جام جهانی فلسطین
سرویس خارجی-
مسئله فلسطین تا به آن‌اندازه زیاد توانست رقابت‌های جام جهانی قطر را تحت‌الشعاع خود قرار دهد که بسیاری این رویداد ورزشی را دارای تاثیرات و ابعاد سیاسی قابل توجه از جمله به چالش کشاندن روایت‌های غربی از مسئله فلسطین و همچنین برملا شدن اقدامات تل‌آویو در حوزه عادی سازی روابط با کشورهای عربی عنوان کردند.
تا همین دو ماه پیش اگر حرف و حدیثی از اثرگذاری شگرف جام جهانی فوتبال بر آرمان فلسطین زده می‌شد، بسیاری چنین ادعایی را رویاپردازانه و دور از واقعیت توصیف می‌کردند و حاضر به پذیرش این فرضیه نبودند که «جام جهانی فوتبال، مسئله فلسطین را در سطح جهانی پررنگ کرد.» اما برگزاری جام جهانی 2022 در دوحه قطر در عمل نشان داد که واقعیت‌های میدانی حتی می‌توانند رویدادی با ماهیت و منشا غربی را تحت تاثیر قرار دهند و به طور کلی نتیجه‌ای متفاوت را رقم بزنند.
در واقع جام جهانی 2022 فوتبال اثبات‌کننده غلبه واقعیت میدانی به سلطه متداول ایماژ یا همان تصویر‌سازی رسانه‌ای در موضوع فلسطین بود. مسئله ایماژ یا تصویر‌سازی در موضوع فلسطین سال‌هاست که رویکرد غالب در رسانه‌های غربی است. در این تصویر‌سازی غربی، مردم فلسطین به طور عمده افرادی خشونت طلب معرفی می‌شوند که حاضر به پذیرش زندگی عادی و صلح نیستند. این روایت غالب هفت دهه انعکاس موضوع فلسطین در غرب است. با این حال جام جهانی 2022 تا حد زیادی توانست این روایت غالب از موضوع فلسطین را دگرگون کند و نشان دهد که خواسته مردم فلسطین آزادی سرزمین‌شان از اشغال است نه تن دادن به صلح در شرایط اشغال!
البته رویدادهای اخیر رقابت‌های جام جهانی فوتبال، تاثیرات سیاسی دیگری را نیز روی مسئله فلسطین برجای گذاشت. بخشی از این تاثیرات را در به چالش کشاندن موضوع عادی سازی روابط تل‌آویو و برخی کشورهای عربی و همچنین نمایش انزوای صهیونیستها در سطح اجتماعی کشورهای منطقه می‌توان دید. این گزارش در نظر دارد تا این تاثیرات را در بخش‌های مختلف مورد بررسی قرار دهد.
به چالش کشیده شدن روایت غربی از فلسطین
تصویر سازی رسانه‌ای یا همان روایت غالب از موضوع فلسطین در میان رسانه‌های غربی بسیار متفاوت از واقعیت‌های میدانی فلسطین است. در روایت غالب رسانه‌های غربی از فلسطین، موضوع آزاد‌سازی سرزمین به عنوان یک وطن، تشکیل کشور یکپارچه فلسطین و مقاومت مسلحانه در برابر اشغالگری جایی ندارد و هرچه گفته می‌شود همگی حکایت از مقابله نظامیان صهیونیستی با شهروندانی فلسطینی است که یا دست به اسلحه برده یا به نظامیان سنگ پرتاب کرده‌اند. در این روایت‌ها به ندرت از علت گرایش به سلاح در میان فلسطینیان سخن به میان می‌آید و استفاده جوانان فلسطینی از سنگ در مقابله با نظامیان تا بن دندان مسلح به عنوان اقدامی شورش‌گرایانه و ضدامنیتی روایت می‌شود. در این‌گونه تصویر‌سازی‌ها، مسئله فلسطین، یک موضوع جهانی و یا حتی منطقه‌ای نیست و دغدغه فلسطین هیچ‌گاه به عنوان دغدغه مردم یک منطقه معرفی نمی‌شوند، بلکه در مقابل موضوع فلسطین به سطح گروهی از شهروندان (نه همه شهروندان) فلسطینی تقلیل می‌یابد نه بیشتر!
