نشریه صهیونیستی می‌گوید: تیم‌های سایبری ایران، به توانایی نفوذ و کنترل پهپادهای آمریکایی و اسرائیلی نزدیک شده‌اند.

به گزارش روزنامه جروزالم‌پست، «بواز دولف» مدیرعامل شرکت امنیت سایبری «کلییِر اسکای»، ضمن سخنانی در کنفرانس امنیتی «هالیفاکس» کانادا گفت: تیم‌های هکری ایران، بیش از هر زمان دیگری به توانایی نفوذ و کنترل پهپادهای اسرائیلی و آمریکایی نزدیک شده‌اند.

دولف گفت: تهران در حال گسترش قابلیت‌های سایبری خود در هر عرصه‌ای است، از جمله تلاش‌های بهبودیافته مداوم برای هک هواپیماهای بدون سرنشین و توسعه قابلیت‌های حملات سایبری «روز صفر». توانایی استفاده گسترده از قابلیت‌های «روز صفر» عموما تاکنون فقط در انحصار 3 کشور بزرگ ایالات متحده، روسیه و چین بوده است. در قالب این توانایی کشورهای دارنده قابلیت حملات سایبری «روز صفر» می‌توانند کل بخش‌ها، به‌ویژه زیرساخت‌های کشور هدف را با استفاده از قابلیت‌های سایبری متوقف کنند. تا پیش از این، توانایی‌های ایران در حوزه «روز صفر» محدود تلقی می‌شد، اگرچه  ایران در ‌آوریل 2020، بخش‌هایی از شبکه توزیع آب اسرائیل را هک کرد.

او گفت: ایران علاوه‌بر بهبود توانایی‌های خود، برای اولین‌بار شروع به اشتراک‌گذاری ابزارهای حمله سایبری تهاجمی‌تر خود با حزب‌الله لبنان کرده است.

جروزالم‌پست در ادامه می‌نویسد: به نظر می‌رسد همکاری‌های نزدیک بین ایران و روسیه، شامل مواردی شده است که توانایی‌ها و سلاح‌های سایبری خیال‌انگیز روسیه به دست ایران رسیده باشد.

دولف در ادامه گفت: حملات سایبری ایران به دولت‌هایی مانند آلبانی موفقیت‌آمیز بود، زیرا در لحظه‌ای که قرار بود کنفرانس گروه مجاهدین خلق(سازمان تروریستی منافقین) در آلبانی برگزار شود، شبکه‌های این کشور را از بین برد.

دولف افزود: ایران در عرصه توانایی حملات سایبری به اعتماد به نفس و بلوغ کافی رسیده است. ایران با حملات سایبری، به شبکه‌ها و بخش‌های نظامی اسرائیل رخنه کرده، اما این مسائل، سرّی و اعلام‌نشده باقی مانده‌اند.

مدیرعامل شرکت امنیت سایبری «کلییِر اسکای» خاطرنشان کرد: ایران برای مخفی نگه داشتن توانمندی‌ها و شبکه جاسوسی خود، این موفقیت‌ها را علنی نکرده است، در حالی که اسرائیلی‌ها هم برای جلوگیری از شرمندگی حاصل از افشای میزان آسیب‌دیدگی سیستم‌هایشان، اعتراف به حملات سایبری از سوی ایران را مسکوت نگه داشته و حاضر به اعلام میزان زیان‌های واردشده به سیستم‌های خود نشدند.

 

رئیس کل بانک مرکزی در دولت سابق در حالی به فضاسازی علیه عملکرد اقتصادی دولت فعلی می‌پردازد که در دوره مدیریتی وی رکوردهای منفی مانند چاپ پول و افزایش نقدینگی شکسته شد.

در این زمینه روزنامه ایران ضمن نقد اظهارات گاه و بیگاه عبدالناصر همتی نوشت: دولت سیزدهم از ابتدای آغاز به کار خود تاکنون تمام تمرکز خود را بر حل مشکلات کشور به‌ویژه در حوزه اقتصادی گذاشت و برای انجام هرچه بهتر وظایف خود، حتی از تشریح فجایع رخ داده در دولت گذشته نیز خودداری کرد؛ دقیقاً برعکس دولت گذشته که بدون انجام کاری برای حل مشکلات مردم، تمام تلاش خود را برای زیر سؤال بردن زحمات دولت پیش از خود به کار می‌بست. با این حال به نظر می‌رسد این خویشتنداری، مقامات دولت گذشته را به این تصور انداخته تا در حالی که دولت جدید مشغول حل میراث‌ بدهی‌های به جا مانده از آنان است، خود را در جایگاه دلسوزان ملت و منتقد وضع موجود جا بزنند. آخرین نمونه این موضوع، عبدالناصر همتی رئیس کل بانک مرکزی در دولت گذشته است.

