روزنامه زنجیره‌ای اعتماد ادعا کرد دلیل توافق حزب‌الله با اسرائیل، وجود رسانه‌های آزاد در لبنان است.

این روزنامه می‌نویسد: هنگامی که خبر موافقت حزب‌الله لبنان با موضوعات مورد اختلافات میان اسرائیل و لبنان منتشر شد، برخی تعجب کردند چگونه ممکن است که آنان با سوابق شناخته شده ضد اسرائیلی و ارتباط با ایران به چنین توافقی تن دهند؟ زیرا این توافق گرچه معادل به رسمیت شناختن صریح و مستقیم اسرائیل نیست، ولی می‌توان گفت که به‌صورت «دوفاکتو» طرف مقابل را به رسمیت شناخته‌اند و البته همین برای اسرائیل کافی است. به عبارت دیگر اگر نه رسما ولی به‌طور عملی یکدیگر را به رسمیت شناخته‌اند. این وضع را چگونه می‌توان تحلیل کرد؟ به‌ویژه آنکه حزب‌الله لبنان روابط بسیار نزدیکی با ایران دارد و با اطمینان می‌توان گفت که بدون تایید ضمنی یا صریح ایران چنین نمی‌کند. به نظر بنده پاسخ اصلی را باید در رسانه آزاد جست‌وجو کرد.

رسانه آزاد است که هر قدرت یا هر فرد یا نهادی را پاسخگو و شفاف کرده و در نهایت انعطاف‌پذیر می‌کند و اگر رسانه آزاد باشد، ممکن نیست که رهبران سیاسی و احزاب لبنانی مطابق میل اقلیت محدودی عمل کنند و واقعیت‌ها را نادیده بگیرند. این رسانه آزاد است که آنان را به چالش می‌کشد.

اعتماد می‌افزاید: بند ناف لبنان را با بحران تمام‌نشدنی بریده‌اند، پس چرا به رغم تنوع مذهبی و سیاسی شدید، همچنان نوعی از وحدت را در این کشور شاهدیم؟ قطعا این مسئله تک‌عاملی نیست، به‌ویژه وضعیت جغرافیایی آن مهم است، ولی این برای وحدت کافی نیست. ویژگی مهم و منحصر‌به‌فرد لبنان آزادی مطبوعات و رسانه آن است و این ویژگی نیز همزاد با همان بحران همیشه بوده و هست و اکنون نیز کماکان می‌توان گفت که آزاد‌ترین نظام رسانه‌ای را در کل منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا دارد. 

این ویژگی رسانه‌ای دو اثر مهم دارد؛ اول، فراهم کردن گفت‌وگو در عرصه عمومی میان همه نیرو‌های سیاسی موجود است. آنان در حالی که یکدیگر را می‌کشتند، همزمان و در عمل با یکدیگر گفت‌وگو می‌کردند. سنت گفت‌وگوی حضوری و رسانه‌ای در آنجا قوی است. این سنت به تنهایی موجب کاهش کدورت‌ها می‌شود.

این سنت اثر مهم دیگری هم دارد. در جامعه‌ای که آزادی رسانه هست، چیز چندانی برای تاریخ باقی نمی‌ماند که هر روز کسی بخواهد آن را نبش قبر کند و گروه‌های اجتماعی را به جان هم بیندازد. تقریبا همه آنچه در این تاریخ پرتلاطم می‌گذرد شفاف است، حتی اگر در طول زمان هم برخی اطلاعات جدید به دست آید، آنچنان نیست که تصویر قبلی را مخدوش کند.

بنابراین در نظامی که رسانه آزاد دارد، تاریخ، صندوق مهر و موم شده‌ای نیست که هر از گاهی کسی بخواهد آن را باز کند و سندی و خبری از آن درز دهد. تاریخ به گذشته مربوط است و نظام رسانه‌ای آزاد، مردم را مشغول سیاست‌ورزی برای حال و آینده می‌کند.

با این ملاحظات به گمانم روشن است که چرا حزب‌الله و سیدحسن نصرالله مجبورند یا به تعبیری مسیری را برای سیاست انتخاب می‌کنند که خیر و صلاح مردم و طرفداران آنان را تامین می‌کند. آنان هر روز و هر ساعت در رسانه‌ها و در مجلس لبنان و در دولت لبنان در حال تعامل و تفاهم و گفت‌وگو با احزاب و گروه‌های دیگر و حتی با خودشان هستند. هر لحظه زیر ذره‌بین خبرنگاران و رسانه‌ها و نهاد‌های مدنی هستند. از این‌رو اختلافات عمیق خود را در ذیل چارچوبی وحدت‌بخش حل می‌کنند».