غیرواقعی بودن این‌گونه تصویر‌سازی‌ها از فلسطین در رسانه‌های غربی؛ خود را به خوبی در جریان رقابت‌های جام جهانی 2022 نشان داد. حمل نشانه‌های فلسطینی همچون پرچم، شال و پلاکاردهایی با شعار آزادی کامل فلسطین از سوی جمع زیادی از تماشاگران غیرفلسطینی در قطر نشان داد که موضوع فلسطین فقط محدود به فلسطینی‌ها نیست و ملت‌های منطقه به طور کلی خواستار رسیدن به آرمان آزادی کامل فلسطین هستند.
در جریان بازی مراکش با تیم‌های اروپایی از جمله آخرین بازی آنها با پرتغال، پرچم فلسطین حتی پررنگ‌تر از پرچم مراکش در دست بازیکنان و تماشاچیان مراکشی دیده می‌شد. حتی رسانه‌ها، هواداران تونسی را رکورد‌دار بلند کردن بزرگ‌ترین پرچم « فلسطین آزاد» در بازی‌های جام جهانی توصیف کردند. همچنین پس از پیروزی مراکش برکانادا، بازیکنان به نشانه شادی پرچم فلسطین را در زمین به اهتزاز درآوردند. در مسابقه بین تونس و فرانسه، یک جیمی جامپر که پرچم فلسطین را در دست داشت، از چمن عبور کرد و وقتی که مأموران امنیتی او را دستگیر کردند، هواداران در حمایت از او نام «فلسطین» را فریاد زدند. در جریان خارج کردن او از استادیوم هم یک هوادار مصری خود را به دوربین یک شبکه تلویزیونی اسرائیلی رساند و در برابر آن فریاد زد « زنده باد فلسطین». این البته تنها هواداران عرب نیستند که در قطر نام فلسطین را فریاد می‌زدند، هواداران برزیلی هم در بازی این تیم مقابل کرواسی پرچم فلسطین آزاد را بلند کردند و تازه جام جهانی هنوز تمام نشده است! و مراکش نیز توانسته در شگفتی دیگری پرتغال را نیز شکست بدهد و به خانه بفرستد.
همچنین تصویر دیگری که در این دوره از بازی‌های جام جهانی به شدت حاضر است، تصویر شیرین ابوعاقله، روزنامه‌نگار فلسطینی است که اخیرا به دست ارتش اسرائیل به شهادت رسید. تی‌شرت‌ها و پرچم‌هایی با تصویر او و شعار عدالت برای فلسطین و عدالت برای شیرین در قطر دست به دست می‌شود و در بازی‌های مختلف به اهتزاز در می‌آید. همچنین تصاویر متعدد دیگری از در دست داشتن پرچم فلسطین توسط نخست‌وزیر سابق کرواسی، سفیر برزیل و تماشاگران انگلیسی در رقابت‌های جام جهانی قطر منتشر شد که سطح گسترده حمایت بین‌المللی از موضوع فلسطین را ثابت می‌کند.
این سطح حمایت از فلسطین در یک رویداد جهانی اگر بی‌سابقه نباشد، اما کم سابقه است. نکته مهم‌تر در این واکنش‌ها و حمایت‌ها از فلسطین آن است که هیچ‌گاه حرف و سخنی از ایجاد دو کشور در فلسطین یا پذیرش صهیونیستها شنیده نمی‌شود. حتی خبرهای متعدد از فضای سنگین علیه تماشاگران و گردشگران صهیونیستی در این رقابت‌ها حکایت دارد، تا آنجا که برخی تماشاگران صهیونیستی اعلام کردند که به‌دلیل جو ضداسرائیلی در رقابت‌های جام جهانی مجبور به بازگشت زودهنگام شده‌اند و نتوانسته‌اند تا پایان رقابت‌ها در قطر دوام بیاورند. عدم پذیرش گردشگران صهیونیستی از سوی سایر تماشاگران و برخوردهای سلبی و اعتراضی علیه آنها در رقابت‌های جام جهانی نشان می‌دهد که بسیاری از ملت‌های منطقه حاضر به پذیرش ایجاد دو کشور در فلسطین نیستند و به چیزی کمتر از آزادی کامل فلسطین تن نمی‌دهند. حمایت از آرمان فلسطین یکپارچه نیز همان هدفی است که با مقاومت مسلحانه فلسطینی همسو است و از این رو حمایت از فلسطین در جام جهانی قطر نوعی همسویی با مقاومت مسلحانه فلسطین نیز به شمار می‌رود.
