یک نفر از اصحاب امام صادق(ع) نزد آن حضرت آمد و گفت: یا ابن رسول‌الله! شنیدم که پسرعمویت به شما ناسزا می‌گوید و نسبت به شما بدگویی می‌کند! حرف‌های آن شخص سخن‌چین که تمام شد، امام صادق(ع) شروع به نماز خواندن کرد، آن مرد سخن‌چین گمان کرد که امام صادق(ع) پسرعمویش را در نماز نفرین خواهد کرد، ولی برخلاف تصور او، پس از آنکه حضرت دو رکعت نماز خواندند، برای پسرعموی خود چنین دعا کردند: ای پروردگارم! من او را بخشیدم و تو، جود و کرمت از من بیشتر است، پس او را ببخش و به واسطه این عمل مجازاتش مکن! با شنیدن این دعا، آن مرد سخن‌چین با شرمندگی از جای خود برخاست و رفت.(1)

____________

1- جامع‌الاحادیث‌الشیعه، ج7، ص457