بسیاری از پهپادها به دوربین‌هایی که فیلم‌های ویدیویی زنده تهیه می‌کنند، به علاوه حسگرهای گرما و رادار مجهز خواهند شد. برخی از آنها قادر خواهند بود ارقام را از ارتفاع 20000 پایی و از فاصله 25 مایلی با دقت ببینند و می‌توانند 65 شخص مورد نظر را همزمان ردگیری کنند. هم اینک برخی از پهپادها قادر به راهزنی شبکه‌های وای- فای و رهگیری ارتباطات الکترونیک، همچون متن پیام‌ها، هستند.

ارتش پهپادهایی با نرم‌افزار تشخیص چهره، و نیز پهپادهایی که می‌توانند بدون هرگونه دخالت یا کنش متقابل انسانی، مأموریت هدف‌گیری و کشتن را به طول کامل انجام دهند، توسعه داده است. ادارات پلیس در سراسر کشور پیشاپیش در حال به دست آوردن پهپادهای مجهز به سلاح‌های مرگبار، مانند نارنجک‌اندازها و تفنگ‌های ساچمه‌زن هستند. همچنین پهپادهای مسلح به سلاح‌های تسلیم‌کننده «کم مرگبارتر» مانند گاز اشک‌آور، چهارپاره پلاستیکی، سلاح‌های کیسه گلوله‌های کوچک سربی1 و تپانچه‌های برقی وجود خواهند داشت که بر فراز تظاهرات‌های سیاسی، رویدادهای ورزشی و صحنه‌های کنسرت به پرواز درآمده، به اجرای دیده‌بانی برای پلیس و از پیش متفرق کردن حوادث مهم «امنیتی» می‌پردازند. در حالی که استفاده حکومت از فناوری پهپاد جدی‌ترین تهدیدها را نسبت به حقوق زندگی خصوصی ما ایجاد می‌کند، این پهپادهای تجاری مورد استفاده برای حمل سفارشات، گرفتن بریده‌های اخبار، فیلم‌برداری از رویدادهای نمایشی و فیلم‌های شاخص یا صرفاً برای ورزش هستند که در واقع این فناوری را به مردم آمریکا «می‌اندازند.» خرده‌فروشی بر خط آمازون، پهپادهای حمل بدون خلبان- اوکوکوپتر2- خاص خودش را طراحی کرده که برای حمل محصولات کمتر از پنج پاوند در محدوده ده مایلی و سی دقیقه زمان تخلیه و بارگیری مورد استفاده قرار خواهند گرفت. فروشگاه زنجیره‌ای پیتزای دومینو،3 به عنوان راهی برای داشتن دست برتر نسبت به رقبای خود در حال مطالعه توسعه «دومی کوپتر»،4 به منظور حمل دو پیتزای دومینو در ظرف‌های هیتویو5 شرکت می‌باشد. تاکو6 هم برای اینکه از رقبا عقب نماند، در حال کار روی تاکو کوپتر7- به منظور حمل تاکوها- می‌باشد. متأسفانه در حالی که قانون باز گذاشتن آسمان آمریکا به روی پهپادها، پس از اعمال نفوذ شدید شرکت‌های سازنده و مشتری‌های بالقوه پهپاد، به زور به اجرا گذاشته شد، هیچ‌گونه تدابیر امنیتی چه در سطح فدرال و چه در سطح ایالتی به منظور پاسداری واقعی از آزادی‌های مدنی و حقوق زندگی خصوصی آمریکایی‌ها پیش‌بینی نشدند. بی‌تردید وقتی بحث توانایی حکومت جهت نظارت بر زندگی عمومی مردم در مقابل زندگی خصوصی مردم مطرح می‌شود، جایی در مرز بین این دو‌، پهپادها حرف و حدیث‌های بسیاری را در دادگاه‌ها موجب خواهند شد. 

هر طور بتوانید تصور کنید دیری نخواهد پایید که متناسب با هر منظوری زیر این آسمان کبود، پهپادی ساخته خواهد شد. چیزی که می‌توانید به آن اطمینان داشته باشید، این است: اعم از اینکه حرکت خطایی مرتکب شوید، یا به نظر برسد در حال انجام یک کار شک‌برانگیز هستید (حتی اگر واقعاً در حال انجام کار شک‌برانگیزی نباشید)، اطلاعات راجع به اینکه شما کجاها بوده‌اید، از جمله فروشگاه‌ها و اداراتی که به آنها مراجعه کرده‌اید، همگی مورد ردگیری قرار خواهند گرفت، ثبت و ضبط خواهند شد و به مرکز فرماندهی حکومت، جریان پیدا خواهند کرد، در آنجا ذخیره خواهند شد و بعدها به آسانی قابل دسترسی خواهند بود.