روابطی که عادی نیست!
در حاشیه برنامه عادی سازی روابط رژیم اسرائیل و کشورهای عربی که میراث دوران ریاست جمهوری ترامپ در آمریکا است، بسیاری از ملت‌های منطقه احساس کردند که توسط دولت‌هایی که به عادی سازی روابط پاسخ مثبت داده‌اند نادیده گرفته شده و حاشیه کشانده شدند. اما بلند کردن پرچم فلسطین در بازی تیم‌های ملی کشورها مختلف منطقه نوعی بیانیه سیاسی علیه سازشکاری دولت‌ها با تل‌آویو است. در چارچوب توافق‌نامه عادی سازی روابط که به «توافق ابراهیم» معروف است، مراکش، امارات متحده عربی و بحرین روابط خود را با اسرائیل عادی اعلام کردند، اما جام جهانی قطر ثابت کرد که روابط تل‌آویو با ملت‌ها و جوامع منطقه به هیچ عنوان عادی نشده و همچنان مردم کشورهای منطقه پس از هفت دهه از اشغال فلسطین، شدیدترین خشم خود را در برابر تل‌آویو اتخاذ می‌کنند.
در واقع پس از این که مراکش با پرچم فلسطین راهی رقابت‌هاي نیمه‌نهایی جام جهاني فوتبال شد، منابع عبري زبان به واقعيت موجود عدم عادي‌سازي روابط ملت‌هاي منطقه با تل آويو اذعان كردند و گفتند كه جهان عرب با عادی‌‌‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی فاصله بسیار زیادی دارد. حتی شايد اگر صهيونيست‌ها مي دانستند كه جام جهاني فوتبال در قطر براي آنها بسيار هزينه ساز خواهد بود و اعتبار آنها را در پيشگاه رسانه‌هاي بين المللي برباد خواهد داد، هر كاري را انجام مي دادند تا از برگزاري جام جهاني در كشور قطر به عنوان يك كشور عربي جلوگيري كنند. جام جهاني قطر اگرچه يك رويداد ورزشي بود، اما همه پنبه‌هاي عادي سازي روابط سياسي تل آويو با برخي كشورهاي عربي را بر باد داد و به تل آويو ثابت كرد كه مسئله عادي سازي روابط با برخي كشورهاي منطقه چيز بيشتري جز يك نام روي كاغذ نيست و بدنه و ساختار اجتماعي كشورهاي منطقه حاضر به پذيرش روابط عادي با اشغالگران اسرائيلي نيستند.