همتی با انتشار مطالبی بدون اشاره به نقش خود در فجایع اقتصادی رخ داده در زمان دولت گذشته، دولت سیزدهم را مقصر وضع موجود معرفی می‌کند. وی بدون اشاره به زیاده خواهی غرب در مذاکرات و امتناع آنها از امضای توافق عادلانه، دولت سیزدهم را مقصر نهایی نشدن توافق خواند و نیز مشکلات اقتصادی کنونی را نه به دلیل عملکرد فاجعه بار دولت متبوع خود، بلکه ناشی از نهایی نشدن توافق خواند. 

همتی در حالی از مطالبات مردم سخن گفته که در دوران ریاستش بر بانک مرکزی، آمار تورم را از دید مردم پنهان کرد تا جامعه را از حقوق اولیه خود یعنی «دانستن» محروم کند و عمق بحران تورمی ایجاد شده در نتیجه سیاست‌های وی و دولت گذشته برای مردم آشکار نشود. هرچند مردم برای درک فاجعه تورمی دوران وی، نیازی به آمار نداشتند؛ چرا که با آب رفتن سفره‌هایشان، نتیجه سیاست‌های همتی و دولت مورد حمایت وی را چشیدند.

همتی در شرایطی از وضع اقتصاد انتقاد می‌کند که گویی دولت سیزدهم کشور را در شرایط تورم تک‌رقمی، رشد اقتصادی دو رقمی، بیکاری نزدیک به صفر، سرانه درآمدی بالا و شکاف طبقاتی اندک تحویل گرفته و اکنون طی یک سال شاخص‌های اقتصادی ناگهان بدین‌جا رسیده‌اند. همتی بخوبی می‌داند که مقابله با میراث اقتصادی وی و همکارانش در دولت گذشته، تا چه حد مشکل است. بزرگترین تورم ربع قرن اخیر، بزرگترین کسری بودجه پس از انقلاب، افزایش شمار جانباختگان کرونا به فراتر از ۷۰۰ نفر در روز، ناترازی شدید انرژی و بازگشت کشور به خاموشی‌های گسترده و فراگیر پس از دو دهه، بحران صندوق‌های حمایتی و بازنشستگی، رانت ده‌ها میلیارد دلاری ارز ۴۲۰۰ تومانی و کاهش بی‌سابقه ارزش پول ملی، تنها بخشی از بحران‌هایی است که همتی و همکارانش در دولت قبل به یادگار گذاشتند.

شهریور سال ۹۸ در حالی که کمتر از دو ماه به اجرای شبیخون بنزینی دولت گذشته در آبان ۹۸ مانده بود، عبدالناصر همتی در نامه‌ای به روحانی، پیشنهاد افزایش قیمت بنزین را به ۵ هزار تومان در هر لیتر ارائه می‌کند. دو ماه بعد، دولت گذشته شبانه و بدون اطلاع قبلی قیمت بنزین را به ۳ هزار تومان افزایش می‌دهد و کشور چندین هفته صحنه سوءاستفاده دشمنان می‌شود. چند ماه پس از آبان ۹۸ و در حالی که بورس دچار رشد حبابی شده بود، مقامات دولت سابق با سوءاستفاده از ناآگاهی مردم نسبت به حباب بورس، سرمایه‌های مردم را جمع کرده و زیان ناشی از تخلیه حباب بورس را به مردم تحمیل کردند. در نتیجه این سوءاستفاده از وضعیت حبابی بورس، ده‌ها هزار میلیارد تومان از کسری بودجه دولت گذشته از محل سرمایه‌های سوخته مردم در بورس جبران شد. فروش سهام بانک‌ها و دارایی‌های نامطلوب به مردم با بالاترین قیمت، باعث شد ده‌ها هزار میلیارد تومان زیان بانک‌ها به مردم و خرده سرمایه‌گذاران منتقل شود. بدین ترتیب بحران ناترازی بانک‌ها به بحران معیشت میلیون‌ها نفر از مردم تبدیل شد.

همتی به علت عملکردش در بانک مرکزی در استقراض گسترده به دولت، به سلطان چاپ پول مشهور شده است. بالاترین نرخ تورم نقطه به نقطه تاریخ پس از انقلاب ایران مربوط به دوره ریاست همتی بر بانک مرکزی با ۶۵درصد بوده است. البته همتی با سانسور و پنهان کردن این آمار، تلاش داشت عملکرد فاجعه‌بارش از دید مردم پنهان بماند.

 

در حالی که دبیر سابق حزب اتحاد ملت گفته بود خوشحالی کنندگان از باخت تیم ملی را نمی‌توان هموطن حساب کرد، کانال تلگرامی این حزب از این باخت ابراز خوشحالی کرد!

