کیهان بررسی کرد
«صدای مردم» بدون سانسور از عدم همراهی با آشوبگران تا استقبال باشکوه از رئیس‌جمهور
بصیرت ستودنی قاطبه مردم در عدم همراهی با اغتشاشگران، حضور باشکوه در مراسم روز جهانی مبارزه با استکبار و تشییع شهدای مدافع امنیت و استقبال کم نظیر از کاروان دولت نشان داد، جریان آلوده به نفاقی که همواره با «مردم، مردم» گفتن‌های ریاکارانه و موج‌سواری بر مطالبات آنها دم از لزوم شنیدن صدای مردم می‌زنند، خود بیش از همه نیازمند شنیدن صدای واقعی مردمند.
سرویس سیاسی-
«صدای رعدآسای ملت، امسال در ۱۳ آبان بلند شد؛ آیا آن را شنیدید؟ شما بشنوید صدای ملت را. آن جمعیت عظیم و بیش از ۱۰ میلیونی در تشییع شهید سلیمانی صدای ملت بود. امروز تشییع شهدا در شهرهای مختلف و شعارهای مردم علیه تروریسم و اغتشاشگر صدای ملت است. شما چرا صدای ملت را نمی‌شنوید؟»، این عبارات بخشی از بیانات رهبر عظیم الشان انقلاب اسلامی در دیدار اخیر صدها نفر از بسیجیان و در پاسخ به تجویز برخی مدعیان مبنی بر «شنیدن صدای ملت» برای تمام کردن اغتشاشات است.
سال‌هاست که یک جریان سیاسی در کشور در همسویی و هماهنگی با معاندین و ضد انقلاب واژه «مردم ایران» را از معنا تهی کرده و با نادیده گرفتن خواسته‌ها و نگرش‌های بخش عظیمی از مردم، تلاش داشته یک طبقه خاص با سوژه‌های ضد حاکمیتی را برجسته و به عنوان ملت ایران جا بزند.
تهی کردن واژه مردم ایران از معنا
از سوی جریان غربگرا
این در حالی است که نیروهای متصل و متصف به این جریان برخلاف ادعای همیشگی‌شان مبنی بر با مردم و در مردم بودن، همیشه نگاه و نگرشی پست و درجه چندم به عامه مردم داشته‌اند. این طیف سیاسی همچنین به دلیل انجماد در حلقه‌های بسته روشنفکری، اساسا دورترین وضعیت خود در نسبت با مسائل واقعی مردم را تجربه می‌کنند و انتهای کنشگری آنها توئیت زدن است.
از سوی دیگر نگاهی به سابقه و عملکرد این طیف نشان می‌دهد نگاه آنها به مردم و جامعه، پروژه‌ای و عمدتا معطوف به مسائل حاد سیاسی است، به‌بیان‌دیگر مردم از نگاه این جریان زمانی ارزشمند و معتبرند که طغیانگر علیه حاکمیت باشند و مطالبات عمدتا سیاسی خود را از راه آشوب خیابانی دنبال می‌کنند.
شیادی و فریبکاری برای تصویر‌سازی از آشوبگران با عنوان مردم
جدا از اینکه این طبقه خاص از مردم چند دهم یا صدم درصد از ملت ایران را شامل می‌شوند، نکته قابل تامل شیادی و فریبکاری این جریان برای تصویر سازی از آنها به عنوان مردم ایران و متهم کردن حاکمیت به نشنیدن صدای این عده‌اندک است.
آخرین نمونه این رفتار مزورانه و مکارانه در اغتشاشات طراحی شده و هدفمند اخیر در کشور بود که با یک بهانه واهی جرقه آن زده شد و با استفاده از ظرفیت رسانه‌های معاند و ضد انقلاب و حمایت کشورهای غربی به سرعت به زمین بازی دشمنان ملت تبدیل و با خسارت و آسیب رساندن به زیرساخت عمومی و اموال خصوصی، موجب جان باختن ده‌ها تن از مردم عادی و بیگناه و همچنین مدافعان امنیت کشور شد. اما این طیف سیاسی طبق معمول با تعریف این غائله به پروژه فوری خود و برفراشتن علم حمایت از مردم! ابتدا تمام توان خود را مصروف به دمیدن در آتش اغتشاشات و تهیه خوراک رسانه‌ای و تبلیغاتی برای طراحان و صحنه گردانان اصلی آن کردند و در ادامه به پاک کردن رد پای تجزیه‌طلبان و تروریست‌ها و تلاش برای جا زدن آشوبگران و پادوهای داخلی دشمن به‌عنوان «مردم» پرداختند و سپس حاکمیت را به شنیدن صدای آنها برای فروکش کردن اغتشاشات توصیه کردند.
شما چرا صدای ملت ایران را نمی‌شنوید؟!