روزنامه عبری زبان معاریو نيز در گزارشی با اشاره با جشن شادي تيم فوتبال مراكش با پرچم فلسطين نوشت که جشن و شادمانی بازیکنان و طرفداران تیم ملی فوتبال مراکش در جریان بازی‌های جام جهانی ۲۰۲۲ قطر ثابت کرد که جهان عرب با عادی‌‌‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی فاصله بسیار زیادی دارد. دولت مراكش در كنار امارات و بحرين يكي از معدود كشورهاي عربي است كه دو سال پيش توافق عادي سازي با تل آويو را امضا كردند، اما در طول برگزاري مسابقات فوتبال جام جهاني در قطر، تماشاگران مراكشي يكي از پرشورترين حاميان فلسطين بودند و در همه بازي‌ها پرچم و نمادهاي فلسطيني را با خود همراه داشتند. معاريو در اين ارتباط افزود که اکنون شاهد حقیقت تلخی هستیم که طرفداران فوتبال در کشورهای عربی مقابل چشمان ما قرار دادند و آن اینکه جام جهانی ۲۰۲۲ قطر رقابتي برای همبستگی با فلسطینیان است. معاریو عنوان کرد که شادی و خوشحالی مراکشی‌ها با پرچم فلسطین پس از پیروزی مقابل اسپانیا، همچون خاری در چشمان اسرائیلی‌ها بود. این روزنامه در ادامه نوشت که شاید برخی آدم‌های ساده‌لوح گمان می‌کردند که قطار عادی سازی روابط تا حدودی موجب تغییر موضع عرب‌ها در قبال تل‌آویو خواهد شد اما جام جهانی کنونی همبستگی جهان عرب با قضیه فلسطین و روایت فلسطینیان را بیش از پیش نشان داد.پيشتر هم رسانه‌هاي ديگري از فشار زياد روي گردشگران صهيونيستي حاضر در جام جهاني فوتبال در قطر پرده برداشته بود و برخي گزارشگران اعلام كردند كه گردشگران صهيونيست در حال ترك زودهنگام دوحه به‌دليل فشارهاي بي‌سابقه توسط حاميان فلسطين هستند. از سوي ديگر گزارش‌ها از حمله نیروهای صهیونیستی به جشن صدها تن از ساکنان قدس به خاطر پیروزی تیم ملی مراکش بر پرتغال در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر حكايت دارد و سایت روزنامه العربی الجدید در اين ارتباط گفت: تعداد زیادی از نیروهای رژیم صهیونیستی به منطقه باب العامود قدس رفته و جشن صدها جوان فلسطینی به مناسبت پیروزی تیم ملی فوتبال مراکش بر پرتغال در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر را سرکوب کردند. نیروهای اسرائیلی با باتوم به جوانان فلسطینی حمله کردند.
همچنین راه‌اندازی کمپینی در شبکه‌های اجتماعی با هشتگ شکست عادی سازی در جام جهانی قطر با استقبال گسترده فعالان اماراتی و عرب همراه شد و همگی به اتفاق آراء تاکید کردند که جام جهانی فوتبال قطر توطئه‌های امارات در ترویج عادی سازی روابط با صهیونیستها را برملا و خنثی کرد. این کمپین توسط انجمن اماراتی مقاومت در برابر عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی راه‌اندازی شد و هدف از آن حمایت از کسانی است که از تعامل با رسانه‌های صهیونیستی امتناع می‌ورزند و با این اقدام خود به جهان اطمینان می‌دهند که مردم شرافتمند عادی سازی را مردود می‌شمارند. گفته شده است که هدف از این کمپین بر ملا کردن جنایت رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های فلسطین اشغالی و محکوم کردن رواج دهندگان عادی سازی مناسبات با این رژیم است که امارات در صدر آنها قرار دارد. به نوشته تارنمای امارات لیکس، انجمن اماراتی مقاومت در برابر عادی سازی موضع عرب‌ها و مسلمانان شرکت‌کننده در جام جهانی فوتبال دوحه را ستود که حاضر نشدند با رسانه‌های رژیم صهیونیستی در این جام مصاحبه کنند.
محمد بن صقر الزعابی مشاور حقوقی مخالف اماراتی گفت: «شکست سنگین فرآیند عادی سازی ثابت کرد که خیانتکاران در طی این فرآیند هیچ پشتیبانی جز دروغ‌پردازی‌های رسانه‌هایشان در اختیار ندارند.» همچنین حساب کاربری دکتر محمد الرکن زندانی سیاسی در زندان‌های امارات نوشت: «حکمرانانی که اقدام به عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی کردند، در برابر همبستگی ملت‌های جهان که آرمان فلسطین را در جام جهانی فریاد زدند، شکست خوردند.» احمد سعید الشامسی فعال اماراتی نیز به نوبه خود گفت: «حرف اول و آخر ملت‌های عرب و ملل جهان جام جهانی قطر درباره فلسطین بود که این اظهارات، دریوزگان عادی سازی را خوار و رسوا کرد.»
