به نوشته مجله آمریکایی نشنال اینترست «براساس توافق ژنو برنامه هسته‌ای ایران متوقف شده و در برخی قسمت‌ها به عقب رانده شده است».
این هفته نامه می‌افزاید: براساس گزارش جدید آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، ایران میزان غنی‌سازی اورانیومش را به 5 درصد محدود کرده است و میزان ذخایر آن را به کمتر از 7800 کیلوگرم رسانده است. همچنین 200 کیلوگرم اورانیوم 20 درصد غنی شده‌اش را هم رقیق کرده است تا در راکتور تحقیقاتی تهران مصرف شود. ایران همچنین توسعه راکتور آب سنگین اراک را متوقف کرده و برای شفاف شدن برنامه هسته‌ای‌اش به بازرسین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، اجازه داده تا بازرسی‌های روزانه از تأسیسات هسته‌ای نطنز و فوردو داشته باشند.
نشنال اینترست خاطرنشان کرد: مسلماً سخت‌ترین موضوع برای توافق، تعیین ظرفیت غنی‌سازی ایران می‌باشد. ایران اعلام کرده است که برای کاهش وابستگی‌اش به بازارهای بین‌المللی به منظور تأمین سوخت نیروگاه آب سبک بوشهر، به 200 هزار سانتریفیوژ نسل IR-1 نیاز دارد. البته تا سال 2021 روسیه متعهد به تأمین سوخت نیروگاه هسته‌ای بوشهر است. از سوی دیگر گروه 5+1 خواستار این است که ایران از 19 هزار سانتریفیوژ فعلی که 10 هزار دستگاه آن مشغول به فعالیت هستند، حداکثر 4 هزار سانتریفیوژ را حفظ کند تا زمان فرار هسته‌ای ایران به بیش از شش ماه افزایش پیدا کند. 5+1 معتقد است برای نیروگاه بوشهر بهترین روش، تمدید قرارداد فعلی با روسیه می‌باشد.
هفته نامه آمریکایی نوشت: دومین مسئله‌ای که 5+1 و ایران با آن روبه‌رو هستند، مدت زمان اجرای توافق جامع است. گروه 5+1 به دنبال توافقی است که چند دهه طول بکشد اما ایران با چند سال موافق است. ایران احتمالاً توافقی که بیش از 10 تا 15 سال باشد را رد می‌کند دلیل آن هم عدم اعتماد به ایالات متحده و جانشین باراک اوباما در کاخ سفید است.