نویسنده متن (عباس عبدی متهم پرونده فروش اطلاعات به بیگانگان) از چند جهت تجاهل و مغالطه کرده است. نخست اینکه هیچ‌‌گونه توافقی میان حزب‌الله و رژیم صهیونیستی منعقد نشده است. توافق میان دولت لبنان با سازمان ملل، بر سر تعیین بخشی از مرز دریایی با کشور فلسطین اشغالی صورت گرفته است. در طرف مقابل هم رژیم صهیونیستی به‌صورت غیرمستقیم به‌عنوان اشغالگر سرزمین فلسطین با سازمان ملل مستقیم طرف بوده است.  هیچ‌گونه جلسه مشترک یا مستقیمی میان دو طرف به دلیل تاکید دولت لبنان بر غیرقانونی بودن دشمن صهیونیستی برگزار نشده است. نمایندگان رسمی دولت لبنان حتی حاضر به حضور در یک مکان مشترک و گفت‌وگوی غیررسمی و غیرمستقیم با دشمن اشغالگر سرزمین فلسطین نشده و جلسه امضای توافق نیز این‌گونه برگزار شد که پس از امضای قرارداد توافق با سازمان ملل و خروج نمایندگان دشمن صهیونیست از جلسه و خروج «آنها به وسیله کشتی از آب‌های بین‌المللی و ورودشان به ساحل فلسطین، نمایندگان لبنان وارد محل استقرار نماینده سازمان ملل شده و قرارداد را به امضا رساندند. اسرائیل برای اولین بار در طول تاریخ اشغالگری‌اش این چنین تحقیر شد.

ثانیا رسانه‌ها در هر کشور مهم هستند اما رسانه‌ها نبودند که جنوب لبنان را از اشغال رژیم صهیونیستی در آوردند و صهیونیست‌ها را برای اولین بار در طول تاریخ اشغالگری‌اش وادار به عقب‌نشینی خفت‌بار کردند و ضربه دوم را در جنگ سی و سه روزه سال 2006 زدند، بلکه مقاومت حزب‌الله بود که صهیونیست‌ها را تحقیر کرد و این در حالی است که غربگراهای وطن‌فروش لبنانی- همانند وطن‌فروشان غربگرای ایرانی- در طول چهار دهه مقاومت و جان‌فشانی پرزحمت حزب‌الله، مشغول خیانت و لاس‌زدن با صهیونیست‌ها بودند و اگر نسخه آنها پیش می‌رفت، لبنان اکنون همانند فلسطین زیر پوتین اشغالگران صهیونیست بود.

دولت لبنان وقتی توانست صهیونیست‌ها را از میدان گازی عقب براند، حزب‌الله قدرت‌نمایی نظامی و تهدید جدی به نظامی حزب کرد. به همین دلیل هم نتانیاهو گفت توافق با لبنان، توافق تسلیم محض در برابر حزب‌الله است.

 

رئیس اسبق کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس می‌گوید؛ دعاوی آمریکا و غرب درباره به‌کارگیری پهپادهای ایرانی در جنگ اوکراین به دلایل مختلف پذیرفتنی و مسموع نیست.

حشمت‌الله فلاحت‌پیشه درباره ادعاهای مطرح شده علیه ایران، به روزنامه آرمان گفت: براساس کنوانسيون‌هاي بين‌المللي در صورت بروز جنگ بين دو کشور اعلام بي‌طرفي و جانبداري از يک کشور در جنگ کفايت مي‌کند و کشوري که درباره يک جنگ اعلام بي‌طرفي مي‌کند از نظر حقوق بين‌الملل نبايد در مظان اتهام قرار بگيرد. البته از اين موضوع درباره ايران سوءاستفاده‌هاي زيادي صورت گرفته است. در طول جنگ هشت ساله ايران و عراق، 36 کشور و در حدود350 شرکت آمريکايي و اروپايي از صدام حمايت مي‌کردند و به وي اسلحه و ادوات جنگي مي‌فروختند. برخي از کشورهاي اروپايي و آمريکايي در مجهز کردن صدام به سلاح شيميايي نيز نقش داشتند. به همين دليل طرحي در مجلس هشتم توسط بنده مطرح شد که در نهايت نيز به تصويب مجلس رسيد. در اين طرح موضوع احقاق حق قربانيان ايران نسبت به جناياتي که صدام مرتکب شده بود مطرح شد. هدف از ارائه اين طرح نيز شکايت از شرکت‌هاي خارجي بود که صدام را در جنگ عليه ايران مجهز کرده بودند. نکته مهم در اين زمينه اين است که همه36 کشوري که در جنگ ايران و عراق از صدام حمايت مي‌کردند به صورت رسمي اعلام بي‌طرفي مي‌کردند. 

