ضرورتی به نام برپایی کرسـیهای آزادفکری
«کرسی آزاداندیشی» چیست؟ برای اینکه بهتر با مفهوم کرسی آزاداندیشی آشنا شویم چه بهتر و بالاتر از اینکه به فرمایشات مقام معظم رهبری رجوع کنیم که اصل مطلب در سخنان ایشان است.
«عزیزان من! روی مسائل فکر کنید تا به نتیجه برسید. نهضت آزاد فکریای که من پیشنهاد کردم در دانشگاه و حوزه راه بیفتد، برای همین است.- به قول رائج بین جوانها، جوگیر نشوید. بحث درست بکنید، بحث منطقی بکنید. سخنی را بشنوید، سخنی را بگوئید؛ بعد بنشینید فکر کنید.- یکی از مسائل مهم که همت مضاعف و کار مضاعف میطلبد، مسئله تولید فکر است؛ کتابخوانی، افزایش معلومات عمومی در زمینههای گوناگون. این کرسیهای آزاداندیشی که ما عرض کردیم، پیشنهاد کردیم در دانشگاهها و در حوزهها به راه بیفتد، میتواند یک جریان سیال فکریِ بسیار با ارزشی را در جامعه به راه بیندازد.- آن کرسیهای آزاداندیشی را که من صد بار- با کم و زیادش- تأکید کردم، راه بیندازید و اینها را هی آنجا بگوئید؛ این میشود یک فضا. وقتی یک فضای گفتمانی به وجود آمد، همه در آن فضا فکر میکنند، همه در آن فضا جهت گیری پیدا میکنند، همه در آن فضا کار میکنند.- شما تجربه این پدر پیرتان را در این زمینه داشته باشید. آنی که کمک میکند به پیشرفت کشور، آزادی واقعیِ فکرهاست؛ یعنی آزادانه فکر کردن، آزادانه مطرح کردن، از هو و جنجال نترسیدن، به تشویق و تحریض این و آن هم نگاه نکردن- آزاداندیشی یعنی آزادانه فکر کردن؛ آزادانه تصمیم گرفتن؛ ترجمهای، تقلیدی و بر اثر تلقین دنبال بلندگوهای تبلیغاتی غرب حرکت نکردن- آزاداندیشی در جامعه ما یک شعار مظلوم است. تا گفته میشود آزاداندیشی، عدّهای فوری خیال میکنند که بناست همه بنیانهای اصیل در هم شکسته شود، و آنها چون به آن بنیانها دلبستهاند، میترسند.
عدّهای دیگر هم تلقّی میکنند که با آزاداندیشی باید این بنیانها شکسته شود. هر دو گروه به آزاداندیشی- که شرط لازم برای رشد فرهنگ و علم است- ظلم میکنند.- شما کرسی آزادفکری سیاسی را، کرسی آزاد فکری معرفتی را تو همین دانشگاه تهران، تو همین دانشگاه شریف، تو همین دانشگاه امیرکبیر به وجود بیاورید. چند نفر دانشجو بروند، آنجا حرفشان را بزنند، حرف همدیگر را نقد کنند، با همدیگر مجادله کنند. حق، آنجا خودش را نمایان خواهد کرد.»
با مطالعه صحبتهای مقام معظم رهبری متوجه چیستی و حتی چرایی و ضرورت برگزاری کرسیهای آزاداندیشی نیز آشنا میشویم، کرسیهایی که برخی از آن در دانشگاهها خیلی کم و شاید در حد صفر بوده و حالا دانشجویان حرفشان را با اغتشاش و توهین میزنند.
کافی است فقط وضعیت برگزاری کرسیهای آزاداندیشی را در یکی از دانشگاههای بزرگ کشور ببینیم تا مظلومیت سخن رهبری را درک کنیم، در دانشگاه صنعتی امیرکبیر از ابتدای امسال تاکنون تنها یک کرسی آزاداندیشی برگزار شده است و دانشگاههای دیگر هم وضعیت بهتری در این زمینه ندارند؛ این در حالی است که بنا به گفته مدیرکل دفتر سیاستگذاری فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم براساس هدف گذاری باید در سه ماهه پاییز حداقل ۳ کرسی آزاداندیشی در هر دانشگاه
برگزار شود.
درباره ضرورت برگزاری کرسیهای آزاداندیشی بسیار صحبت شده و تأکیدات مقام معظم رهبری بر این موضوع نیز نشان اهمیت آن است، اما خوب است نظر مسئولان کشور را هم در این باره بدانیم.
دبیر شورایعالی انقلاب فرهنگی بر افزایش فضای گفتوگو در محیط دانشجویی تأکید بسیار داشته و میگوید: در دانشگاه تهران خانه گفتوگو برگزار میشود، خوب است که در دانشگاهها خانههای گفتوگوی آزاد داشته باشیم تا به پویایی و فعالیت دانشجویان در حوزههای مختلف کمک شود.
رئیسدانشگاه صنعتی شریف نیز معتقد است: مقام معظم رهبری بارها بر برگزاری کرسیهای آزاداندیشی تأکید داشتهاند و ما باید بر برگزاری آن همت کنیم زیرا این کرسیها بر افکار عمومی
تاثیرگذار است.
مدیرکل دفتر سیاستگذاری فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم نیز عقیده دارد باید اساتید و نخبگانی که قدرت جریانسازی فکری دارند به عرصههای گفتمانی مانند کرسیهای آزاداندیشی وارد شوند و اشکال مختلف گفتوگو در دانشگاهها
برگزار شود.
چندی پیش وزیر علوم نیز در گفتوگویی بر اهمیت کرسیهای آزاداندیشی صحه گذاشته و گفته بود: در دانشگاه ظرفیتهای خوبی برای بیان نظرات و عقاید وجود دارد که کرسیهای آزاداندیشی و تریبونهای آزاد نمونههای آن
هستند.
به نقل از فارس، برای اجرای مسائل پراهمیت مانند برگزاری کرسیهای آزاداندیشی تنها کافی است توصیههای مقام معظم رهبری به خوبی از سوی مسئولان اجرا شود.