اخبار ویژه
موفقیت ایران در رکوردشکنی تولید غلات
خشکسالی حریف شکوفایی کشاورزی ایران نشده و رکورد تولید غلات، محصولات دامی و غذا در سال زراعی جاری خواهد شکست. این تازه‌ترین برآورد سازمان جهانی خواربار و کشاورزی ملل متحد(فائو) از جزئیات تولیدات کشاورزی ایران است که در جدیدترین گزارش چشم‌انداز غذایی جهان منتشر کرده است.
روزنامه همشهری ضمن انتشار این خبر افزود: ایران در سال زراعی گذشته
10/4 میلیون تن گندم تولید کرده بود؛ اما در سال زراعی جاری، با وجود تداوم خشکسالی و البته به مدد افزایش نسبی قیمت خرید تضمینی گندم، تولید این محصول استراتژیک در کشورمان 25 درصد رشد کرده و طبق برآورد فائو
به 13 میلیون تن خواهد رسید. این اتفاق در مورد برنج نیز رخ داده و تولید آن 15 درصد
افزایش پیدا کرده است. در جدیدترین گزارش سازمان جهانی خواربار و کشاورزی ملل متحد(فائو) موسوم به چشم‌انداز غذایی جهان، تولید غلات ایران در سال زراعی ۲۰۲۲ میلادی
19/5 میلیون تن برآورد شده است. در گزارش سال گذشته فائو، تولید غلات ایران 16/8 میلیون تن برآورد شده بود و با این حساب، تولید سال 2022 حدود 16 درصد
بیشتر شده است. طبق آمارهای فائو، همزمان با افزایش تولید داخلی غلات در ایران، واردات این محصولات کاهش یافته و کل واردات غلات ایران در سال ۲۰۲۲ بالغ بر 18/3 میلیون تن محاسبه شده که این رقم نسبت به سال قبل ۱۵ درصد کاهش داشته است. آخرین برآوردهای فائو حاکی است کل ذخایر غلات ایران
از 10/3 میلیون تن در سال 2021 به 12/7 میلیون تن در پایان سال ۲۰۲۲ خواهد رسید که بیانگر افزایش 23 درصدی است. براساس داده‌های این سازمان بین‌المللی، از کل ذخایر 12/7 میلیون تنی غلات ایران در سال ۲۰۲۲ بالغ‌بر 8/5 میلیون تن مربوط به ذخایر گندم است و با این حساب، با توجه به ذخایر 6/5 میلیون تنی گندم ایران در سال قبل، ذخیره این غله استراتژیک در کشورمان 2/1 تن معادل
32/8 درصد افزایش پیدا خواهد کرد.
سازمان جهانی خواربار و کشاورزی ملل متحد در گزارش خود، تولید گندم ایران در سال زراعی ۲۰۲۲ را ۱۳ میلیون تن برآورد کرده است که نسبت به تولید 10/4 میلیون تنی سال قبل، رشد قابل‌توجه ۲۵ درصدی داشته است. در مقابل، واردات گندم ایران در همین سال ۳۷ درصد کاهش پیدا کرده و درحالی‌که سال پیش 7/9 میلیون تن گندم وارد کرده بود، امسال فقط ۵ میلیون تن واردات گندم خواهد داشت. این نهاد بین‌المللی همچنین تولید ذرت ایران در سال زراعی ۲۰۲۲ را 1/3 میلیون تن و تولید جو ایران را ۳ میلیون تن برآورد کرده که تغییری نسبت به سال قبل نداشته است. تولید دانه‌های روغنی نیز بدون تغییر نسبت به سال قبل در سطح 900 هزار تن باقی مانده است.
خیلی ضایع شد! این دفعه دیگه اصلا صداشو درنیاریم!
دومین فراخوان گروهک‌های ضدانقلاب از ایرانیان مقیم خارج کشور برای تجمع اعتراضی در روز شنبه گذشته، با شکست مطلق و عدم استقبال کامل روبه‌رو شد به نحوی که اغلب رسانه‌های تبلیغ‌کننده این فراخوان، در روز موعود ترجیح دادند اصلا به روی خود نیاورند که چنان دعوت و تبلیغاتی هم در کار بوده است.
رسانه‌هایی مانند بی‌بی‌سی، سعودی نشنال، رادیو فردا، دویچه‌وله و... از هفته گذشته اعلام کرده بودند «راهپیمایی و تظاهرات بزرگ ایرانیان مقیم خارج، روز شنبه (28 آبان) در ۱۰۰ شهر دنیا برگزار میشود». اما اغلب این رسانه‌ها هیچ خبری از برگزاری تجمعات کذایی منتشر نکردند و تنها صدای آمریکا و رادیو فرانسه بودند که مدعی شدند چند هزار نفر در شهرهای مختلف جمع شدهاند. صدای آمریکا هم سه چهار ویدئوی چندده نفره و بی‌رمق را منتشر کرد که اغلب آنها هم از پشت‌سر افراد بود!