وی افزود: در شرايط کنوني بالاترين تنوع تسليحاتي در جنگ‌هاي دنيا امروز در جنگ اوکراين قابل مشاهده است. در اين جنگ از کشورهاي مختلف از ترکيه گرفته تا آمريکا تسليحات وجود دارد. اين وضعيت درباره اغلب کشورهاي اروپايي نيز وجود دارد و اغلب اين کشورها به اوکراين تسليحات نظامي داده‌اند. اين در حالي است که ايران که نزديک به 30 سال است با روسيه ارتباط نظامي دارد در زمينه پهپادها مورد اتهام قرار گرفته است.

فلاحت‌پیشه همچنین گفت: اتفاقي که امروز در اوکراين رخ داده نقض بي‌طرفي ايران به شمار نمي‌رود. ضمن اينکه موضوع پهپادهاي ايراني در جنگ اوکراين را گنده کرده‌اند و بيش از اندازه به آن پرداخته‌اند. نکته ديگر اينکه تا زماني که آمريکايي‌ها از گزينه نظامي عليه ديگر کشورها استفاده مي‌کنند ترديد نکنيد که هر جايي که سلاح آمريکايي مورد استفاده قرار مي‌گيرد به يک محل آزمايش براي مقابله با تسليحات آمريکا و ناتو تبديل مي‌شود. در شرايط کنوني نيز در جنگ اوکراين از طالبان گرفته تا کشورهايي مانند کره شمالي که آمريکا همواره آنها را به جنگ تهديد مي‌کنند از جنگ اوکراين به عنوان يک مانور و آزمايشي براي مقابله با تجهيزات آمريکا و ناتو استفاده مي‌کنند. اين شرايطي است که آمريکايي‌ها به وجود آورده‌اند. به همين دليل من معتقدم آقاي زلنسکي بايد اين نکته را نيز در نظر بگيرد که بخش عمده مقابله با سياست‌هاي آمريکا و ناتو از سوي کشورهايي است که همواره از سوي آمريکا به جنگ و مقابله تهديد شده‌اند. 

 

در حالی که صادرات نفت کشورمان در سال 1399 حتی 

تا زیر 100 هزار بشکه در روز کاهش پیدا کرده بود، اکنون صادرات نفت ایران، رکورد 50 ماه اخیر را شکسته است.

به گزارش روزنامه ایران، حدود 50 ماه از زمان خروج آمریکا از برجام و دوران تحریم نفت ایران می‌گذرد. در این مدت، فروش نفت خام و میعانات گازی اگرچه صفر نشد، ولی در برخی دوره‌ها از جمله سال 1399 به ارقامی کمتر از 100 هزار بشکه در روز نیز سقوط کرد. در دولت سیزدهم اما شرایط تغییر کرد و میزان فروش نفت به‌واسطه بازار‌سازی و بازاریابی 40 درصد بیشتر شد. حالا شنیده می‌شود که میزان صادرات در ماه گذشته به بالاترین رقم طی چند سال اخیر رسیده است.

در ماه اکتبر 2022 صادرات نفت کشور به بالاترین رقم 50 ماه اخیر رسید. بعد از تحریم‌های آمریکا سابقه نداشته که این حجم از نفت ایران در یک ماه به فروش برسد، آن هم در شرایطی که در این ماه فشار‌های تحریمی آمریکا در شدیدترین حد خود قرار دارد. بازارهای جدیدی در این ماه به بازار نفت ایران اضافه شد که در افزایش فروش بی‌تاثیر نبود. در همین حال تقاضای مشتریان نیز در این ماه برای ذخیره‌‌سازی بیشتر شد. در ماه گذشته بیش از 40 درصد نسبت به ماه پایانی دولت دوازدهم بوده. درخصوص دریافت پول نفت، نیز شرایط مانند ماه‌های گذشته است. با وجود تحریم‌های بانکی اما پول فروش نفت توسط بانک مرکزی دریافت می‌شود و فروش نسیه نداریم. 

در حالی که چند ماهی است برای تشدید تحریم‌های نفتی ایران، آمریکا از هیچ اقدامی صرف‌نظر نکرده و حتی در آب‌ها به نفتکش‌های ایران حملات متعددی صورت گرفته، وزیر نفت می‌گوید: «صادرات نفت خام ایران بدون هیچ مشکلی به بازارهای هدف در حال انجام است.»