انجمن اماراتی مقاومت در برابر عادی سازی نیز سمینار ویژه‌ای تحت عنوان شکست عادی سازی در جام جهانی قطر با مشارکت و حضور احمد الشبیه النعیمی رئیس‌این انجمن با مشارکت شخصیت‌های عربی و اماراتی مخالف روند عادی سازی برگزار کرد. النعیمی در سخنرانی خود در سمینار یاد شده گفت: «جام جهانی قطر نگاه جهانیان را متوجه مخالفت ملت‌های عرب و مسلمان با عادی سازی مناسبات با رژیم صهیونیستی کرد تا آنجا که فریاد و فغان رسانه‌های دشمن صهیونیست را برآورد و بسیاری از این رسانه‌ها از مسئولان خود به‌خاطر عادی سازی روابط با رژیم‌های عرب انتقاد کردند.» وی افزود: «ملت‌های عرب و مسلمان با عادی سازی در هر نوع آن اعلام مخالفت کردند و رژیم صهیونیستی و جنایات روزمره اش علیه ملت فلسطین را محکوم کردند و در جام جهانی قطر سایر اقوام و نژادها نیز در مخالفت با رژیم صهیونیستی و جنایاتش در فلسطین به ملل مسلمان و عرب پیوستند.» النعیمی خاطرنشان کرد: «حضور رژیم صهیونیستی با رسانه‌هایش در جام جهانی قطر یک آزمون واقعی برای واقعیت موجود نسبت به روند عادی سازی به شمار می‌رفت و نشان داد ملت‌های عرب تا چه‌اندازه با آن مخالف هستند. ملت‌های عرب تنها به اعلام مخالفت با عادی سازی بسنده نکردند بلکه در شبکه‌های اجتماعی مخالفت خود را به طور گسترده بازنشر داده و بر آن تاکید کردند.»
انزوای صهیونیستها در قطر
از سوی دیگر، بیست و دومین دوره مسابقات جام جهانی فوتبال در حالی در دوحه پایتخت قطر آغاز شد که رژیم اسرائیل به دنبال تحقق اهداف سیاسی خود در این بازی‌های ورزشی بود. پس از انعقاد پیمان صلح ابراهیم میان تل‌آویو و برخی کشورهای عربی این رژیم با کمک همپیمانان خود در واشنگتن به دنبال آن است تا کشورهای بیشتری سوار بر قطار «عادی سازی روابط» شوند. قطر به عنوان یکی از قدرت‌های تاثیرگذار در حوزه خلیج‌فارس با داشتن مزیت نسبی در حوزه هایی همچون «رسانه»، «ارتباط با شبکه اخوانی» و «قطب صادرات گاز مایع» جایگاه ویژه‌ای در نگاه دستگاه سیاست خارجی رژیم صهیونیستی دارد. با این حال روند برگزاری مسابقات جام جهانی و برخورد تند تماشاگران کشورهای مسلمان و عربی با خبرنگاران رژیم صهیونسیتی نشان دهنده شکست تل‌آویو در پیشبرد پروژه عادی سازی روابط با ملت‌های مسلمان است.
از روزهای ابتدایی شکل گیری موجودیت رژیم صهیونسیتی (یوم النکبه- ۱۹۴۸) در جغرافیای فلسطین، ملت‌های مسلمان این کشور مصنوعی را نتیجه اعلامیه بالفور و توطئه استعمار جهت استقرار پایگاه سیاسی در غربی‌ترین منطقه خاورمیانه می‌دانستند. جنگ‌های اعراب و رژیم صهیونیستی، انتفاضه اول- دوم و ظهور مقاومت اسلامی در نوار غزه نشانه سال‌ها جنگ و تنش میان امت اسلامی و صهیونیست‌هایی است که از نقاط مختلف جهان در فلسطین ساکن شده و این سرزمین اسلامی را اشغال کردند. پس از سال‌ها تبلیغات دستگاه رسانه‌ای و سینمای غرب اما همچنان مسلمان، به‌ویژه اعراب منطقه نگاهی به‌شدت منفی به رژیم صهیونسیتی دارند. در جریان نظرسنجی موسسه آمریکایی واشنگتن، میزان مخالفت مردم کشورهای امارات، بحرین، عربستان سعودی، کویت، لبنان و اردن با روند عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی به ترتیب ۷۱، ۷۶، ۷۵، ۸۱، ۸۶ و ۸۴ درصد اعلام شده است. مجموع این آمار نشان دهنده نفرت اکثریت مردم کشورهای عربی نسبت به تل‌آویو و مخالفت آنها با روند عادی سازی روابط با رژیم صهیونسیتی است.
