نگاهی به دیروزنامه‌های زنجیره‌ای
روزنامه اصلاح‌طلب: عقب‌نشینی نظام درباره حجاب یک پیشرفت و ترقی برای کشور است!
سرویس سیاسی-
روزنامه اعتماد روز گذشته در مطلبی نوشت: «يكي از مشكلات ما اين است كه به نوعي از كلمات استفاده مي‌كنيم كه فراتر از مفهوم آن، خود را اسير برداشت رايج از آن مي‌كنيم. براي نمونه سكولاريسم يا سازشكار چنين است. چنان برچسب منفي بر آنها ميزنيم كه هر معناي قابل استفادهاي از آن را قرباني اين برچسب مي‌كنيم و اجازه نميدهيم درباره محتواي واقعي آن فكر شود. «عقبنشيني» از جمله اين كلمات است. اين كلمه بار معنايي منفي دارد كه در سياست زياد به كار برده مي‌شود... در ماجراي فوت خانم مهسا اميني، بسيار گفته شده است كه حكومت بايد درباره حجاب عقبنشيني كند و با برچيدن گشت ارشاد و تغيير قانون به خواست عمومي تن دهد... اين يك گام به پيش و نوعي ترقي و پيشرفت است كه رويكرد موجود در اجرا و قانون نسبت به حقوق زنان اصلاح شود. از اين رو، آن را به عنوان پيشگامي تعريف مي‌كنند..»
گفتنی است وقتی به دقت صحنه وسیع رسانه‌ای و فعالیت‌های داخلی و خارجی را مشاهده می‌کنیم مولکول‌های شناختی مسموم، 24 ساعته به سوی هویت ایرانی- اسلامی پرتاب می‌شوند. مخرج مشترک اهداف مهاجمان فرهنگی، استحاله هویت ایرانی- اسلامی است. آنها دین، اصالت‌ها، پرچم، زبان، یکپارچگی سرزمینی، تعلق وطنی، نجابت، عفاف، حماسه، فتیان و خانواده را هدف قرار داده‌اند. توپخانه گسترده دشمنان لحظه‌ای از کار نمی‌افتد.
از سوی دیگر در یک دهه‌ی اخیر، موضوع حجاب علاوه‌بر اینکه به ابزاری برای برخی جریان‌های سیاسی تبدیل شده است تا به واسطه‌ی فضای هیجانی که در جامعه ایجاد می‌کنند بتوانند آرای بیشتری را جذب کنند، با مطرح کردن مسائلی چون موضوع گشت ارشاد و... صرفاً سطح مباحث مربوط به حجاب را پایین آورده‌اند.
گفتنی است رضا شاه بی‌سواد و خائن نیز که ملغمه‌ای از استبداد و دیکتاتوری عریان و دین‌ستیزی آشکار بود نیز حجاب را دشمن ترقی و پیشرفت مردم می‌دانست اما اقدام شنیع او در کشف حجاب زنان به شکلی مفتضحانه شکست خورد و پس از آن نیز مردم به ان شکل بساط نظام طاغوتی پهلوی را برچیدند.
اتفاقا رشد علمی، شخصیتی، اخلاقی، سیاسی و اجتماعی زنان در نظام جمهوری اسلامی غیرقابل انکار است؛ این را می‌توان از تلاش‌های مذبوحانه دستگاه‌های عریض و طویل تبلیغاتی دشمنان فهمید که همواره یکی از بهانه‌های واهی فشارهای‌شان به جامعه ایرانی، موضوع پایمال شدن حق زنان است؛ امروز زن مسلمان ایرانی، یک شخصیت سرافراز و عزتمند است. هزاران وسیله‌ی تبلیغی، بمباران خبری می‌کنند برای اینکه این واقعیت را واژگون جلوه دهند؛ اما حقیقت سربلندی زن مسلمان ایرانی غیرقابل کتمان است. امروز مؤمن‌ترین و انقلابی‌ترین زنان جامعه ایرانی جزو زنان تحصیلکرده هستند. امروز زنان تحصیلکرده و زنان جوان جامعه ایرانی در پیچیده‌ترین آزمایشگاه‌ها و مراکز علمىِ تجربی و انسانی حضور دارند و به فعالیت می‌پردازند. دستاوردهای زنان ما در میادین سیاسی، علمی، مدیریت‌های اجتماعی، ورزشی و.. خار چشم دشمنان ملت بوده است.
البته هجمه به احکام الهی و گردن‌کشی علیه قانون از سوی طیف مدعی اصلاحات اتفاق تازه‌ای نیست و مسبوق به سابقه است. همین موضوع و مواضع تکراری نشان می‌دهد که اشک تمساح‌های اصلاح‌طلبان برای حقوق زنان نه واقعی است و نه از سر اصلاح امور برای بهبود وضعیت برای زنان و یا اصناف و قشرهای مختلف است.
بی‌توجهی دولت اصلاح‌طلبان به بازارهای شرقی
روزنامه شرق در گزارشی در شماره دیروز خود نوشت: «روسیه بازارهای شرقی گاز را از دست ایران درآورد و در مسیر احداث خط لوله صادرات گاز خود به پاکستان، ایران را جا گذاشت و مسیر صعب‌العبور و ناامن افغانستان را جایگزین کرد!»
در ادامه این گزارش آمده: «در حاشیه اجلاس شانگهای ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه و محمد شهباز شریف، نخست‌وزیر پاکستان درباره ساخت یک خط لوله گازی مذاکره کرده‌اند که در آینده بازارهای شرقی افغانستان، پاکستان و هند را از دست ایران می‌گیرد. تابستان سال گذشته روسیه و پاکستان قرارداد بزرگی را به امضا رساندند که بر اساس آن بنا بود روسیه سالانه ۱۲.۵ میلیارد مترمکعب گاز را به پاکستان تحویل دهد. این موضوع در حالی رخ داد که ایران از سال ۱۹۹۰ میلادی خط لوله صلح را برای صادرات گاز ایران به پاکستان احداث کرد.»
در این باره لازم به ذکر است که در اواخر سال ۹۱ آصف علی زرداری رهبر حزب مردم پاکستان به تهران سفر کرد و پس از مذاکره با رئیس‌جمهور تصمیم بر آن شد تا کار ساخت خط لوله گاز در خاک پاکستان توسط پیمانکار ایرانی آغاز شود. بر این اساس کلنگ احداث خط لوله صادرات گاز ایران و پاکستان با حضور رؤسای جمهور دو کشور در خاک پاکستان به زمین خورد. با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید و تکیه مجدد زنگنه بر صندلی وزارت نفت وضعیت این خط لوله بلاتکلیف باقی ماند. دولت یازدهم راه‌حل را در برداشتن تحریم‌های نفتی می‌دانست و صادرات گاز را در اولویتهای کاری خود نمی‌دید. سرانجام پس از چندین بار تغییر پیمانکار اجرای پروژه تا پایان دولت اصلاح‌طلبان (تدبیر و امید) پیشرفتی نداشت.
به طور کلی باید گفت که دولت اصلاح‌طلبان و خود این جناح سیاسی اساسا اعتقادی به شرق و مراودات اقتصادی با آنها ندارند. در این میان اما عصبانی شدن (ظاهری) این جماعت به خاطر از دست رفتن یک بازار شرقی در نوع خود هم عجیب است و هم متناقض و هم مضحک.