این خبر‌سازی درحالی است که جشنواره برلین، از سال 1388 به بعد به یک گردهمایی ضدایرانی تبدیل شد و طی همه این سال‌ها ایران و سینمای آن، تحریم که هیچ، بلکه هدف تندترین امواج تبلیغاتی بوده است. بیش از یک دهه است که جشنواره به اصطلاح سینمایی برلیناله، با نادیده گرفتن بخش اعظم سینما و فیلم‌سازان توانمند ایرانی، دست به ایجاد نوعی آپارتاید سینمایی زد. به این ترتیب که هر فیلم یا فیلم‌‌سازی که برای اهداف سیاسی دست‌اندرکاران جشنواره برلین کار کرد، مورد پذیرش و تقدیر قرار گرفت و هر هنرمندی که از دستورات دیکته شده آنها پیروی نکرد، جایی در این جشنواره نیافت. همان الگویی که چند سالی است، جشنواره‌هایی چون «کن»، «ونیز» و... نیز در پیش گرفته‌اند. جشنواره‌هایی که ضعیف‌ترین فیلم‌های ضدایرانی را برجسته ‌سازی و تبلیغ می‌کنند، اما خبری از دستاوردهای هنری سینمای ایران نیست! بنابراین، ادعای تحریم سینمای ایران توسط جشنواره فیلم برلین، نوعی لطف در حق فرهنگ و هنر ماست که آثار درجه سه که هدفی غیر از حراج آبرو و اعتبار ملت ایران ندارند، در این جشنواره حضور نخواهند داشت. قطعا عدم پذیرش چنین فیلم‌هایی در جشنواره‌های غربی، به سود ایران و سینمای آن خواهد بود.

هرچند که با وجود اعلام جشنواره برلین 2023 مبنی بر تحریم سینمای ایران، رسانه‌ها گزارش دادند که یک فیلم ضدایرانی از کارگردانی مقیم اروپا آن هم با موضوع آشوب‌های امسال در کشورمان حضور دارد.