این در حالی است که بصیرت ستودنی قاطبه مردم در عدم همراهی با اغتشاشگران، حضور با شکوه در مراسم 13 آبان روزجهانی مبارزه با استکبار و تشییع شهدای مدافع امنیت و استقبال کم نظیر از کاروان دولت نشان داد، جریان آلوده به نفاقی که همواره با «مردم، مردم» گفتن‌های ریاکارانه و موج‌سواری بر مطالبات آنها دم از لزوم شنیدن صدای مردم می‌زنند، خود بیش از همه نیازمند شنیدن صدای واقعی مردمند. موضوعی که رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار بسیجیان نیز به آن اشاره کرده و خطاب به آنها فرمودند: « شما چرا صدای ملت را نمی‌شنوید؟»
بیش از سه ماه از آغاز آشوب‌ها و تلاش‌های همه‌جانبه دشمنان ایران برای فروپاشی اجتماعی و درگیری مردم با مردم و مردم با حاکمیت در یک هجمه تمام عیار و بی‌سابقه می‌گذرد. گذشت زمان و شواهد و قرائن روشن، آشکار کرد که برخلاف تبلیغات اولیه مبنی بر مواجه بودن جامعه با یک اعتراض اجتماعی طبیعی به سیاست‌های حاکمیت، ایران با یک توطئه بی‌سابقه مواجه شده که امنیت و تمامیت ارضی آن را نشانه گرفته است.
در این مدت مهم‌ترین راهبرد دشمنان، تلاش برای به صحنه کشاندن عموم مردم با استفاده از همه ابزار‌ها اعم از رسانه‌ها، شبکه‌های اجتماعی، سلبریتی‌ها و برخی چهره‌های مشهور و مبتنی بر همه شیوه‌های تجربه شده و جدید و بر مبنای یک درک جامعه‌شناختی و روانشناختی جمعی جامعه ایران بود که در مراکز پژوهشی مرتبط با سرویس‌های جاسوسی مطالعه و طراحی شده است. با این حال ورود زودهنگام به فاز خشونت افسارگسیخته و آغاز تحرکات جریانات تجزیه‌طلب، خیلی زود مشت دشمن را برای مردم باز کرد و سبب انزجار مردم از آنان و عدم همراهی عموم جامعه با اغتشاشگران گردید.
تو دهنی از مردم با ناکامی در به اعتصاب کشاندن بازار و تعطیلی مدارس و دانشگاه
به‌رغم شبکه‌‌سازی گسترده سرویس‌های اطلاعاتی دشمن در بستر شبکه‌های اجتماعی و نیز ارتباط‌گیری در فضای واقعی که به یک‌باره سبب نقش‌آفرینی تعداد قابل توجهی از سلبریتی‌ها و فعالان عرصه شبکه‌های اجتماعی در این ماجرا شد، ولی در نهایت دشمن از به صحنه کشاندن عموم مردم در این پروژه عاجز ماند.
ناکامی در به اعتصاب کشاندن بازار و اصناف مختلف از جمله کامیونداران و سرشکستگی در به تعطیلی کشاندن مدارس و دانشگاه‌ها از دیگر مصادیق عدم همراهی قاطبه مردم با آشوب و اغتشاش و لزوم شنیدن صدای این بخش وسیع و گسترده ملت ایران در نه گفتن به اغتشاشات از سوی طراحان و صحنه‌گردانان آن است.
اجتماع عظیم و باشکوه مردم در مراسم 13 آبان که مصادف با اغتشاشات اخیر در کشور بود و اتفاقا رکورد مشارکت آحاد مردم در این مراسم شکسته شد و بدرقه حماسی و کم نظیر شهدای مدافع امنیت در نقاط مختلف کشور که در آشوب‌های اخیر مظلومانه به شهادت رسیدند نیز تودهنی محکم ملت به اغتشاشگران و همچنین کسانی بود که تلاش داشتند این عناصر مزدور و وطن‌فروش و خائن را مردم ایران جا بزنند.
از سوی دیگر استقبال کم نظیر و پرشور مردم استان خراسان جنوبی از کاروان دولت مردمی و گلباران خودروی حامل رئیس‌جمهور در شهرستان نهبندان نشان داد که اولا مردم در فضای حقیقی با لشکر ساختگی و جعلی در فضای مجازی بسیار متفاوت است و از طرفی تبلیغات سنگین 3 ماهه دشمن در سیاه‌نمایی از کشور، ناامیدسازی جامعه و دامن زدن به بی‌اعتمادی نسبت به مسئولان کمترین میزان اثرگذاری را داشته و قاطبه ملت ایران تلاش شبانه‌روزی دولت برای حل مشکلات را می‌بینند و قدر مسئولان دلسوز و پر تلاش خود را می‌دانند.
مردم بار دیگر دشمن را ناکام گذاشتند
اکنون نوبت مسئولان است
در شرایطی که بصیرت و هوشیاری و هوشمندی قاطبه ملت ایران یک بار دیگر طراحی دشمنان را با شکستی مفتضحانه مواجه ساخت، ایجاد امید در دل آحاد جامعه و همراه کردن آنان با حاکمیت و درمجموع جلب رضایت ایشان وظیفه تک‌تک مسئولان است.
امروز هیچ‌یک از مسئولان کشور، نارسایی‌هایی که موجب نارضایتی مردم است را انکار نمی‌کنند و با اهتمام جدی برای کاهش و رفع مشکلات موجود در صحنه حضور دارند.
تلاش مستمر برای حل مشکلات جامعه به‌خصوص در حوزه اقتصادی، اطلاع‌رسانی مستمر درمورد میزان و پیشرفت کارهای انجام‌شده و همچنین تشریح صادقانه محدودیت‌های موجود برای ایجاد اعتماد و اقناع افکار عمومی یک ضرورت قطعی است که باید مورد توجه قوای سه‌گانه و همه کارگزاران نظام قرار گیرد.