در واقع «دیپلماسی ورزشی» به عنوان یکی از زیرمجموعه‌های «دیپلماسی عمومی» نقش مهمی در برقراری ارتباط میان ملت‌های مختلف جهان یا ارسال پیام‌های سیاسی ایفا می‌کند و مقامات صهیونیست به دنبال سو استفاده از فرصت جام جهانی برای برقراری ارتباط با ملت‌های جهان اسلام و عادی سازی روابط با بزرگ‌ترین چالش خود در سطح جهانی بودند. خبرنگاران صهیونیست سعی داشتند با معرفی خود به عنوان شهروند رژیم صهیونسیت و سپس مصاحبه با شهروندان قطری، سعودی، ایرانی و... زمینه لازم برای ارتباط با مسلمانان را فراهم آورند اما دلایلی همچون تداوم تنفر ملت‌های مسلمان از رژیم صهیونیستی و تداوم نسل کشی فلسطینی‌ها در سرزمین مادری‌شان سبب شکست پروژه تل‌آویو در قطر شد.
از سوی دیگر، با آنکه شبکه‌های تلویزیونی همچون «العربیه» یا مراکز فعال در حوزه فضای مجازی مانند مرکز «اعتدال» به دنبال عادی جلوه دادن ارتباط با شهروندان و مقامات رژیم اسرائیل به بهانه‌های مختلف بود اما همچنان براساس نظرسنجی‌های بین‌المللی اکثریت اعراب مخالف بهبود روابط با تل‌آویو و برقراری ارتباط با شهروندان این رژیم هستند. به عبارت دیگر حافظه تاریخی ملت‌های عرب هنوز نسل‌کشی فلسطینی‌ها توسط صهیونیستها، بی‌حرمتی‌های پیاپی یهودیان افراطی به مسجد القصی، اشغال صحرای سینا و بلندی‌های جولان، ترور شیرین ابوعاقله و... فراموش نکرده و دنبال گرفتن انتقام تاریخی از موجودیت رژیم صهیونیستی هستند.
حمایت از فلسطین در جام‌جهانی در شرایطی است که در سوی دیگر اسرائیلی‌هایی که به دوحه آمده‌اند، تحت فشار سنگینی هستند و طرد می‌شوند. ویدئویی از یک خبرنگار اسرائیلی منتشر شده که طرفداران عرب به دلیل ملیت اسرائیلی‌اش از صحبت کردن با او خودداری می‌کنند. در واقع، بسیاری از ویدئوها از مناطق هواداران دوحه نشان می‌دهد که شرکت‌کنندگان عرب وقتی متوجه می‌شوند آن گزارشگران برای کانال‌های اسرائیلی کار می‌کنند، سرشان فریاد می‌زنند. نیوزویک قبلاً گزارش داده بود که به خبرنگاران تلویزیون اسرائیل گفته شده است که در قطر کسی قرار نیست به آنها خوش آمد بگوید. مقامات رژیم اشغالگر قدس به هواداران و خبرنگاران فوتبال اسرائیل در قطر توصیه کرده‌اند که محتاطانه رفتار کنند، کسی را تحریک نکنند و نگویند که اسرائیلی هستند.
