چند روز قبل «جان کربی» هماهنگ‌کننده امور راهبردی کاخ سفید گفته: «ما در حال حاضر بر روی توافق هسته‌ای با ایران تمرکز نمی‌کنیم زیرا تهران تصمیم گرفته که مذاکرات را جدی نگیرد.»

در جهان سیاست برخی حرف‌های مهم و اصلی را باید از زبان همین افراد شنید. به نظر آمریکایی‌ها در همین دو کلمه درد پنهان خود را آشکار کرده‌اند. به نظر می‌رسد که غربی‌ها می‌خواهند ما مانند هشت سال دولت قبلی در ایران برجام را قبله آمال قرار دهیم اما اجمالاً باید به آنها فهماند که ما دربرجام جدی هستیم ولی نه آن‌طور که شما می‌خواهید.

 آمریکایی‌ها می‌خواهند مانند روزگاری نه چندان دور (تا همین دو سال پیش) برجام را آن‌قدر جدی بگیریم که تمام فعالیت وزارت خارجه و تمام روابط بین‌الملل را در حوزه برجام خلاصه کنیم. بله دولت قبل خیلی جدی بودند و حالا که ایران در کنار ادامه مذاکرات باب تعامل با سایر نقاط جهان را باز کرده و به نتایج خوبی رسیده و یا در شرف نتیجه گرفتن است، مدعی هستند که ایران در برجام جدی نیست.

انتظار غربی‌ها این است که همچون دولت روحانی آن‌قدر برجام را جدی بگیریم که رسماً اعلام کنیم که مشکل آب خوردن ما هم به برجام مربوط است ولی حالا کشور حل مشکلاتش را با اتکا به دولت خائن آمریکا و دولت‌های فریبکار و 

بدعهد غربی گره نزده، برجام را جدی نگرفته‌ایم.

 کاخ سفید انتظار دارد مانند برخی دولتمردان قبلی‌مان آن‌قدر سرمست برجام (همان جدی) باشیم که رسماً از پیگیری برجام‌های دو و سه و... سخن بگوییم تا عوامل قدرت ایران از توانمندی موشکی گرفته تا دستاوردهای نظامی و فرهنگی و... را به باد بدهیم. حالا که در همان برجام یک هم دنبال حقوق قانونی ملت ایران هستیم، آن ‌را جدی نگرفته‌ایم.

 کدخدای غربگدایان می‌خواهد آن‌قدر برجام را جدی بگیریم که مانند آن روزی باشیم که گفتند برای حل مشکلات باید کدخدای جهان یعنی آمریکای خبیث را دید. حالا که در کنار مذاکرات هیچ‌گاه کشور را معطل کدخدا نکرده‌ایم، می‌گویند که جدی نیستیم.

 انتظار شیطان بزرگ این است که یک بار دیگر اقداماتی چون بتن ریزی در قلب رآکتور اراک و جمع‌آوری سانتریفیوژها را انجام دهیم تا معلوم شود که جدی هستیم ولی چون در قبال بدعهدی آنها غنی‌سازی را افزایش داده‌ایم مدعی هستند که جدی نیستیم.

 و اینکه زمانی آن‌قدر زیادی جدی شدیم که هرچه رهبری فرزانه بر اخذ تضمین کافی از آمریکایی‌ها برای انجام تعهداتشان، تأکید کرد اما ما رسماً گفتیم که امضای کری تضمین است و شد آنچه نباید می‌شد.

 روزگاری آن‌قدر جدی بودیم که پشت تریبون و دوربین در مقابل سمع و نظر میلیونها ایرانی ادعا کردیم از امروز همه تحریم‌ها بالمره لغو شدند ولی به اعتراف خودشان آنچه عایدمان شد «تقریباً هیچ» بود. بله ما برجام را و مذاکرات را پیگیر هستیم اما آن‌قدر که شما می‌خواهید جدی باشیم و همه تخم‌مرغ‌ها را در این سبد بگذاریم، هرگز.

 نکته پایانی: شیخ طوسی در کتاب الخلاف روایت می‌کند که یکی از قریشیان به نام ابا عزه الجمحی در جنگ بدر به‌دست مسلمانان اسیر شد و به پیامبر عرض کرد: من عیال وار هستم بر من منت بگذار و آزادم کن. رسول خدا (صلی‌الله علیه و آله و سلم) به شرط اینکه دیگر به جنگ با مسلمانان نیاید، او را آزاد کرد. ابوعزه به مکه برگشت و گفت من محمد(ص) را مسخره نمودم و در احد دوباره در لشکر مشرکین به جنگ مسلمانان آمد. پیامبر (صلی الله علیه و آله) که خباثت او را دید دعا کرد که ابو عزه فرار نکند،‌ ابا عزه بار دیگر اسیر مسلمانان شد و دوباره به پیامبر عرض کرد که من عیال وار هستم و آزادم کنید، رسول‌الله (صلّی الله علیه و آله) فرمودند که: آیا آزادت کنم تا به مکه برگردی و در گروه قریش فریاد بزنی که من دو بار محمد را مسخره نمودم، سپس فرمودند: «مؤمن از یک سوراخ دو بار گزیده نمی‌شود» البته در حدیث دیگری از امام صادق علیه‌السلام که شیخ مفید در اختصاص نقل نموده، حضرت می‌فرماید که عاقل از یک سوراخ دو بار گزیده نمی‌شود. حالا در فرهنگ ما این حدیث به یک ضرب المثل کاربردی تبدیل شده است.