شاید زمانی‌که معیار و معمار کبیر انقلاب اسلامی ایران در دهه شصت تعبیر شجره طیبه را برای نهاد بسیج به‌کار برده است و آن را مدرسه‌ای برای عشق آموزی و عشق‌ورزی شاهدان شهید این مرز و بوم معرفی می‌نمود، کمتر کسی این تصور عینی از آیه شریفه «شجره طیبه اصلها ثابت و فرعها و فی السماء» را برای آیندهٔ آن در مسیر تأثیرگذاری بر تحولات داخلی و نظام بین‌المللی در ذهن خود ترسیم و مصور می‌پنداشت.

اما اکنون که بیش ‌از چهل سال این درخت تنومند می‌گذرد و شاهد بسط نفوذ نرم آن از اذهان مردم سرزمین کهن پارسی به کل جهان اسلام حتی فراتر از آن در دنیای مقاومت بر ضد استکبار هستیم و درعین‌حال از سنگر سنگر‌سازان بی‌سنگر سازندگی به حوزه فضا و مرزهای دانش هستیم، به‌خوبی دیگر می‌توانیم درکی صحیح از این کلام روح خدا و حکیم متعالی اسلامی داشته باشیم.

آری امروز اگر بخواهیم در عرصه بین‌المللی، به‌عنوان یک قدرت نوظهور از مؤلفه‌های قدرت خود یاد و نامی به میان بیاوریم، تا در کنار امید به عنایات الهی، پشتوانه قدرت خویش را به جهانیاَن بشناسانیم، به راحتی می‌توانیم از فرهنگ بسیج در حوزه جامعه پذیری اسلامی انقلابی در کنار دو مؤلفه قدرت سرزمین کهن اسلامی ایرانی خود و حاکمیت الهی ولایت‌فقیه در حوزه جغرافیا و فرهنگ سیاسی یاد کنیم و آن را فخری دیگر در کنار همه افتخارات و ابتکارات جامعه ایرانی از کلام نورانی شریعت مقدس دانست که می‌تواند زمینه‌ساز تحولات فکری روحی در جمجمه‌های بشریت برای ظهور جمعه مهدوی بر بستر تمدن نوین اسلامی ایرانی باشد.

از این‌رو بر همگان فرض است تا در این عرصه تحولات شناختی با تمسک به وعده نصرت الهی و توجه به مکتب انسان‌ساز بسیج وارد کارزار جهاد تبیین شده و از طریق بازشناسی مجدد فرهنگ بسیج به عموم مردم در همه سطوح گام استوار دیگر در تحقق بیانیهٔ نورانی گام دوم در حرکت به سوی تمدن نوین اسلامی ایرانی برداشته و خود را آمادهٔ رستاخیز ظهور‌نماییم.

در پایان ضمن گرامیداشت یاد و نام امام و همه شهدای راه بسیج، این هفته را به همه بسیجیان به خصوص به بزرگ بسیجی دوران، حضرت آیت‌الله الامام خامنه‌ای تبریک گفته و از خداوند منان توفیقات روزافزون برای این شجره طیبه را مسألت دارم.