شکوری‌راد دبیرکل سابق حزب اتحاد ملت و سخنگوی جبهه اصلاحات در توئیتر نوشته بود: «نمی‌شود آنهایی را که از باخت تیم ملی فوتبال ایران خوشحالی کردند هموطن خود دانست چه رسد آنها که قلب جوانان ملی‌پوش را هدف گرفته و بی‌شرف خطاب‌شان کردند یا بدون شرم، پرچم انگلیس را بالا بردند.».

اما برخلاف این سخن درست، کانال تلگرامی حزب اتحاد (امتداد) در نوشته‌ای توهین‌آمیز که با لحن و رفتار و ادبیات شادی‌کنندگان از شکست تیم ملی تفاوت نمی‌کند، نوشت: «هنوز فرصت هست؛ اما دارد دیر می‌شود. تیم ملی ایران دیشب باخت. بد هم باخت. اصلاً می‌توانیم بگوییم فوتبال همین است. چه کسی می‌تواند ادعا کند فاصله ما با انگلستان کمتر از چهار گل است؟ لکن بحث ما اصلا فوتبالی نیست [!!]».

نویسنده می‌افزاید: هر چقدر گزارشگر سعی کند همه چیز را بیندازند گردن غفلت چشمی و تعویض بیرانوند اما خودش هم خوب می‌دانست آن توپ‌ها را یاشین و داسایف هم گل می‌خوردند اگر در شرایط حسین حسینی بودند. آدرس غلط می‌دهند که ترکیب تیم اشتباه بود و اگر آن توپ فلان جور شده بود نتیجه این نبود. بازیکنان تیم ملی ایران یک فرصت بی‌نظیر داشتند تا نه تنها یک ملت را با خود همراه کنند بلکه بخشی از انسجام ملی از دست رفته ما را باز‌سازی کنند. اما نخواستند. مشخصاً نخواستند. هیچ دلیلی نداشت به دیدن رئیس ‌دولت بروند در حالی که می‌دانستند اوضاع در خانه و خیابان چگونه است. از دولتی‌ها که انتظار هوش و رفتار درست اشتباه است وگرنه آنها هم دلیلی نداشت چند فوتبالیستی که حتی از خواندن سرود هم ابا دارند را بردارند ببرند کنار دست رئیسشان بنشانند. برای بازیکنانی که آنجا و در کنار رئیس‌دولت، خواستار حمایت مادی و معنوی بودند، بازی دیشب کفاره شراب‌خوری‌های بی‌حساب بود.

نویسنده این متن که قلمش با ادبیات فاشیستی سازمان منافقین و دیگر گروهک‌های ورشکسته مو نمی‌زند، در ادامه با حمله به بازیکنان تیم ملی به صرف این که خندیده‌اند، چند تماشاگرنمای وطن فروش را جای مردم 

جا می‌زند و می‌نویسد: روزی که در پوستر‌های فیفا بساط شوخی و خنده و لودگی راه‌انداختند انگار فراموش کرده بودند مردمشان چه احوالی دارند و کسی که از احوال ملتش غافل باشد چه بیهوده انتظاری دارد که هنگامه نبرد، مردم برایش هورا بکشند. برای زنده کردن نام ایران هنوز دیر نیست. هرچند آخرین فرصت‌هاست. بازی در دقایق پایانی است. یا برای همیشه نامت در سمت بازندگان تاریخ قرار می‌گیرد یا یک جایی به سمت مردمت برمی‌گردی. حمایت مادی و معنوی‌ات را هم از همین مردم بخواه آقای فوتبالیست.

یادآور می‌شود این ادبیات ارعاب و تهدید و خنجر از پشت به تیم ملی، تکرار همان ادبیات شبکه‌های بدنامی مانند تلویزیون صهیونیستی «اینترنشنال» و صدای آمریکا و رادیو فردا و بی‌بی‌سی و برخی کانال‌های وابسته به گروهک‌های ورشکسته ضد انقلاب در اصرار به چنگ روانی برای بازاندن تیم ایران است. و همان‌گونه که آن رسانه‌های وابسته به سرویس‌های جاسوسی از هفته‌ها قبل در کنار تیم انگلیس علیه تیم ایران می‌جنگیدند، حالا هم کانال وابسته به حزب اتحاد، خود را همرنگ اینترنشنال کرده است.

 

با وجود هزینه‌هایی که بانک‌های مرکزی کشورهای مختلف برای مهار تورم از طریق کند کردن اقتصاد می‌کنند،‌احتمالاً تورم جهانی فعلی به این زودی‌ها مهار نخواهد شد و همچنان به سیر صعودی خود ادامه می‌دهد.

