امام علی(ع) می‌فرماید: قرآن را فرا گیرید که آن نیکوترین سخن است و به فهم عمیق آن دست یابید که آن مایه خرمی و خوشی دل‌ها است و از نور آن شفا بجویید که آن شفای بیماری‌های روحی است و آن را نیکو تلاوت کنید که سودمندترین قصه‌ها است و کسی که به علم خویش عمل نکند، همانند نادان سرگردانی است که به هوش نمی‌گراید و چون عالم است، حجت بر او گران‌تر و حسرت او بیشتر و ملامت و سرزنش او در پیشگاه خدای سبحان بیشتر است.» (1)

____________

1- نهج‌البلاغه، خطبه 110