موآو واردی، گزارشگر یکی از شبکه‌های این رژیم، پس از شکست عربستان سعودی از لهستان، در حالی به صورت زنده با یکی از هواداران صحبت می‌کرد، که هوادار به او گفت: «برو لطفا. این‌جا کسی به تو خوش آمد نمی‌گوید. این‌جا قطر است، این کشور ماست، ما فقط به فلسطین خوشآمد می‌گوئیم، اسرائیلی وجود ندارد.» آمیت لوینتال، گزارشگر تلویزیونی اسرائیل، که چهارمین حضورش در جام‌جهانی را تجربه می‌کند، به دویچه وله گفت: «ما باید با نفرت برخی از هواداران عرب در این‌جا مقابله کنیم. یکی از کارکنان تلویزیون ما توسط یک راننده فلسطینی از تاکسی به بیرون پرتاب شد.» به گفته لوینتال، این تنها رسانه‌ها نیستند که با مشکل مواجه هستند، بلکه هزاران هوادار فوتبال اسرائیلی نیز که برای جام‌جهانی به قطر سفر کرده‌اند، احساس بدی دارند زیرا هواداران عرب از آنها متنفرند و آنها پرچم فلسطین را همه جا می‌بینید.
روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارانوت» نیز در اعتراف تلخی نوشت:« تماشاگران در جام جهانی قطر تأکید کردند که چیزی به نام اسرائیل وجود ندارد و هرچه هست فلسطین است و توافق عادی سازی روابط با کشورهای عربی نتوانست از نفرت مردم عرب نسبت به اسرائیل کم کند یک سرافکندگی و سرخوردگی بر جامعه اسرائیل سایه افکنده است، آن هم پس از آن که توافق عادی سازی با اعراب که بسیار مورد استقبال قرار گرفت، نتوانست جای نفرت مردم عرب را از اسرائیل بگیرد. اسرائیلی‌ها عاشق داستانی شدند که پس از توافقنامه‌های عادی‌‌‌سازی برای خود تعریف کردند، داستانی که به موجب آن کشورهای عربی فلسطینی‌ها را نادیده گرفته و در مسیر صلح گرم با اسرائیلی‌ها قرار می‌گیرند، اما تصاویری که از قطر دریافت شد، واقعیت دیگری را نشان داد، روایت فلسطین زنده و حاضر بوده و صدها میلیون نفر از جمله در خارج از خاورمیانه به آن باور دارند و فلسطینی‌ها منابع بزرگی را برای انتشار این روایت در میان غیر اعراب و غیر مسلمان‌ها سرمایه‌گذاری می‌کنند. تصاویر، عکس‌ها و ویدیوهایی که در چند روز گذشته از قطر به دستمان رسید، اسرائیل را دولتی ستمکار و خشن نشان می‌دهد که از سال ۱۹۴۸ مرتکب کشتار جمعی و پاک‌‌سازی نژادی سیستماتیکی علیه فلسطینی‌ها می‌شود، این در حالی است که ما در سال ۲۰۲۲ هستیم.»
تارنمای خبری تحلیلی «میدل ایست مانیتور» نیز در گزارشی نوشت: «گزارشگران تلویزیون کان و کانال ۱۲ اسرائیل به رویترز گفته‌اند که خیلی مورد بی‌مهری قرار گرفته‌اند.فیلم‌‌هایی که در فضای مجازی منتشر شده است که نشان می دهند دو هوادار سعودی، یک خریدار قطری، طرفداران لبنانی، یک تونسی و... از مصاحبه با خبرنگاران اسرائیلی خودداری می‌کنند. بسیاری از تماشاچیان فوتبال هم با دیدن این شبکه‌ها پرچم فلسطین را به اهتزاز در می‌آورند.»