شکست در دومین فراخوان در حالی است که فراخوان قبلی از سراسر اروپا برای تجمع در برلین هم کلا با حضور 35 هزار ایرانی و غیر ایرانی (آفریقایی، اوکراینی و اتباع برخی کشورهای دیگر که با وعده کمک غذایی و مالی به برلین منتقل شده بودند) برگزار شد. و این در حالی بود که یک میلیون و دویست هزار ایرانی در اروپا حضور دارند.
دومین شکست ضدانقلاب و ناکامی حتی در تدارک نمایش چندهزار نفری در حالی است که بنابر دبیرخانه شورای عالی امور ایرانیان خارج از کشور در گزارش سال 1399، حدود چهار میلیون ایرانی در خارج از این کشور اقامت دارند. و در واقع یک‌هزارم ایرانیان مقیم خارج هم به این فراخوان اعتنا نکرده‌اند.
ایستادن شرم‌آور کنار اشرار آدم‌کش و هشدار درباره چرخه خشونت؟!
در حالی که اشرار و تروریست‌ها طی هفته گذشته و در چندین نوبت مرتکب جنایات متعدد در شهرهای مختلف شده بودند،روزنامه هم میهن طبق معمول تحریف‌گری مدعیان اصلاح‌طلبی، برای راه افتادن چرخه خشونت ابراز نگرانی کرد.
این روزنامه در تحلیلی با عنوان «نگرانی از راه افتادن چرخه خشونت» به اتفاقات ناگوار اخیر در ایذه و بوکان و مشهد و... پرداخت و نوشت: «با ادامه ناآرامی‌ها در نقاط مختلف کشور، این روزها شاهد اتفاقاتی هستیم که خروجی آن گاه جان باختن مردم است. جان‌‌های کوچک و خردسال، مادران و پدران، دختر و پسرانی که بزرگ شدهاند و حتی نیروهای امنیتی و بسیجی. فرقی نمی‌کند هر جانی که بی‌جان میشود، ایرانی است و آنچه در این میان دردناک است، تقابل مردم با نیروهای امنیتی است که نتیجه‌ای جز تعارض و درگیری ندارد. اگرچه از دیدگاه برخی مسئولان بخشی از این افراد، اغتشاش‌گرند و باید آنها را از معترضان جدا کرد اما ماحصل شرایط کنونی افتادن جامعه در مدار خشونت است. خشونتی که در برخی جاها به درگیری مسلحانه رسیده است و می‌تواند آغازی برای درگیری‌های بیشتر باشد. در این میان کارشناسان نسبت به این رویه نقد دارند و هشدارهایی درباره حضور گروه‌های تروریستی و منافقان هم می‌دهند. همچنین باور آنها این است که باید شیوه و رویه نسبت به این اعتراضات تغییر کند».
سیدحسن رسولی، استاندار خراسان در دولت خاتمی، درباره حوادث رخ‌داده اخیر و افزایش خشونت‌ها، به هم‌میهن گفت: «آنچه در صحنه اجتماعی و سیاسی کشور جریان دارد، تقابل نسبتا جدی دو جریان کنشگر اصلی است. از یک طرف این حرکت اعتراضی بیشترین مانایی را از نظر زمانی داشته است، زیرا در گذشته این حد از ناآرامی‌ها تداوم نمی‌یافت. به همین دلیل روزبه‌روز خشونت‌ورزی نسبت به گذشته افزایش یافته است. از طرفی نیروهای امنیتی‌ای در صحنه حضور دارند که با هدف تامین امنیت عمومی به مقابله با پیشران‌های این حرکت در سطح شهرهای کشور مبادرت می‌کنند. به نظر می‌رسد که خشونتی که هر دو طرف در تعارض و تقابل با یکدیگر اعمال می‌کنند، نتیجه‌ای جز پیچیده‌تر شدن فضای امنیتی کشور ندارد.»
