مجمع دانشگاهیان انقلاب اسلامی خطاب به ملت ایران بیانیه‌ای صادر و در آن تاکید کرد: ناکارآمدی ناشی از عملکرد ضعیف کارگزاران دولت گذشته در عرصه‌های گوناگون پیامدهای ناگواری را برای کشور ایجاد نموده که برون‌رفت از آن نیازمند یک رویکرد تحولی و برنامه همه‌جانبه و البته چابک است اما متأسفانه برخی از اجزا و عناصر نظام حکمرانی، همچنان مطابق روند گذشته عمل می‌نمایند.

در بخش‌هایی از متن این بیانیه آمده است:

«در این روزهای پرهیاهو که دیگربار پرچم سیاه فتنه‌گری برافراشته شده و اردوگاه شیطان برای اهداف پلید خود مشغول یارگیری مجدد است، یک‌بار دیگر حضور پرشور و سرشار از بصیرت شما در حمایت از آرمان‌های انقلاب اسلامی ایران، برگی نوین در تاریخ مجاهدت‌های این مرز و بوم به یادگار گذاشته است.

سال‌های متمادی است که جریان استکبار در مسیر دشمنی کینه‌توزانه با انقلاب اسلامی ایران، تمام ابزارهای پیدا و پنهان را به کار‌انداخته، اما هربار با سرخوردگی و شکست مجبور به عقب‌نشینی شده است؛ و در این روزها در حالی‌که در مسیر افول و از دست دادن سلطه جهانی خود است، بار دیگر بخت و اقبال خود را می‌آزماید که آیا خواهد توانست ایران قوی را در تلاطم فتنه‌گری و آشوب خیابانی زمین گیر کند تا شاید اجازه ندهد صدای حق‌خواهی ملت مجاهد ایران به گوش مظلومان عالم برسد؛ که خود به یقین می‌دانند اگر این ندای آخرالزمانی در عالم طنین ‌افکن شود این حرکت رو به رشد تبدیل به الگویی جهانی خواهد شد و آن ‌هنگام، ستون‌های استحکام استکبار فرو خواهد ریخت و نظمی نوین بر نظامات سیاسی اقتصادی و فرهنگی دنیا حاکم خواهد شد.

گرچه برخی مشکلات داخلی و بعضی از نقیصه‌های مدیریتی باعث نارضایتی مردم شده است و طبقه محروم و مستضعف جامعه را به‌خاطر گرفتاری‌های اقتصادی در مضیقه و تنگنا قرار داده است اما به ‌هر تقدیر دشمنی دشمنان قسم‌خورده بیش از هر زمان دیگر، نیات پلید خود را بر واژگونی هویتی این مردم مقاوم و شکستن اراده‌ها متمرکز ساخته است.

پس در همین نقطه تاریخی است که ایران عزیز ما، در دامن ملتی با چنین عظمت، نظاره‌گر وضعیتی است که دشمنان پرکینه و زخم‌خورده، به‌خصوص شیطان بزرگ آمریکای جنایتکار و اذناب منطقه‌ای و غربی آن، بیش از هرزمان دیگر تدارک ویژه دیده‌اند؛ تدارکی چند وجهی، از فشار همه‌جانبه سیاسی تا تحریم فلج‌کننده اقتصادی، تا جنگ هزار خنجر و نبرد پیچیده شناختی رسانه‌ای؛ اما به وعده‌های خداوند قهار باور داریم که در این گردنه پر افت و خیز، قهرمان تاریخ، شما ملت شریف و بصیر ایران خواهید بود. پس باید همگان در برابر عظمت بی‌مانند شما سر تسلیم فرود آورند و آینده درخشانی را به ایران اسلامی بشارت دهند.

اما در این مجال سخنی با آشوبگران و فتنه‌انگیزان داخلی و خارجی نداریم که سرانجام آنان معلوم است: «هوَ الَّذی أَرسَلَ رَسولَه بِالهُدى‏ و دینِ الحَقِّ لِیُظهِرَه عَلَى الدّینِ کُلِّهِ و لَو کَرِهَ المُشرِکُون»؛ چراغی را که ایزد برفروزد، هر آن‌کس پف کند ریشش بسوزد.

اما سخنی با کارگزاران و دولت‌مردان، نمایندگان و مدیران اجرایی و در انتها با دست‌اندرکاران آموزش عالی مطرح می‌کنیم:

1- پیام حضور مردم در حماسه انتخابات ریاست‌جمهوری، پیام تحول و پیشرفت بوده است؛ آنچنان که شخص آقای دکتر رئیسی نیز همواره بر این رویکرد تأکید داشته و با منطق روشن کوشیده است زمینه‌ساز امیدآفرینی و ایجاد اعتماد بین مردم و نظام حکمرانی باشد. اما مرور پرونده یک سال و نیمه دولت نشان می‌دهد هنوز که هنوز است در مسیر تحول‌خواهی ملی تنگناهای بسیاری موجود است آنچنان‌که در برخی بخش‌ها، باقیمانده نگاه‌های واداده و انفعالی سابق مسیر تحقق وعده‌ها و شعارها را با بن‌بست مواجه کرده است. ناکارآمدی ناشی از عملکرد ضعیف کارگزاران دولت گذشته در عرصه‌های گوناگون پیامدهای ناگواری را برای کشور ایجاد نموده که برون‌رفت از آن نیازمند یک رویکرد تحولی و برنامه همه‌جانبه و البته چابک است اما متأسفانه برخی از اجزا و عناصر نظام حکمرانی، همچنان مطابق روند گذشته عمل می‌نمایند.