«عوزی دان» خبرنگار ورزشی روزنامه صهیونیستی «هاآرتص» چاپ تل‌آویو که برای پوشش اخبار جام جهانی قطر به این کشور سفر کرده است، به نفرت افکار عمومی از این رژیم در این مسابقات اعتراف کرده و می‌گوید:«فریادهای «فلسطین آزاد» را می‌شنویم و در خیابانهای قطر شاهد پرچم‌های فلسطین هستیم.وی خاطرنشان کرد: «در این مسابقات همچنین شاهدیم که اتباع قطری و دیگر کشورها به خبرنگاران و نیروهای رسانه‌های اسرائیل فحش می‌دهند و این واقعیت مسئله [نفرت از اسرائیل] است».علاوه‌بر این «دور‌هافمن» خبرنگار یک شبکه تلویزیونی رژیم صهیونیستی نیز که به منظور پوشش رقابت‌های جام جهانی فوتبال به قطر سفر کرده است از برخورد بسیار منفی شهروندان قطری با خود گلایه کرد.او در گزارش خود از نحوه برخورد شهروندان قطری با وی پس از اطلاع از تابعیت اسرائیلی گفت:« من را از رستوران بیرون‌انداختند، صاحب رستوران تلفن من را به زور گرفت و تمامی تصاویری را که از رقابت‌های جام جهانی در گوشی تلفن همراهم داشتم، پاک کرد. راننده خودرو پس از فهمیدن اینکه من اسرائیلی هستم، حاضر نشد مرا به مقصد برساند.ما در قطر در شرایط سختی هستیم، چون تقریبا همه پس از اطلاع از هویتمان، ما را طرد می‌کنند.»خبرنگاران روزنامه یدیعوت آحارونوت گفتند:« میزان نفرت مسلمانان و عرب‌ها از ما را در قطر دیدیم، این‌جا را با احساس خیلی بدی ترک می‌کنیم. شاهد بودیم که چقدر دوست دارند بینی ما را به خاک بمالند و دیدیم هرچه که با اسرائیل ارتباط دارد چقدر در دل آنها کینه و نفرت ایجاد می‌کند.فلسطینی‌ها، قطری‌ها، مغربی‌ها، اردنی‌ها، سوری‌ها، مصری‌ها و لبنانی‌ها در خیابانهای قطر با خشم و نفرت به ما نگاه می‌کنند. ما خودمان را اسرائیلی معرفی کردیم ولی وقتی دیدیم این کار به برخورد آنها با ما و توهین و دشنام منجر می‌شود تصمیم گرفتیم خودمان را روزنامه‌نگاران اکوادوری معرفی کنیم.»
«راز ششنیک»، خبرنگار تلویزیون رژیم صهیونیستی نیز در همین خصوص با اشاره به نگاه منفی گسترده و جو ضداسرائیلی غالب در جام جهانی قطر در صفحه خود در توئیتر نوشت:« من همیشه فکر می‌کردم که مشکل از دولت‌هاست، اما در قطر فهمیدم که نفرت مردم در خیابان از ما چقدر است؛ پس از ۱۰ روز اقامت در دوحه، نمی‌شود از آنچه در این‌جا بر ما می‌گذرد حرف زد؛ ما این‌جا محصور شده‌ایم؛ ما با احساس بسیار بد این‌جا را ترک خواهیم کرد؛ ما این‌جا در کنار ایرانی‌ها، لبنانی‌ها، قطری‌ها، سوری‌ها راه می‌رویم و همه آنها نگاه‌های غضبناکی به ما می‌کنند؛ تنها نگاه عربستانی‌ها کمی متفاوت است؛ ما تصمیم گرفتیم این‌جا خودمان را اکوادوری جا بزنیم. بعد ازبازی برزیل بدترین تجربه را داشتیم؛ ما می‌خواستیم با هواداران برزیل عکس بگیریم، اما مسلمان‌ها مدام می‌آمدند و پرچم فلسطین را کنار ما بلند می‌کردند و عکس را برهم می‌زدند. به‌عنوان یک اسرائیلی لیبرال همیشه فکر می‌کردم مشکل ما با اعراب و مسلمان‌ها با دولت‌های آنهاست، اما من این‌جا از مستی پریدم و فهمیدم که چقدر مسلمان‌ها از ما متنفرند و این ربطی به دولت‌ها ندارد.»
منابع:
«فلسطین، غایب بسیار حاضر جام جهانی قطر»، (ایسنا، ۲۰ آذر ۱۴۰۱ )
«معاریو: جام جهانی قطر، تورنمنتی برای همبستگی با فلسطینیان است»، (ایرنا، ۲۰ آذر ۱۴۰۱ )
«کمپین شکست عادی سازی در جام جهانی قطر توطئه امارات را خنثی کرد»، (العالم، 14 آذر 1401)
«چرا اسرائیل در جام جهانی قطر منزوی شد؟»، (خبرگزاری مهر، ۱۱ آذر ۱۴۰۱)
«پیام مهم جام جهانی برای اسرائیل»، (ایرنا،9 آذر 1401)