شهاب‌الدین آلوسی صاحب تفسیر کبیر می‌گوید: این که حضرت امیر(ع) در خانه خدا به دنیا آمده شهرت جهانی دارد و در کتب فریقین سنی و شیعی ذکر شده... و ما درباره کسی نشنیدیم که او هم در کعبه به دنیا آمده باشد... و چه افتخاری برای امامان ائمه(ع) است که در جایی که قبله مومنان است به دنیا آمده باشد. پاک و منزه است خداوندی که اشیا را در مکان مناسبش می‌گذارد.
(شرح قصیده عبدالباقی افندی، ص 11)
ب) اهل تشیع
1- شیخ مفید در این رابطه می‌گوید: غیر از امام علی(ع) هیچ مولودی چه پیش از او و چه پس از او در خانه خدا(کعبه) زاییده نشده است و این به جهت اکرام و تجلیل از عظمت، مقام آن حضرت از جانب خداوند متعال بوده است.(الارشاد، ج1، ص 5)
2- شیخ طبرسی می‌گوید: در روز جمعه سیزدهم ماه رجب سی سال پس از عام‌الفیل در خانه خدا در شهر مکه به دنیا آمد. هیچ مولودی قبل از او و بعد از او در خانه خدا تولد نیافت. این فضیلتی است که خداوند به جهت بزرگداشت جایگاه علی(ع) و بلندگرداندن مقام و منزلتش به او اختصاص داد. (اعلام الوری باعلام الهدی، ج 1، ص 306)
3- ابن شهر آشوب می‌نویسد: به جز امام علی(ع) کسی دیگر نیست که در برترین روزها یعنی روز جمعه و در ماه حرام (رجب) در خانه خدا تولد یافته باشد. (مناقب آل ابی‌طالب، ج 2، ص 200)
4- علامه مجلسی در این‌باره می‌نویسد: ولادتی منحصر به فرد که در گذشته سابقه نداشت و پس از آن هم برای کسی اتفاق نیفتاد و فاطمه بنت اسد، یکی از زنان نام‌آور صدر اسلام است که پس از حضرت خدیجه(ص) نخستین زنی است که اسلام آورده و با پیامبر(ص) بیعت نمود (بحارالانوار، ج 35، ص 182).
راز و رمز ولادت در کعبه
هر چند کشف اسرار الهی و آنچه که جنبه قدسی و لاهوتی دارد فراتر از استعداد بشری است، ولی با تأمل در گزارش‌های نقلی می‌توان به برخی از این اسرار دست یافت: 1- از مناجات فاطمه بنت اسد(س) می‌توان به این حقیقت رسید که وی مریم ثانی بود که روحیه قدسی‌اش موجب چنین کرامت بی‌نظیری شد (بحارالانوار، ج 35، ص 8) 2- بدانیم که قلب خانه خدا و توحید را ولایت و امامت علی(ع) تشکیل می‌دهد (همان، ج 8، ص 11). 3- مسلمانان که پنج بار در روز به هنگام نماز توجه به کعبه می‌کنند، توجه به امام علی(ع) کنند که مظهر و تجلی اسماء الحسنای الهی است و توجه به آن اسوه، قرار دادن مسلک و رفتار او در زندگی فردی و اجتماعی است 4- سند آشکار بر حقانیت و فضیلت وی می‌باشد که هیچ یک از اصحاب رسول خدا(ص) از آن برخوردار نمی‌باشند. از همین روست که آلوسی بعد از نقل ولادت حضرت در کعبه تعبیر لطیفی دارد که گفته است:
«سبحان من یضع الاشیاء فی مواضعها و هو احکم الحاکمین»، منزه است خداوندی که هر چیزی را در جایگاهش قرار می‌دهد و او بالاترین حکم کنندگان است
(شرح قصیده عبدالباقی افندی ص 11) آری ولادت حضرت علی(ع) در کعبه نشانه‌ای از معجزات و کرامات پروردگار به انسان‌ها بوده تا به راستی و حقیقت این اسوه الهی انسانیت و بندگی پی برده و با به‌کارگیری رهنمودهای ایشان سعادت دنیا و آخرت را برای خود به ارمغان بیاورند.