او ادامه داد: «چنانچه ملاحظه می‌کنید، در روزهای اخیر پدیده ترور که از سال 60 تاکنون کمتر در صحنه اجتماعی کشور بروز و ظهور کرده است، مجددا در حال بازتولید است. متاسفانه در زاهدان، شاهچراغ، ایذه، مشهد، اصفهان، سمیرم، سنندج و سایر شهرها شاهد مبارزه مسلحانه هستیم. به‌عنوان کارشناس امنیتی از تداوم این روند نگرانم و فکر می‌کنم این خشونت‌ورزی طرفین، به مثابه لبه‌های یک قیچی آنچه را که مورد تهدید قرار می‌دهد، امنیت عمومی و آسایش روانی و اجتماعی است. همچنین موجب افزایش مشکلات امنیتی بیشتر میشود.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب افزود: «نگرانی دیگری که دارم این است که به‌طور طبیعی گروه‌هایی مانند داعش و منافقین و سرویس‌های اطلاعاتی و جاسوسی برخی از کشورهای متخاصم و غیردوست، با طولانی شدن این تقابل، سوءتفاهم و نقش‌آفرینی بیشتری پیدا خواهند کرد. اگر جریان و مرجع واسط که می‌تواند در قالب شخصیت‌های حقوقی مانند احزاب و گروه‌ها و در کسوت شخصیت‌های حقیقی مانند افرادی که به‌طور نسبی مورد تایید طرفین باشد، واسطه شوند، منافع ملی کشور و مصالح مردم بهتر تامین میشود و زمینه سوءاستفاده نیز سلب میشود.»
نکته مهم در بررسی رویکرد روزنامه وابسته به غلامحسین کرباسچی و برخی نشریات مشابه این است که طیف مذکور اولاً از بانیان و تحریک‌کنندگان اغتشاشات منتهی به شرارت هستند و ثانیاً تمام توان خود را به کار بستند تا به هر نحو است، آتش اغتشاشات فروکش نکند.
اما چون از ابتدا هم قاطبه مردم با طراحان آشوب همراهی نکردند و به مرور هم صف مردم بیشتر جدا شد،طیف مورد بحث این بار کوشیدند با دفاع ضمنی از اشرار و تروریست‌ها، نگذارند آتش اغتشاش - ولو با جنایت- خاموش شود. به همین دلیل هم هر جا جنایت و شرارت و تروری اتفاق افتاد،ضمن پرهیز از اقدام اشرار تروریست، سعی کردند دست نیروهای انتظامی و امنیتی و قضایی برای برخورد با جنایتکاران را ببندند، بنابراین از خاتمی و برخی گروه‌های اصلاح‌طلب تا نشریات همسو، پشت بعد هر جنایت مزدوران دشمن،نسبت به راه افتادن چرخه خشونت هشدار دادند و مسئولان قضایی و امنیتی و انتظامی متولی امنیت جامعه را از مجازات اشرار برحذر داشتند. برخی از اینها حتی در ماجرای جنایت تروریستی داعش در حرم شاهچراغ، و با وجود پذیرش مسئولیت این جنایت از سوی آن گروهک تروریستی، مدعی شدند نباید در قضاوت ماجرا و معرفی متهمان عجله کرد!
اکنون که بالغ بر 60 نفر از مدافعان امنیت به شهادت رسیده‌اند و همچنین شهروندان بسیاری قربانی اغتشاشات شرارت اخیر شدهاند؛ بی‌تردید دستگاه‌های قضایی و امنیتی باید سراغ همین شاخه سیاسی و رسانه‌ای تحریک آشوب و متولیان برافروخته نگه داشتن آن بروند؛ چرا که در مأموریت آمریکایی - صهیونیستی، کنار دست تروریست‌ها و اشرار اجاره‌ای ایستاده‌اند.
موفقیت بزرگی که اصلاح‌طلبان درباره ونزوئلا سانسور می‌کنند
یک روزنامه اصلاح‌طلب ضمن انکار بسیاری از واقعیت‌های مهم، نوشت؛ ونزوئلا با دیپلماسی (مذاکره با آمریکا) اقتصاد خود را از ابرتورم 3 هزار درصدی نجات داد.
دنیای اقتصاد نوشت: «بررسی‌ها نشان می‌دهد اقتصاد ونزوئلا در یک سال گذشته قدم‌هایی در مسیر رشد و مهار تورم برداشته است. براساس سخنان مادورو، اقتصاد ونزوئلا در سه‌ماهه سوم سال جاری رشد 7/6 درصدی را تجربه کرده است. تحولات اقتصادی این کشور معلول تحولات داخلی و جهانی است.
سیاستگذاران این کشور با تصمیماتی مانند کاهش کنترل ارز، کاهش محدودیت در زمینه واردات و استفاده برخی از شرکت‌ها از دلار توانست قدم در مسیر رشد اقتصادی و کاهش تورم بگذارد. از سوی دیگر آغاز جنگ روسیه و اوکراین و تحریم خرید نفت از روسیه موجب شد کشورهایی مانند آمریکا مذاکرات خود با دولت فعلی ونزوئلا را از سر گرفته و روزنه‌ای برای بازگشت نفت این کشور در بازار جهانی پدید آید. در صورت توافق آمریکا و ونزوئلا، تحریم‌ها علیه این کشور کاهش یافته و ونزوئلا فرصت این را می‌یابد که به بازسازی صنایع نفتی خود بپردازد. در نهایت نیز می‌توان گفت عبور از بحران همه‌گیری کرونا یکی از دلایل بهبود اقتصاد ونزوئلا بوده است.
