تکلیف نیمکت تیم ملی را روشن کنید (نکته ورزشی)
سرویس ورزشی-
موضوع سرمربی تیم ملی و تصمیم‌گیری سریع‌تر درباره آن پس از پایان کار این تیم در جام جهانی و بازگشت از قطر- درست یا نادرست- به دغدغه مهم و شاید اصلی خیلی از علاقه‌مندان به فوتبال ایران تبدیل شده است. در این میان البته کسانی و یا باندهایی هم که دستی در رسانه دارند، هستند که زیاد نگران سرنوشت تیم ملی و آینده آن نیستند و اگر بحث سرمربی را مطرح می‌کنند برای این است که دستاویز و بهانه‌ای برای حمله و تصفیه حساب با مدیران فعلی فوتبال ندارند و اینها به‌خاطر تغییر و تحولی که ابتدا در فدراسیون فوتبال اتفاق افتاد و رئیس‌آن یک سال نشده به دلیل رواج هرهری‌مسلکی و اباحه‌گری‌های اخلاقی و فرهنگی و رخنه تدریجی فساد در اردوی تیم ملی، از کار برکنار شد و بعد از عزل مربی کروات تیم ملی که دست نشانده بی‌اراده جریان دلالی مخرب و مخل بود، از رئیس‌فعلی فدراسیون و سرمربی تیم ملی در جام جهانی کینه‌ای عمیق و درمان ناپذیر احساس می‌کنند و سعی دارند هر طوری که شده از اینان انتقام بگیرند و چون بهانه‌ای ندارند طبق معمول با هوچیگری، عوام‌فریبی می‌کنند و از طریق رسانه‌های در اختیار به ویژه از نوع « سیما»یی آن، در بزرگنمایی موضوع سرمربی تیم ملی تلاش بی‌امان و سعی وافر دارند.
از این جمع و جماعت پیشانی سفید که به لطف حضور پر رنگ مدیران غیرورزشی بعضا در جایگاه‌های مهم و مدیریتی و رسانه‌ای ورزش، قرار گرفته و حالا خود را یکپا صاحب نظر هم می‌دانند و سعی در تعیین خط و ربط ورزش بخت برگشته دارند که بگذریم، البته اهالی اصیل ورزش و فوتبال و کارشناسان درباره آینده تیم ملی نقدها و تحلیل‌های حسابی و پیشنهادات منطقی دارند که باید از سوی مدیران و رؤسای فوتبال، جدی و محترم تلقی شود و درباره آنها درنگ و تامل کنند.
بنابراین خوب است مسئولان فوتبال بدون توجه و اعتنا به جریانات بیمار و رسانه‌های مغرض و باج خواه و با توجه و احترام به نظرات و پیشنهادات افراد خوشنام و امتحان پس داده و رسانه‌ها و کارشناسان خیرخواه و سلیم‌الفکر، با تشکیل اتاق فکرهای تخصصی و نشست‌های کارشناسی، بدون شتاب و عجله ویرانگر با طمانینه و عقلانیت درباره تیم ملی و تعیین و تصمیم برای سرمربی و کادر فنی آینده آن، کارسازترین تصمیمات را بگیرند.