راد سرلینگ، خالق مجموعه تلویزیونی علمی- تخیلی وضعیت آشفته و یکی از بابصیرت‌ترین شارحان راجع به فطرت انسانی، زمانی گفت: «ما در حال پرورش شهروندان جدیدی هستیم. شهروندانی که در انتخاب برشتوک‌ها و خودروها، بسیار سختگیر خواهند بود، اما قادر به ‌اندیشیدن نخواهند بود.» در واقع دولت شرکتی، نه تنها در حال پرورش شهروندان جدیدی است که قادر به ‌اندیشیدن برای خودشان نیستند، بلکه همچنین در حال القای وابستگی کامل و مطلق آنها به حکومت و شرکت‌های شریک آن برای انجام هر کاری است: به آنها بگوید چه بخورید، چه بپوشید، چگونه فکر کنید، به چه اعتقاد داشته باشید، چقدر بخوابید، چگونه رأی بدهید، با چه کسانی معاشرت داشته باشید و... به این طریق ما دولت رفاه، دولت دایه، دولت پلیسی و اینک دولت دیده‌بانی را خلق کرده‌ایم؛ به عبارت دیگر ما در یک اردوگاه کار اجباری الکترونیک زندگی می‌کنیم. اسمش را هرچه می‌خواهید، بگذارید؛ یک معنی بیشتر ندارد: ما در جست‌وجوی خود برای مسئولیت شخصی کمتر، احساس امنیت بیشتر و هیچ نوع تعهد طاقت‌فرسایی نسبت به یکدیگر و نسل‌های آینده، یک جامعه‌ای خلق کرده‌ایم که در آن اصلاً آزادی حقیقی نداریم.

جعبه پاندورا8 باز شده است و هیچ راهی برای بستن آن وجود ندارد. همان‌طور که راد سرلینگ، در سخنرانی جشن فارغ‌التحصیلی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی9 در 17 مارس 1970 هشدار داد: این صرفاً یک اقرار ملی است که در هر نوع اولویتی، نیازهای انسانی باید اول باشد. فقر، گرسنگی، تنش‌های نژادی و آلودگی مشکلات فوری و حال حاضر ما هستند. این‌ها چیزهایی هستند که برای یک عکس‌العمل فریاد می‌کشند. و اگر ما به این فریادها گوش نسپاریم- و اگر نسبت به آنها واکنش نشان ندهیم- احتمالاً سر از خرابه‌های خودمان در بیاوریم که در میان آنها نشسته‌ایم و منتظر کامیونی هستیم که به ما بخورد- یا بمبی ما را خرد و خاکشیر کند. شماره پلاک هرچه که رویای ما را ویران کرد، بگیرید. من فکر می‌کنم خواهیم دید که این وسیله نقلیه به نام خود ما به ثبت رسیده است. شما می‌توانید اینها را به آن فهرست ضروریاتی که مستلزم واکنش فوری هستند، اضافه کنید: سوءرفتار پلیس، دیده‌بانی و حکومت جهانخوار. این‌ها هم مشکلات فوری و حال حاضر ما هستند. تازه، وسیله نقلیه‌ای که به ما نزدیک شد، در واقع به نام خود ما به ثبت رسیده، ما به برادر بزرگ اجازه داده‌ایم پشت فرمان بنشیند و هیچ راهی برای گرفتن ترمز خودرویی که در حال در رفتن است، وجود ندارد. در واقع ما با سرعت حیرت‌انگیز در حال فرو غلتیدن در یک جاده یکطرفه هستیم، این زمین هر لحظه خیانت‌آمیزتر و خطرناک‌تر می‌شود و ما از همه خروجی‌های این سراشیبی عبور کرده‌ایم. از این نقطه و از این لحظه به بعد، هیچ راه برگشتی وجود ندارد.

پانوشت‌ها:

1- سلاح کیسه‌ گلوله‌های کوچک سربی (Bean Bag Gun)، 

دارای یک محفظه محکم پارچه‌ای پر از گلوله‌های کوچک سربی که در خشاب اسلحه بارگذاری و طوری طراحی شده، که حداقل ضربه را به فرد مظنون به خشونت، به منظور متوقف کردن او، وارد می‌کنند.

2- اوکتوکوپتر (Octocopter)، نوعی پهپاد شبیه به هلیکوپتر، با هشت پرّه است.

3- Domino

4- Domi Copter

5- Heatwave

6- Taco

7- Taco- Copter

8- جعبه پاندورا (Pandora Box)، به روایت افسانه‌های یونانی، منبع بزرگ عوارض و مشکلات پیش‌بینی نشده ناشی از یک محاسبه اشتباه ساده بود.

9- University of Southern California