به گفته بانک مرکزی این کشور تورم سالانه در سال 2021 معادل 686درصد بوده؛ این در حالی است که تورم سال 2020 به میزان 3000درصد بوده است؛ بنابراین در طول یک سال در نبض قیمت‌ها کاهش قابل‌توجهی رخ داده و احتمال تداوم این روند وجود دارد. آخرین آمار منتشر‌شده در مورد تورم ونزوئلا نشان‌دهنده آن است که تورم ماهانه این کشور در اکتبر معادل 6/2 درصد بوده است.
تورم نقطه به نقطه نیز در ماه مذکور 155درصد بوده است. در واقع نزول تورم این کشور از ماه‌های ابتدایی سال 2019 در شیب زیادی قرار گرفته است. بخش دیگری از بهبود وضعیت ونزوئلا به دلیل دیپلماسی جدید این کشور است. ایالات متحده آمریکا در تلاش است روابط خود را با ونزوئلا بهبود ببخشد. پرسش این است که دلیل این مساله چیست؟ برخی معتقدند نفت دلیل اصلی این مساله است. در دوران ریاست‌جمهوری پیشین آمریکا، دونالد ترامپ، تلاش زیادی برای تغییر رژیم در ونزوئلا به کار بست. واشنگتن در سال 2019 بخش حیاتی نفت ونزوئلا را در پاسخ به سرکوب دموکراسی توسط نیکولاس مادورو تحریم کرد. آمریکا همراه با بیش از 50 کشور، رهبر مخالفان مادورو، یعنی خوان گوایدو را به عنوان رئیس‌جمهور قانونی ونزوئلا به رسمیت شناخت؛ همچنین ارتش ونزوئلا را تشویق کرد تا مادورو را سرنگون کند. اما هیچ‌کدام از اقدامات مذکور نتیجه‌بخش نبود. ارتش ونزوئلا به حمایت از مادورو یا به عبارت دیگر کسی که ونزوئلا را با فروش نفت به چین و سایر متحدانش سر پا نگه داشته پرداخت. آغاز جنگ روسیه و اوکراین و ممنوعیت واردات نفت روسیه موجب شد کشوری مانند ایالات متحده آمریکا به دنبال منابع جدید انرژی باشد. در همین راستا دولت جو بایدن هیات‌هایی را به کاراکاس فرستاد؛ این هیات‌ها در مورد کاهش تحریم‌های ایالات متحده گفت‌و‌گو کردند تا در ازای آن آمریکا عملیات نفتی خود را در ونزوئلا گسترش دهد. اما پیش از آنکه این اتفاق رخ دهد آمریکا از ونزوئلا می‌خواهد مادورو مذاکرات متوقف‌شده با مخالفان سیاسی ونزوئلا در مکزیک را از سر بگیرد. می‌توان گفت آمریکا به دنبال این است که از طریق اصلاحات دموکراتیک در ونزوئلا راه را برای انتخابات آزاد این کشور در سال 2024 باز کند».
آنچه در تحلیل روزنامه دنیای اقتصاد از قلم افتاده یا خلاف واقع است، چند نکته است. این که نه دیپلماسی و مذاکره محض، بلکه مقاومت بود که ورق تحولات میان آمریکای ابرقدرت و یک کشور آمریکای لاتین را برگرداند. در واقع آمریکا ناچار شد از گارد صریح براندازی و حمایت از یک شورشی به نام گوایدو که ریاستش را قریب‌الوقوع وانمود می‌کردند- عقب‌نشینی کند و به مذاکره با دولت قانونی ونزوئلا برای سرازیر شدن نفت به بازار بپردازد. نکته مهم دیگر در این مقاومت پیروز، نقش ایران در حمایت از دولت قانونی نیکلاس مادورو می‌باشد. ایران با حمایت‌های دیپلماتیک، اقتصادی و فنی توانست از زمین خوردن حوزه نفت و برق و مهندسی ونزوئلا جلوگیری کند و ضمن به شکست کشاندن نقشه آمریکا، تحریم‌ها را دور بزند. همکاری‌های گسترده با ونزوئلا، همچنان که برای کاراکاس مفید بود، در بسیاری از بخش‌های تحریمی هم به کمک ایران آمد و عملکرد بخشی از تحریم‌های نفتی و غیر نفتی را شکست؛ که در این میان نقش شهید سلیمانی در گسیل برخی مهندسان برای حل مشکلات فنی ونزوئلا، ماجرایی مفصل و خواندنی است.