2- تداوم رکود و سکون در روند اشتغال، نحوه جذب و به‌کارگیری افراد و بروکراسی حاکم، تعلل در وعده داده شده بابت تولید مسکن و حفظ ارزش پول ملی، تداوم شکاف بین درآمد و قدرت خرید مردم، بی‌ثباتی قیمت‌ها، عدم توزیع عادلانه منابع و امکانات، فسادهای پنهان، و سخت و دشوار شدن زیست اقتصادی مردم در تأمین معیشت، مسکن، بهداشت و سلامت، آموزش، رفاه، تماما هشدارهایی است که دولت را بیش از پیش مسئول می‌کند که هرچه سریع‌تر و عمیق‌تر برای برنامه‌های تحولی قیام کند.

برای این مهم لازم است دولت محترم برش‌های مهمی از رویکرد تحولی خود را به انتخاب و گزینش مدیران همراه، باورمند و دارای قابلیت و ظرفیت مناسب پیشرفت معطوف بدارد و از سعی و خطا در انتصابات و شکل‌دهی ساختارها اجتناب کند. همزمان با این مسئله، ضرورت دارد دولت آقای دکتر رئیسی در اجماع‌‌سازی و ایجاد مشارکت عمومی تلاش‌های مؤثرتری را به منصه ظهور برساند.

3- جهت دیگر از برنامه‌های تحولی باید معطوف به مسائل فرهنگی و اجتماعی کشور باشد؛ چراکه به نظر می‌رسد پروژه عرفی‌‌سازی و غربی‌‌سازی نسل‌ها و تلاش برای تغییر زیرساخت‌های نگرشی و شناختی جامعه در امر تربیت و تعلیم، با جدیت در حال پیگیری است؛ اینچنین است که شاهد بحران‌های فراوان و نو شونده در عرصه‌های اجتماعی هستیم که گاهی جلوه‌هایی از آن در کف خیابان و در مطالبات سرگردان آشوب‌طلبانه نمایش داده می‌شود.

باید مجددا به عنوان جامعه دانشگاهی گوشزد نمود که فرهنگ با جبر و ایجاب حاصل نشده و با جبر نیز تغییر نمی‌کند. اصلاح و تداوم فرهنگ غنی ایرانی اسلامی مستلزم آموزش و فرهنگ ‌سازی صحیح مبتنی بر آموزه‌های دینی و رافت اسلامی است.

4- با درک عمیق از پیامدهای این پروژه مخرب و مستمر، منطقی است که دولت محترم به دو وزارتخانه مهم آموزش عالی و آموزش و پرورش توجه بیشتری نماید. رصد عملکرد وزارت علوم در این ماه‌ها این نگرانی را نزد دانشگاهیان برجسته کرده است که ظاهرا تمایزات ویژه‌ای در عملکرد و رویکرد متصدیان وزارت علوم نسبت به متولیان دولت قبل دیده نمی‌شود و این قطار خسته، همچنان بر همان ریل قدیمی پیش می‌راند! نظیر این معنا با ابعاد متفاوتی در وزارت آموزش و پرورش نیز به چشم می‌آید.

مرور اتفاقات اخیر دانشگاه‌ها و نوع کنشگری سیاسی دانشجویان نخبه و آسیب‌شناسی آن به‌خصوص آنچه که در دهم مهرماه در دانشگاه شریف و ایضاً در سایر دانشگاه‌ها گذشت بیانگر اختلال در برنامه‌های دانشگاه تمدن‌ساز است؛ هرچند تعطیلی کرسی‌های آزاداندیشی که اخیرا احیای آنها مورد تاکید دولت محترم قرار گرفته در ارائه آزادانه نقدهای منصفانه در محیط‌های دانشگاهی بر شکل گیری مطالبات و گاها هتاکی‌های سطحی در بدنه دانشجویان بی‌تاثیر نبوده است گویی نظام آموزش عالی در طول این سالیان از درون تهی شده و کارکردهای تربیتی و توان‌افزایی خود را از دست داده است.

5- شاید فرصت زیادی پیش‌رو نباشد؛ پس نباید موج حوادث دیگر ساخته باعث شود دولتمردان نسبت به وظایف تحولی خود بی‌اعتنایی کرده و اقدامات زیرساختی و راهبردی را به زمانی دیگر موکول سازند.

این‌جاست که باید با پیشرانی علم و‌اندیشه و با محوریت دانشگاهیان و حوزویان آگاه و دلسوز، مراتب تحول و بازتنظیم ساختارها و روندها در دستور کار دولت محترم قرار گیرد تا ضمن اصلاح و ترمیم شاخص‌های اقتصادی و پیگیری مجدانه وعده‌های انتخاباتی دولت در حوزه مسکن، اشتغال و حفظ ارزش پول ملی، گره برخی مسائل درهم تنیده کشور باز شود و در آستانه تنظیم و تصویب برنامه هفتم توسعه، گام‌های پیشرفت این کشور در تمام حوزه‌ها به استواری و استحکام برداشته شود.»