وزیر راه و شهر‌سازی گفت: موضوع روش‌های تأمین مالی طرح نهضت ملی مسکن با توجه اینکه متقاضیان مسکن‌های حمایتی از اعضای دهک‌های پایین درآمدی جامعه هستند، باید مجدداً مورد بررسی قرار گیرد.
«مهرداد بذرپاش»، دیروز طی سخنانی درباره طرح نهضت ملی مسکن گفت: برای ساخت ۴ میلیون واحد مسکونی بر اساس قانون جهش تولید مسکن با برآورد هزینه ساخت حدود متری ۷ میلیون تومان با در نظر گرفتن هر واحد با مشاعات به مساحت ۱۰۰ متر مربع، بودجه ۲ هزار و ۸۰۰ میلیارد تومانی نیاز است که موضوع روش‌های تأمین مالی این طرح با توجه اینکه متقاضیان مسکن‌های حمایتی از اعضای دهک‌های پایین درآمدی جامعه هستند، باید مورد بررسی و ارائه راه‌حل قرار گیرد.
وی اظهار کرد: این وزارتخانه با صنعت ساختمان، صنعت ریلی و صنایع دریایی، جاده‌ای و هوایی مواجه است که باید رویکرد صنعت را با در نظر گرفتن روش‌های تأمین مالی، مشتری، زمان ساخت، بازار، رقبا و شرکا و موضوع تحریم‌ها در نظر داشته باشیم.
اظهارات بذرپاش دقیق است
اظهارات وزیر راه و شهر‌سازی درباره بررسی مجدد تامین مالی مسکن نهضت ملی سخنان دقیق و به جایی است زیرایک مشکل بسیار شایع که تاکنون متقاضیان مسکن ملی به طور مستقیم با آن دست به‌گریبان بوده ‌اند، میزان آورده نقدی آنها است که به‌عنوان سهم متقاضی مطرح شده است. مثلاً شنیده می‌شود که در کلان‌شهری مانند تهران، باید 8 تا 10 قسط 40 میلیون تومان در دوره ساخت از سوی متقاضی واریز گردد که برای تعداد بسیار زیادی از متقاضیان این واریزی غیرقابل ‌انجام است و به همین خاطر بسیاری از مردم از ادامه این طرح انصراف داده‌ یا حداقل آن را مسکوت گذاشته‌اند. متقاضیان می‌گویند اگر چنین پولی داشتند شاید کمتر به فکر مشارکت در چنین طرح‌های حمایتی می‌افتادند.
از طرفی محاسبات انجام شده برای تعیین قیمت تمام شده ساخت و تعیین سهم متقاضی هم دارای ابهام است. اگر طبق اظهارات مدیرعامل شرکت عمران شهرهای جدید، هزینه ساخت هر مترمربع را هم‌اکنون حدود 6 و نیم میلیون تومان و از طرفی میانگین مساحت هر واحد مسکونی را 80 متر مربع در نظر بگیریم، هزینه ساخت کمتر از 550 میلیون تومان خواهد شد که با احتساب وام بانکی 450 میلیون تومانی، سهم مردم کمتر از 100 میلیون تومان می‌شود. با این‌ حال در بین متقاضیان سخن از آورده 350 تا 400 میلیون تومانی مطرح است.
چندی پیش در گزارشی در کیهان نوشتیم که نخستین اقدام دولت برای موفقیت طرح مسکن می‌تواند بر موضوع تأمین مالی طرح متمرکز شود. یعنی از یک سو دولت باید به هر شکلی شده بانک‌ها را راغب و حتی مجبور به مشارکت در این طرح نماید. و از سوی دیگر به پیشنهادات انبوه‌سازان هم توجه کند اینها پیشنهاداتی برای تهاتر زمین در ازای تأمین مالی ساخت دارند که قابل توجه و بررسی است. با این اقدامات، مانع بزرگ مشارکت مردم یعنی آورده تا حدودی حل می‌شود و نیاز به آورده کمتری خواهد بود.