کارشناسان می‌گویند که ایران دیگر راه خنثی‌سازی تحریم‌های نفتی را پیدا کرده است. از جمله ممدوح سلامه اقتصاددان بین‌المللی نفت و استاد اقتصاد انرژی دانشگاه تجارت ESCP اروپا در لندن می‌گوید: «ایران هنر کاهش اثرات نامطلوب تحریم‌ها و خنثی‌‌سازی آنها را به کمال رسانده است. میزان صادرات نفت ایران در شرایط کنونی محرمانه است اما شنیده می‌شود که ایران حدود 1.2 تا 1.5 میلیون بشکه در روز نفت صادر می‌کند که دو سوم آن بر خلاف تحریم‌های آمریکا به کشور چین می‌رود.

ایران در ماه‌های اخیر پالایشگاه داری فراسرزمینی را در بیش از 6 کشور دنبال کرده که علاوه‌بر تحقق این آرزوی دیرینه و ایجاد همبستگی اقتصادی و سیاسی میان کشورها، افزایش صادرات نفت را نیز به همراه داشته است. از جمله راه‌اندازی نخستین پالایشگاه فراسرزمینی به نام ال‌پالیتو در ونزوئلا که پالایش روزانه 100 هزار بشکه نفت خام میدان‌های کشور در این پالایشگاه را طی دو ماه گذشته به دنبال داشته است. موضوع دیگر افزایش تعاملات با خریداران نفت خام به‌ویژه خریداران سنتی بوده است، به طوری که در یک سال اخیر کشور چین، بزرگ‌ترین خریدار نفت ایران، علاوه‌بر افزایش واردات، حتی 3 بار به‌طور رسمی خرید نفت ایران را اعلام کرد. در حالی که در شرایط تحریم و با وجود تحریم‌های ثانویه علیه خریداران، نفت ایران در بازار خاکستری و به شکل محرمانه صادر می‌شود.

 

مشاهده تاثیر تسلیحات ایرانی، معادلات کشورهای غربی درباره قدرت تسلیحات‌سازی ایران را عوض کرده است.

وب‌سایت امنیتی - نظامی «اسرائیل دیفنس» در رابطه با ارتقای توانایی تسلیحاتی ایران نوشت: حجم مبادلات گسترده و موفقیت محصولات ایرانی در گذشتن از آزمون‌های کیفی روس‌ها، نشان‌دهنده این است که ایران توانسته به تولید تجاری، طراحی مهندسی پایدار و زنجیره تامین مطمئن برسد و فاصله خود را با غرب پر کند. می‌توان فرض کرد که بخشی از قطعات مورد نیاز برای تولید شاهد ۱۳۶ به ایران وارد می‌شود. این یک نکته فرعی است. ایران با تحریم‌های شدید سازمان ملل، آمریکا و اروپا توانست چنین ظرفیت صنعتی را ایجاد کند. این بدان معناست که صنعت پهپادهای تهاجمی ایران قابل اعتماد است و از نظر زنجیره تامین در برابر تحریم‌های غرب مقاوم است و می‌تواند صدها یا هزاران پهپاد تهاجمی را در سال تامین کند. نرخ تولید ایران، بیشتر از صنایع دفاعی اسرائیل است.

برای مقایسه، شاهد ۱۳۶ یادآور پهپاد هارپی اسرائیلی است که توسط صنایع هوافضای اسرائیل ساخته شده است. با وجود شباهت آشکار این ابزار، تاکنون هیچ مدرکی مبنی بر کپی‌برداری از پهپاد اسرائیلی توسط ایرانی ها وجود ندارد.

برای ارتش اسرائیل، می‌توان چندین نتیجه گرفت: اول، تسلیحات ایرانی به خوبی کار می‌کنند. در اسرائیل پس از حمله به عربستان سعودی در سال ۲۰۱۹ این مسئله را درک کردند. این بدان معناست که ایرانی‌ها می‌توانند به مرور زمان پهپادهای تهاجمی را به تعداد مورد نیاز برای خود فراهم کنند. این پهپادها دقیق هستند و قادرند زیرساخت‌های نظامی را در جلو و غیرنظامی را در عقب تهدید کنند.

دوم، این پهپادها تأثیر روانی بر جمعیت دارند. انتظار می‌رود تأثیر روانی چنین پهپادی بر نیروگاه‌ها یا مراکز شهری و بر روحیه اسرائیلی‌ها، فشارهای وارده بر دولت در زمان جنگ تأثیر بگذارد.

سوم، استفاده پر ازدحام از پهپادها. ما هنوز توانایی‌های ازدحامی پهپادهای ایرانی را ندیده‌ایم. با این حال، پرتاب پهپاد به صورت گروهی و محدود مشاهده شد. چنین سناریویی باید در اسرائیل مورد توجه قرار گیرد. هنوز مشخص نیست که سامانه‌های پدافندی اسرائیل چگونه می‌تواند با تعدادی زیادی پهپاد شاهد ۱۳۶ یا مشابه آن مقابله کند.