نشریه اقتصادی اکونومیست ضمن بررسی وضعیت فزاینده تورم در جهان نوشت: در حالی که بانک‌های مرکزی اقتصادهای پیشرفته جهان به منظور مقابله با تورم، سیاست‌های انقباضی در پیش گرفته‌اند، ممکن است تورم در سطح جهان کنترل نشود. این به این معناست که با وجود هزینه‌ای که به اقتصادهای جهانی تحمیل می‌شود، ممکن است بازهم این سیاست‌ها به سرمنزل مقصود نرسند. به نظر می‌رسد در‌حالی‌که بیش از هر زمان دیگر سایه رکود بر اقتصاد جهانی سنگینی می‌کند، قرار نیست تورم دست از سر اقتصادها بردارد. در دورانی که تورم تازه خود را در اقتصادهای غربی نشان می‌داد، این مساله تنها به بازارهای کمی محدود می‌شد. این مساله بسیاری از صاحب‌نظران را به این اشتباه انداخت که به محض توقف سیاست‌های انبساطی تورم به سرعت ناپدید خواهد شد. با این حال شواهد چیز دیگری را نشان می‌دهند؛ رشد دستمزد در اقتصادهای پیشرفته با افزایش هزینه کسب‌و‌کارها، موجب شده این هزینه از طریق قیمت‌های نهایی به مصرف‌کنندگان منتقل شود و تورم به شکلی گسترده روند افزایشی به خود بگیرد. نکته ناامیدکننده درباره تورم اینجاست که افزایش سطح دستمزدها چندان تمایلی به توقف ندارد و چشم‌انداز تورم را همچنان در سطح بالایی نگه می‌دارد. این وضعیت سیاستگذاران را در یک دوراهی دردناک قرار می‌دهد: یا با افزایش نرخ بهره فشار مضاعفی به اقتصاد وارد کنند، یا به مارپیچ دستمزد قیمت اجازه دهند تا تورم را همچنان پیش ببرد.

در‌حالی‌که بانک‌های مرکزی اقتصادهای پیشرفته جهان به منظور مقابله با تورم سیاست‌های انقباضی در پیش گرفته‌اند،  مقاومت تورم در برابر کاهش موجب شده برخی کارشناسان بر این باور باشند به‌‌رغم تلاش‌‌ها اقتصاد جهانی وارد رکود شود و تورم همچنان سطح بالایی داشته باشد. 

آمارها حاکی از آن است که سیاست‌های انقباضی بانک‌های مرکزی چندان نتوانسته به کاهش سطح فعالیت کسب‌و‌کارها و بازار کار منتهی شود. در اولین روزهای گرم سال ۲۰۲۲، «رکود اقتصادی» به کلیدواژه پرتکرار جستجوی گوگل در آمریکا تبدیل شد. با‌ این‌حال به نظر می‌رسد این تصور چند ماه زودتر از جدی شدن احتمال وقوع آن در افکار عمومی جا افتاد.

بدتر شدن شرایط اقتصادی در داده‌های زمانی واقعی ظاهر می‌شود. طبق گزارش ماهانه گلدمن ساکس، ماه گذشته میلادی برای اولین‌بار از دوران قرنطینه کرونا در سال ۲۰۲۰ اقتصادهای ثروتمند جهان در حال بروز نشانه‌هایی از کوچک‌تر شدن هستند. 

سوئد، جایی که نرخ‌های بهره بالا به بازار مسکن آسیب می‌زند، به‌سرعت در حال کاهش نرخ رشد است. بریتانیا در حال حاضر تقریبا به طور قطعی در رکود است. در آلمان که قیمت بسیار بالای انرژی باعث تعطیلی صنایع شده است احتمالا در میان کشورهای ثروتمند بدترین وضعیت را دارد.

با وجود این موج رکودی، همچنان سطح بالای مخارج مصرف‌کننده به چشم می‌خورد. آمارهای ذکرشده از وضعیت تورم و رکود کشورهای پیشرفته حاکی از آن است که تورم این کشورها در سه بعد «دامنه»، «دستمزدها» و «انتظارات» بیشتر ریشه دوانده است. زمانی که تورم آغاز شد تنها به چند بازار و کالای خاص محدود بود. در آمریکا بازار خودروهای دست‌دوم، در ژاپن بازار مواد غذایی و در اروپا بازار انرژی با تورم دست‌و‌پنجه نرم می‌کرد. اما در ماه اکتبر و در سبد ۳۶ کشور ثروتمند جهان، بیش از ۶۷درصد کالاها و خدمات، روند افزایش قیمت را در یک سال اخیر تجربه کرده‌اند. از سوی دیگر دستمزدها مسیر آینده تورم را تا حد زیادی ترسیم می‌کنند. وقتی هزینه‌های نیروی کار کسب‌وکارها افزایش می‌یابد، آن‌ها تمایل دارند آن را به شکل قیمت‌های بالاتر به مشتریان منتقل کنند.