آمریکا چگونه عراق را به انبار سلاح تبدیل کرد؟ دویچه‌وله پاسخ می‌دهد
در گزارش این شبکه خبری آلمانی آمده، «حیدر‌هاشم»، شهروند
۴۰ ساله عراقی همیشه یک کلاشنیکف کهنه را با خود حمل می‌کند. سلاح گرم به این راننده تاکسی و پدر دو فرزند، حس امنیت می‌دهد، چه در خودرو و چه در خانه کوچکش در حومه بغداد.هاشم می‌گوید تفنگ را شب‌ها زیر تخت می‌گذارد و در تاکسی زیر صندلی: «این‌جا برای دفاع باید مسلح بود وگرنه طعمه ربایش و سرقت و تهدیدهای روزمره دیگر خواهید شد.» مسئله تنها طرز فکر یک شهروند عراقی نیست؛ بسیاری از مردم عراق ذهنیتی مشابه هاشم دارند. سازمان «اقدام علیه خشونت مسلحانه»، مستقر در لندن، می‌گوید یکی از دلایل اصلی این ذهنیت، فروپاشی سریع عراق بعد از حمله آمریکا در سال ۲۰۰۲ است. سازمان یاد شده سال‌هاست سرگرم تحقیق در این باره است که ده‌ها هزار سلاح در عراق از کجا آمدند و چطور ناپدید شدند. «ایان اورتون»، مدیر این سازمان، که سال ۲۰۰۳ خبرنگار جنگی بی‌بی‌سیِ انگلیس در بغداد بود، خلأ قدرت ناشی از تهاجم [آمریکا و همپیمانانش] را علت این امر می‌داند. با سقوط رژیم صدام، ارتش عراق از هم پاشید و بسیاری از سربازان و افسران سلاح‌های خود را به خانه بردند. اورتون یادآوری می‌کند که زرادخانه‌ها و انبارهای اسلحه هم غارت شدند. بعد از تهاجم آمریکا، میزان جرم و جنایت در عراق نیز جهشی شد. سقوط رژیم سیاسی با فروپاشی اجتماعی همراه شد و باندهای مختلفی از این وضعیت سر برآوردند. کارشناسانی مانند اورتون ائتلاف نظامی آمریکا در عراق را به خاطر ناآگاهی از پیچیدگی‌های یک جامعه و بذرافشانی خشونت و خونریزی در عراق سرزنش می‌کنند: «وقتی به عنوان یک قدرت اشغالگر هیچ شناختی از چند و چون آن کشور ندارید و ساده‌انگارانه به افراد سلاح می‌دهید، نتیجه یعنی هرج و مرج مطلق.»